Ur. w r. 1519 w Krakowie; zm. w 1606 w Krakowie. Pochodzenie mieszczańskie (syn Marka); nobilitowany przez króla rzymskiego Ferdynanda I w r. 1554: odtąd używa nazwiska w zmienionym brzmieniu Szarffenberger.
Z odziedziczonej wraz z bratem drukarni wyodrębnił własny warsztat (1565), w którym jako czeladnik pracował Walenty Łapczyński. Drukarnia służyła potrzebom aktualnym (np. podczas elekcji), specjalizowała się w wydawaniu dużych foliantów, a także w literaturze popularnej powieściowej. Mikołaj otrzymał tytuł urzędowego drukarza przy kancelarii królewskiej i w związku z tym utrzymywał drugi warsztat – wędrowny, który był zawsze na usługi króla w miejscu, gdzie król aktualnie przebywał, stąd wychodziły druki królewskie, konstytucje itp. Warsztat ten pojawił się w Malborku (1577), Warszawie (1577/8, 1579 – 1581), Lwowie (1578), Knyszynie (1580), w obozie wyprawy połockiej. W r. 1570 Mikołaj otrzymał serwitoriat od Zygmunta Augusta, w 1577 od Stefana Batorego.