[zaloguj się]
[pdf]

PRZYWOŁAĆ (11) vb pf

o oraz a jasne.

Fleksja
inf przywołać
imperativus
sg
2 przywołåj

inf przywołać (1). ◊ fut 3 sg przywołå (5). ◊ 3 pl przywołają (1). ◊ imp 2 sg przywołåj (1). ◊ part praet act przywołåwszy (3).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w.

1. Zawołać, wezwać, kazać się przybliżyć; advocare Vulg [kogo (G)] (10): A Iezus przywołáwſzy málucżkiego dziećięćiá/ poſtáwił go miedzy nimi/ y rzekł: [...] Leop Matth 18/2 [przekład tego samego tekstu] RejPos 328v.

przywołać k komu (1): (nagł) O dwu Márkách w Ruśi (–) [...] Każ zwáłáſzyć te dźiwne świegotliwe Márki/ [...]. Bo iák ieſzcże drugich dwu k ſobie przywołáią/ W docżeſnych nas roſkoſzách pewnie oſzukáią. CzahTr L3v.

a. Wezwać do stawienia się przed sądem (6): Sługá tedy Sądownym wyrokiem przydány/ przywoła go [mężobojce] ná onym mieyſtcu gdźie ſye zámordowánie sſtało GroicPorz o; A gdźieby odſtąpiwſzy [strona obciążona] nie wroćiłá ſye/ thedy Powod da iey przywołáć trzy kroć/ áby przyſtąpiłá do Práwá/ przyymuieli Sentencyą álbo nie. GroicPorz bb3, nv [3 r.].

Ze zdaniem dopełnieniowym (1): GroicPorz nv cf Zwrot.

Zwrot: »przywołać głosem« (1): Sługá tedy z Vrzędu przydány/ poydźie naprzod ná ono mieyſtce gdźie ſye zámordowánie sſtáło/ y przywoła Mężoboyce głoſem wielkim/ miánuiąc go właſnym Imięniem y przezwiſkiem/ áby ſtánął do Práwá przećiw temu. N. GroicPorz nv.
b. Zebrać, zgromadzić (1):
Zwrot: »przywołać do siebie« (1): Tyś ieſt głowá zyeḿ Ruſkich/ [...] Zgromadź ſobie w gromádę the z reyeſtru mego/ A przywołay do ſiebie ludu ták zacnego. PaprPan A4v.
2. Ustanowić, wyznaczyć [co gdzie] (1): ieſliby któré [roki] kiedy aliquod impedimentum legale znioſło/ áby Sędźia z Podſędkiem inſzé ná cztérzy Niedźiele przedtym przywoławſzy ná to mieyſce/ [...] ſądził/ poſtánawiamy. SarnStat 739.

Synonim: 1. przyzwać.

Formacje współrdzenne cf WOŁAĆ.

Cf PRZYWOŁANIE, PRZYWOŁANY

MC