Urodził się ok. r. 1530 prawdopodobnie na Mazowszu, skąd wywodzi się jego rodzina, należąca do szlachty zaściankowej; zmarł w 1595 w Wiszniewie k. Oszmiany.
W r. 1544 znajdujemy jego imię i nazwisko we wpisach Akademii Krakowskiej, ale o studiach brak wiadomości. Znał języki klasyczne oraz hebrajski, starocerkiewny i ruski. Powiązany z działalnością Mikołaja Radziwiłła Czarnego i Macieja Kawieczyńskiego, wpłynął na założenie przez nich drukarni w Nieświeżu (1562). W r. 1588 objął stanowisko katechety przy wileńskim zborze kalwińskim, potem był ministrem w Klecku. Po przejściu na arianizm brał żywy udział w synodach, ok. r. 1572 zamieszkał w Zasławiu u kasztelana mińskiego, Jana Hlebowicza, następnie w Łosku jako kaznodzieja nadworny Jana Kiszki, kasztelana wileńskiego i krajczego W. Ks. Lit. Był też „głównym autorem” założonej tam przez Kiszkę drukarni, której pracy doglądał osobiście.