Ur. ok. r. 1530 w Łęczycy (ówczesne woj. łęczyckie, Wielkopolska); zm. w r. 1600 (?) w Wilnie. Pochodzenie mieszczańskie.
O wykształceniu jego nic nie wiemy. Drukarstwa uczył się prawdopodobnie u Marka Szarffenberga w Krakowie. W r. 1557 założył drukarnię w Pińczowie, w 1562 przeniósł się do Nieświeża, po 10 latach do Zastawia i Łoska, wreszcie w r. 1576 do Wilna. Daniel zmieniał kilkakrotnie wyznanie (kalwinizm, arianizm, katolicyzm) i swoich patronów. W Pińczowie był drukarzem zboru kalwińskiego, w Nieświeżu służył Kawieczyńskim, w Łosku Kiszce, w Wilnie katolickiemu Krzysztofowi Radziwiłłowi, potem kalwinom i znów – od r. 1591 – katolikom, gdy stanął na czele Drukarni Akademickiej (jezuitów). W latach 1594 – 1600 prowadził własny warsztat. Daniel był zdolnym zecerem i drukarzem.