Ur. w r. 1567 prawdop. w Boniowicach (ówczesny pow. Przemyśl, Ruś Czerwona); zm. w 1616 w Dobromilu. Pochodził z rodziny magnackiej, ojcem jego był Jan, kasztelan sanocki; wcześnie osieroconym chłopcem zajął się Jan Zamoyski oraz wuj, Stanisław Drohojowski.
Kształcił się w Akademii Krakowskiej (1579), potem wyjechał na studia za granicę (Ingolstadt – pod kier. filologa R. Turnera oraz prawdopodobnie Lejda, może Paryż); posiadał doskonałą znajomość jęz. włoskiego i francuskiego. Przebywał na dworze austriackim, był sekretarzem król. w kancelarii Zygmunta III (1588); w 1598 porzucił służbę dworską; w 1603 osiadł na stałe w Dobromilu. Odbył szereg podróży dyplomatycznych (Szwecja, Anglia, Rzym, Praga), był także w Turcji. Był starostą wiszeńskim i mościckim; w 1609 rozpoczął ożywioną działalność wydawniczą, w 1611 sprowadził do Dobromila drukarza Jana Szeligę; wydał Długosza, a od 1613 zajął się wydawaniem kronikarzy piastowskich.