[zaloguj się]

123. Struktura występująca w całym znaczeniu.

Jeżeli wszystkie bez wyjątku użycia w danej rubryce znaczeniowej łączą się z pewną konstrukcją składniową, wymieniamy jej schemat w cbrębie objaśnienia znaczeniowego (tuż przed nawiasem statystycznym, a więc po ewentualnej łacińskiej części objaśnienia). Ma on postać ujętej w klamry formy przypadkowej zaimków kto, co lub uwagi cum inf (według zasady opisanej w 116.a., b.), np. s.v. CIĄGNĄĆ:

4. Zagarniać ...; ... convasare Calep [co] (15): ...
Zasada ta znajduje zwłaszcza częste zastosowanie przy znaczeniach raz zaświadczonych.

a. Struktura dodatkowa.

Przy wydzielaniu dalszych struktur w obrębie znaczenia nie powtarzamy już tej, która jest wymieniona jako ogólna; gdy np. w objaśnieniu podaliśmy strukturę [co], wówczas dla cytatu typu „ciągnie z nich popłatki” wypiszemy nagłówek

ciągnąć z kogo

b. Podgrupy i przenośnie.

Struktura wymieniona przy objaśnieniu musi obejmować cały materiał (lub większość, por. c.) podporządkowany temu znaczeniu, a więc wszystkie podrubryki i użycia przenośne. Nie powtarzamy więc przy nich uwagi o strukturze, z wyjątkiem struktur dzierżawczych (por. 120.e.aa.).

aa. Specyficzne wypadki.

Jeżeli w znaczeniu posiadającym podgrupy dana struktura odnosi się tylko do znaczenia nadrzędnego (bez podgrup), nie wpisujemy jej w objaśnienie, lecz wydzielamy na normalnych zasadach a linea, ze wszystkimi konsekwencjami dublowania, odsyłania itd.
Jeżeli określona składnia obejmuje całe znaczenie wraz z przenośniami, ale łączliwość z rzeczownikiem nieosobowym pojawia się tylko w przenośniach, piszemy przy objaśnieniu, np. s.v. HOŁDOWAĆ:

... [komu] (x)
a przy W przen:
[komu, czemu] (x)
Analogicznie może być przy objaśnieniu znaczenia:
[komu, czemu]
przy W przen:
[czemu]
albo przy objaśnieniu znaczenia:
[komu]
przy W przen:
[czemu]
itp., zależnie od stanu materiałowego.

c. Struktura przeważająca.

Można wyjątkowo strukturę wpisać przy objaśnieniu również w bardzo licznych znaczeniach, których bezsporna większość przykładów składnię tę ma, a nieliczne wyjątki pochodzą z materiału słownikowego lub zawierają oczywistą elipsę (np. znacz. 1. hasła DAĆ). Zapis taki wygląda wówczas np.:

... [w tym: kogo, co (105)] (108).
Nie czynimy tego jednak pod znaczeniami mniej licznymi (orientacyjnie poniżej 50 przykładów).