290. Forma graficzna odsyłaczy apellatywnych.
Odsyłacze drukowane są wersalikami półtłustymi, skrót cf kursywą. Skrót ten w odsyłaczu pohasłowym pisany jest od wielkiej litery. Jeżeli odsyłamy do kilku haseł, odsyłacze układamy alfabetycznie, in continuo, oddzielając je przecinkami. Odsyłacz pohasłowy stoi na końcu artykułu, a linea. Na końcu nie stawiamy żadnego znaku.
a. Odsyłacze do haseł z innych słowników i spoza kanonu.
Wyrazy, do których odsyłamy, zapisujemy w takiej postaci graficznej, w jakiej występują one jako hasła. A więc odsyłacze do haseł ze Sł stp i Cn drukowane są normalnymi (nietłustymi) wersalikami, do haseł spoza kanonu – wersalikami tłustymi w klamrze (por. przykład w 106.e.). Dla haseł ze Sł stp zawierających łańcuch odmianek piszemy tylko postać naczelną.
b. Odsyłacze międzyhasłowe wewnątrz artykułu.
Jeżeli zachodzi potrzeba odesłania od konkretnego miejsca w artykule hasłowym do użycia, które zostało zaliczone do innego hasła, stosujemy tu dwa nieco różniące się sposoby techniczne, zależnie od tego, od której i do której części artykułu odsyłamy. W obrębie gramatyki używamy formy opisanej w 20.a.bb., w obrębie semantyki natomiast schemat jest następujący (po kropce):
[Cf HASŁO x. »...« lokalizacja przykładu.]