[zaloguj się]
[pdf]

PUŁKSIĘŻYC (1) sb m

pułksiężyc, [połksiężyc a. pułksiężyc].

W poł- o prawdopodobnie pochylone (tak w poł-).

Fleksja
sg pl
G pułksiężyca
A pułksiężyce

sg G pułksiężyca. ◊ [pl A pułksiężyce.]

Sł stp brak, Cn: półksiężyca, Linde XVIII w.: półksiężyca.

1. Księżyc w pierwszej, drugiej lub ostatniej kwadrze, mający kształt sierpa lub połowy koła; luna dividua a. semiformis a. seminanis Cn:

W porównaniu: Sigma, Wyrzezána deſzczká ná xtałt puł xiężicá. Mącz 393a.

2. [Element zdobniczy w kształcie półksiężyca, tj. mający kształt sierpa lub połowy koła: pas pozłocisty, długi, w półksiężyce i z zaniklem InwMieszcz 1575 nr 200.]

Cf POŁ »poł księżyca«

MFr