Ur. w r. 1537 w Warszawie; zm. w 1599 (1600) w Lublinie. Pochodził z rodziny mieszczańskiej, ojciec jego był stelmachem; istnieje przypuszczenie, że był nobilitowany.
Ok. 1559 zapisał się na studia w Akademii Krakowskiej, które ukończył w 1562 ze stopniem bakałarza nauk wyzwolonych; w latach 1565 – 1569 studiował medycynę w Padwie i Bolonii, uzyskując stopień doktora; w okresie studiów odwiedzał Francję i Hiszpanię. W latach 1562 – 1565 pracował jako nauczyciel szkoły katedralnej w Warszawie, w latach 1576 – 1582, a i później, był lekarzem nadwornym i sekretarzem królewskim; w 1577 towarzyszył królowi w wyprawie gdańskiej, z jego polecenia badał źródła lecznicze w Szkle i Jaworowie pod Lwowem; był syfilidologiem na miarę europejską; ostatnie lata życia spędził w Lublinie.