[zaloguj się]
[pdf]

[ROZETKAĆ SIĘ vb pf

Fleksja

3 sg m praet rozetkåł się.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. rozetknąć.

Roztyć się, przybrać na wadze, też: stać się pysznym, hardym; przen:

W połączeniu szeregowym: A ták roztył on lud vmiłowány/ y począł wierzgáć: roztył/ ztłuśćiał y rozetkał ſię [incrassatus, impinguatus, dilatatus Deut 32/15]. WujPs 274.

Synonimy: rozpaść się, roztuczeć, roztucznieć, roztuczyć się.

Formacje współrdzenne cf TKNĄĆ.

Cf [ROZETKANIE], ROZETKANY]

ECB