Ur. ok. 1530 w Białobrzegach (ówczesny pow. Opoczno, woj. sandomierskie, Małopolska); zm. w 1586 w Mogile pod Krakowem. Pochodzenie szlacheckie.
Studiował w Akademii Krakowskiej na koszt klasztoru cystersów w Mogile (był już wtedy w zakonie); opiekował się nim jego krewny, Andrzej Szpot, opat wąchocki i mogilski. W 1559 r. został opatem w Mogile; to stanowisko piastował aż do śmierci; w 1565 mianowany sufraganem krakowskim, w 1571 – kanonikiem katedralnym w Krakowie, w 1567 – biskupem laodycejskim, a w 1577 został biskupem kamienieckim. W służbie Stefana Batorego pełnił różne misje dyplomatyczne, m.in. posłował do Wiednia (1576), do Rzymu i Osjaku (1580), do Siedmiogrodu (1583 – na pogrzeb brata królewskiego).