Ur. w r. 1558 we Lwowie (prawdopodobnie); zm. w 1629 w Czernięcinie na Rusi. Pochodzenie mieszczańskie (ojciec pochodził z Brzezin, osiadłszy we Lwowie trudnił się krawiectwem i handlem), posiadał stopień mistrza nauk wyzwolonych, i filologii; nobilitowany w r. 1590 (przybrał wówczas przydomek Bendoński).
Uczył się w lwowskiej szkole katedralnej, od 1575 w Akademii Krakowskiej (w 1577 stopień bakałarza nauk wyzwolonych); studia uzupełniał za granicą. Po powrocie do kraju w 1583 osiadł we Lwowie, pracował jako nauczyciel. Był przyjacielem i jednym z najbliższych współpracowników Zamoyskiego; w 1593 organizował z jego polecenia akademię w Zamościu; w 1599 opuścił Lwów, przeniósł się do Zamościa, a w 1601 do wsi Czernięcin, ofiarowanej mu przez Zamoyskiego. W latach 1601 – 1614 był wychowawcą syna Zamoyskiego, Tomasza.