182. Numerowanie znaczeń.
Numery znaczeń i podgrup piszemy półtłustą czcionką, z kropką; podgrupy pod przenośniami numerujemy również półtłusto małymi literami łacińskimi w półnawiasie. W przeważającej większości haseł panuje u nas następująca zasada numeracji: znaczenie cyfrą arabską, podgrupa małą literą, dalsze podgrupy małą literą grecką i wreszcie podwójną literą grecką. Przy hasłach, w których istnieje konieczność podziałów wielostopniowych, tj. głównie przy spójnikach lub innych wyrazach formalnych, stosujemy następującą kolejność: cyfry rzymskie, cyfry arabskie, wielkie litery, małe litery, litery greckie, następnie w półnawiasach cyfry arabskie, małe litery łacińskie, małe litery greckie, wreszcie podwojone małe litery greckie.
a. Numeracja rzymska.
W hasłach, gdzie występuje zmiana kategorii gramatycznej, stosujemy dla ich przeciwstawienia cyfry rzymskie, przy czym przy wyrazach odmiennych cyfra dla funkcji głównej stoi bezpośrednio przed jedynką arabską pierwszego znaczenia: I.1.
b. Odstępstwo od hierarchii w numeracji.
Jeżeli hasło ma podrubryki wydzielone na różnych zasadach, np. dla zmiany kategorii i dla odcieni semantycznych, stosujemy numerację różnych typów. Podrubryka W funkcji rzeczownika będzie oznaczona przez α., podrubryki semantyczne lub zakresowe przez a., b. itd. (mimo że α. podrzędna do materiału ogólnego będzie w układzie wcześniejsza).