Ur. w 1552 w Grodzisku (ówczesny powiat Kościan, woj. poznańskie, Wielkopolska); zm. w 1609. Pochodził z niezamożnej rodziny mieszczańskiej (ojciec szewc i ławnik miejski), noszącej nazwisko Krzesichleb.
Uczęszczał do szkoły różnowierczej w Grodzisku, odznaczał się zdolnościami i zamiłowaniem do nauki; w 1577 r. zapisał się na uniwersytet w Wittenberdze. Od najmłodszych lat związany był z domem Ostrorogów, w 1573 r. został u nich nauczycielem kasztelaniców: Jana i Mikołaja. Po trzyletnim pobycie w Warszawie jako kaznodzieja kościoła ewangelickiego został ministrem zboru w posiadłości Ostrorogów w Kryłowie w Małopolsce. W 1585 r. objął obowiązki seniora świeżo zorganizowanego dystryktu bełskiego, mając również pod opieką ziemie wołyńskie. Od 1586 – do końca życia – był kaznodzieją polskim w Toruniu.