[zaloguj się]
[pdf]

CIERPIENIE (43) sb n

cierpienie (32), cirpienie (11); cierpienie PatKaz II (3), Mymer2, MurzHist, KrowObr, Mącz (3), KuczbKat, CzechRozm (2), ModrzBaz, SkarŻyw (4), CzechEp (5), Calep, WujNT, WysKaz (2), SkarKaz (6); cirpienie March1, OpecŻyw (3), Mymer1, BartBydg, BielŻyw (2), WróbŻołt (2), BiałKat.

-enie (42), -ęnie (1).

Pierwsze i drugie e jasne, w końcowym wahania.

Fleksja
sg pl
N cierpienie cierpieniå
G cierpieniå
D cierpieniu
A cierpienie
I cierpienim, cierpieni(e)m
L cierpieniu

sg N cierpienie (11); -é (1) OpecŻyw, -e (1) BiałKat, -(e) (9). ◊ G cierpieniå (15). ◊ D cierpieniu (1). ◊ A cierpienie (6); -é (1), -(e) (5). ◊ I cierpienim CzechRozm (2), cierpieni(e)m (1) SkarŻyw. ◊ L cierpieniu (5). ◊ pl N cierpieniå (2).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVIII w.

1. Ból; dolegliwość fizyczna lub psychiczna; passio Mymer1, BartBydg, Mymer2 (30): Takież kto ma wgoleniach bolenie/ táki niema zdrowią [!] ále częſte ćirpienie. March1 A4; OpecŻyw [192]; PatKaz II 34, 54, 54v; Mymer1 39v; BartBydg 108b; powiadał [Epikurus] że małe cirpienie znoſzone ieſt, á wielkie nietrwałe bywa. BielŻyw 101, 38; WróbŻołt E6v; Mymer2 41v; BiałKat 91 marg; ModrzBaz 18; Záchował ná wſzytkim obycżáie święte/ wpoſłuſzeńſtwie ochotę/ w ćierpieniu ſtátecżnośé SkarŻyw 371, A2, 206; áni onego zna zbáwićielá [...]/ quem impaſsibilem dicunt [...] o ktorym mowią iż ieſt bez ćierpienia/ ábo ktory ćierpieć nie może. CzechEp 245, 49, 245, 246; WysKaz 25; SkarKaz 122a, 639a [2 r.].

cierpienie dla kogo (2): y nátem iednym wielkim vpominku rány tey/ y ćierpienia dla Páná mego Iezuſa vkrzyżowánego/ przeſtánę. SkarŻyw 356. Cf Zwrot.

Zwrot: »wydawać na cierpienie [dla kogo]« (1): człowiek ćiáło ſwe dáie Bogu zá ofiárę żywą/ kiedy ie wydáie ná ćierpienie dla niego WujNT 566.
Szeregi: »gorzkość i cierpienie« (1): Tego dla zmiéſſáy twą gorzkoſtz ij twé cirpienijé/ ze krwią milégo Iezuſa OpecŻyw [127]v.

»karanie albo cierpienie« (1): dwie ſą rzecży ktore zá grzechem idą: zmázá y karánie álbo ćierpienie. KuczbKat 220.

»męczenie i cierpienie« (1): Kryſtus ofiarowány być niemoże/ bes mętzeniá y ćierpienia. KrowObr 178.

»cierpienie i robota« (1): chćiał Pan IEZVS vkázáć [...] pracey náſzey zapłátę/ ábyſmy ſię nią do ćierpienia y roboty pobudzáli. SkarKaz 121b.

2. Znoszenie dolegliwości fizycznych i psychicznych; perfunctio, perpessio, passio (poenarum) Cn [czego] (8): Mowi to o ſobie pan Ieſus daiącz nam naukę skromnego cirpienia. WróbŻołt Nv; CzechEp 51; Calep 763a.

cierpienie czego (4): Cżwarty ſpoſob ieſt [...] gdy winowáycá [...] zá wyſtępki ſwe/ ſam cżęść iednę płáći y nágradza: ábo ią też iákim ćierpienim karánia ná ſobie odnoſi CzechRozm 218v. Cf cierpienie czego dla czego, Wyrażenia.

cierpienie czego dla czego (2): A ćierpienie czego złego/ dla ſámey prawdy y ſpráwiedliwośći [...] iákie ma błogoſłáwieńſtwo? SkarKaz 639a. Cf Wyrażenia.

Wyrażenia: »cierpienie ciężkości [dla czego]« (1): i ku cierpięniu wſzelakich cięſzkości dla imięniá pańſkiego mocnie pośiláł ieden drugiego. MurzHist T3.

»cierpienie mąk« (1): ieſt obowiązány ná nieznośne ćierpienie wiecżnych mąk piekielnych. WysKaz 22.

Szereg: »praca i cierpienie« (1): Lecz pracy y ćierpienia nie żáłuy SkarKaz 123a.
3. Cierpliwość, tolerancja, wyrozumiałość; toleratio Mącz, Cn; patientia Cn (3): A w tym nám przyklád vboſtwa ij cirpieniá zoſtawili OpecŻyw 59v; Mącz 457b; Ale żeby tą mową ſwą y ćierpienim do cżáſu onych kordow/ z ktorymi chodźili/ miał to w nich vtwierdzáć CzechRozm 234v.
4. jęz. Na oznaczenie strony biernej (2): verbum neutralis significationis, Ktore áni czinienia/ áni cierpienia známionuye. Mącz 246c; Verbum [...] apud Grammaticos pars orationis actionem aut passionem significans, Yedná częśc mowy/ czynienie/ albo ćierpienie známienuyąca. Mącz 484b.

Synonimy: 1. bol, boleść, choroba.

Cf [CIERPIĘTLIWOŚĆ], CIERPLIWOŚĆ, CIRPIĄCOŚĆ, CIRPIEC, CIRPIĘDNOŚĆ

DM