« Poprzednie hasło: ŁOMICIEL | Następne hasło: ŁOMIĆ SIĘ » |
ŁOMIĆ (17) vb impf
-o- (3) Mącz (2), KochProp, -ó- (1) OrzQuin.
inf | łomić | |||
---|---|---|---|---|
indicativus | ||||
praes | ||||
sg | pl | |||
2 | łomisz | |||
3 | łomi | łomią |
conditionalis | ||
---|---|---|
sg | ||
2 | m | byś łomił |
inf łomić (4). ◊ praes 2 sg łomisz (1). ◊ 3 sg łomi (7). ◊ 3 pl łomią (4). ◊ con 2 sg m byś łomił (1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).
- 1. Rozbijać, łupać, kruszyć, rozrywać
(14)
- a. O oraniu ziemi (2)
- b. Deptać, tratować
(3)
- Przen (1)
- c. Przen: Niszczyć (8)
- 2. Poskramiać (3)
łomić co (1): Wiátry przećiwné mamy/ wełny biją/ máſzty łómią/ żagle drą OrzQuin A3v.
W przeciwstawieniu: »łomić ... czcić, raczyć, mnożyć« (1): [język] nieprzyiaćielá łomi/ á przyiaćielá miáſtá ſwego czći/ raczy/ mnoży. OrzRozm Q2v.
»kopije łomić« = walczyć (1): Kopie náſzy łomią/ Niemcy też ſwe drzewá Drożyſte w náſzych topią StryjKron 622.
»szyję łomić« = zabić się spadając (1): A Niemiec z nowu przedśię pod Gołubiem gromią/ A ći/ w bramę ſye ćiſnąc/ ſzyie z moſtu łomią. KochProp 10.
»włosy łomić« = targać (1): Ale ktora [panna] w cudzey mocy/ [...] To ſie muśi wyſługowáć/ Iáko wrzodowi folgowáć/ Ledá o co łáye fuka/ Bá y cżáſem kijá ſzuka/ Prożno vciekáć vgoni/ Pogoniwſzy włoſy łomi BielKom G2.
łowić czym (1): A on go [konia] krigiem łomi/ bodzye oſtrogámi RejZwierz 17v.
łomić kogo czym (1): Trzebá go [Kupidyna] iáko Smoká/ ſzefelinem łomić/ A pilno s pocżćiwośći/ zá tarcżą ſie bronić. RejZwierz 114.
Synonimy: 1. kruszyć, rozbijać; a. drobić; b. pustoszyć, tłuc; c. niszczyć; 2. pokonywać, zwalczyć.
Formacje współrdzenne cf ŁAMAĆ.
Cf [KOSTOŁOM], ŁOMIENIE, [ŁOMIGNAT], ŁOMIKAMIEŃ, ŁOMIKOST, ŁOMIKOŚĆ, ŁOMINOS, [ŁOMIPRZYMIERZE], [ŁOMIPRZYSIĘGA], [ŁOMIPRZYSIĘŻCA], ŁOMKAMIEŃ, SERCOŁOMNY, WIAROŁOMNY
HJ