![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [PUNTAL] | Następne hasło: [PUNTNY] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
PUNTAŁ (1) sb m
a pochylone.
Fleksja
| pl | |
|---|---|
| G | puntål(o)w |
| I | puntåłami, puntåłmi |
pl [G puntål(o)w.] ◊ I puntåłami, puntåłmi (errata).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Ozdoba złotnicza (z metali i kamieni szlachetnych) o różnym kształcie, naszywana na odzieży, noszona jako wisior, kolczyk albo broszka [pontale a. pontalus Łac śr]: [[z inwentarza złotnika:] zawieszenie, w którym szafir, 3 szmaraki, po fl. 38; starych puntalów 9 sztuczek, do halsbantu 4 i szmaraczek w jednej sztuczce, ważą 14 fl. 1 ort InwMieszcz 1586 nr 274.]
W połączeniu szeregowym: Widzimy że dziś pánié świecą ſię drogiemi Altembáſy, puntałámi [errata zmienia: puntałmi], perłámi, klenoty. CiekPotr 29.
[W porównaniu: Tákći też ſam Pan Bog z łáſki ſwey [...] bárzo ſlicżnie á koſzthownie przybrał/ ochędożył Koſcioł ſwoy/ [...] w zaſlugę Syná ſwoiego/ ránámi iáko punthałámi/ iego guzy iáko záwieſzeniem/ [...] ochędożył GilPos 218v.]
MP