[zaloguj się]
[pdf]

JEDYNOWŁADZTWO (5) sb n

jedynowładztwo (3), jedynowładstwo (2); jedynowładztwo SkarKazSej (2); jedynowładstwo StryjKron (2); jedynowłactwo BielKron.

e oraz oba o prawdopodobnie jasne; -å- (4), -a- (1) BielKron.

Fleksja
sg
N jedynowłådztwo
G jedynowłådztwa
A jedynowłådztwo

sg N jedynowłådztwo (2). ◊ G jedynowłådztwa (1). ◊ A jedynowłådztwo (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI(XVIII) – XVII w.

Absolutna władza panującego (5): thá Kráina byłá pierwey ſynow wielkiego Kniáżá/ ktory ſie Wtory vrodźił/ bo ná pierwſzego záwżdy idźie Iedynowłáctwo BielKron 433.

W połączeniu z przymiotnikiem od nazwy państwa (1): [w Kijowie] byłá głowá y ſławná ſtolicá Iedynowładſtwá Ruſkiego. StryjKron 115.

W przeciwstawieniu: »wielogłowne rządy ... jedynowładztwo« (1): Zbáwićielu náſz/ [...] wielogłownych rżądow nigdźieyżeś nie zálećił/ áni vkazał. Tyś w Kośćiele ſwoim iedynowładztwo chćiał mieć. SkarKazSej 695a.

Szereg: »monarchija a(l)bo jedynowładztwo« (2): StryjKron 210; Przyrodzony ſpoſob ieſt w ćiele/ áby iedná głowá rządźiłá: ták też w Rzeczypoſp: przyrodzona y nalepſza y nawłaſnieyſza rozumowi ludzkiemu ieſt Monárchia ábo iedynowładztwo/ y rząd iednego. SkarKazSej 689a.

Synonimy: jednorzędźtwo, jedynorzędźtwo, monarchija.

Cf [JEDNOWŁADNOŚĆ], [JEDNOWŁADZTWO]

LW