Ur. ok. r. 1525 w Brzezinach (ówczesny pow. Brzeziny, woj. łęczyckie, Wielkopolska); zm. w 1591 w Pińczowie. Pochodzenie mieszczańskie.
Studia odbył w Akademii Krakowskiej (w latach 1540 – 1547), zdobywając stopień magistra sztuk wyzwolonych, potem w Królewcu (do 1549), gdzie studiował filologię grecką i nieco teologii, wreszcie w Wittenberdze (1550) u Melanchtona. Był kierownikiem szkoły przy kościele św. Marii Magdaleny w Poznaniu, potem przeszedł na kalwinizm, pełnił funkcję pastora w Brzezinach (1551 – 1554), w Pełsznicy w Krakowskiem (1554 – 1557); w r. 1557 został kaznodzieją zborowym w Krakowie. W 1566 musiał na skutek prześladowań uchodzić z Krakowa. Został ministrem zboru w Pińczowie. W 1569 jako jeden z pierwszych przybył do powstającej gminy arian w Rakowie.