« Poprzednie hasło: [PRZYWZIĘT] | Następne hasło: [PRZYWZOROWAĆ] » |
PRZYWZIĘTY (4) part praet pass pf
przywzięty (4), [przywzięt].
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | przywzięt | f | N | przywziętå | n | N | przywzięt(e) |
I | I | przywziętą | I | |||||
L | L | L | przywziętym |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | przywzięci |
sg [m N (praed) przywzięt.] ◊ f N przywziętå (1). ◊ [I przywziętą.] ◊ n N przywzięt(e) (1). ◊ [L przywziętym.] ◊ pl N m pers przywzięci (2).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. s.v. przywziąć.
przywzięty ku komu (1): Mącz 374c cf W połączeniu szeregowym.
W połączeniu szeregowym (1): Ascriptitii vocari possunt qui extraordinarii in collegiis magistratuum assumuntur, Prziwzięći/ prziobráni/ prziſádzeni ku drugiey rádźie. Mącz 374c.
W przeciwstawieniu: »przywzięt ... zostawion«: Powiedámći wám/ że tyito nocy dwa będą na iednym łożu/ alić ieden będzie wzięt (marg) przywzięt (–)/ a drugi zoſtawion [unus adsumetur et alter relinquetur] MurzNT Luc 17/34.]
Cf PRZYWZIĄĆ
LWil