[zaloguj się]
[pdf]

NIETRUDNY (13) ai

W pisowni łącznej (7), w rozłącznej (6).

e jasne.

Fleksja
sg
mNnietrudny fNnietrudnå nNnietrudn(e)
G G Gnietrudn(e)go
A Anietrudną A
pl
N m pers nietrudni
I n nietrudnymi

sg m N nietrudny (2). ◊ f N nietrudnå (4). ◊ A nietrudną (2). ◊ n N nietrudn(e) (2). ◊ G nietrudn(e)go (1). ◊ pl N m pers nietrudni (1). ◊ I n nietrudnymi (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Łatwy; facilis Calag (13): Calag 329b; Bo tám nie trudne do grzechu wrocenie/ gdźie nie było prawdźiwe iego obrzydzenie. LatHar 111; WujNT 386; CiekPotr 91.

nietrudny komu (1): Lecz gniewliwemu á brátá nienawidzącemu/ mężoboyſtwo nie trudne. SkarKaz 314b.

W przeciwstawieniu: »trudny ... nietrudny« (1): Bo to ieſt ácż trudny węzeł na cżłowieká poććiwego/ ále porádziwſzy ſie przedniego pláchu tedy y nie trudny. RejZwierc 79.

Szeregi: »nietrudny a pożyteczny« (1): bo to vmieć/ ieſt rzecz nietrudna á pożyteczna. GrzepGeom B3.

»nietrudny i wdzięczny« (1): y dla niego [dla Boga] rádźi ták nietrudną y wdźięczną rzecz vczynić ieſteśćie gotowi. SkarKazSej 671a.

»nietrudny i wyrozumny« (1): Plſarz/ ieſt perſoná [... ] obwiązána/ ku ſpiſowániu ſpraw Sądowych/ iáſnymi/ właſnymi/ nietrudnymi y wyrozumnymi ſłowy. GroicPorz d4.

α. W funkcji rzeczownika: »nietrudna« = nietrudna rzecz (2): Bá tho nie trudna/ bo ieſli ſie pan Dworzánin będzie ſromał iáſnie o miłośći ſwey powiedzieć/ więc niechay doſtátecżnie wypiſze. GórnDworz Cc3.

W przeciwstawieniu: »trudna ... nietrudna« (1): Coſz zawimowki waſze powiadacie trudna to na mie/ áia mowie nietrudna PaprUp K2.

a. Łatwy w obejściu, łagodny, posłuszny (2):

nietrudny komu (1): iżebyſmy ták odłożywſzy ná ſtronę wſzyſtko wahánie/ mogli ſie nietrudni okazać Królowi Iego M. OrzJan 62.

Wyrażenie: »nietrudnego przyrodzenia« = łagodny (1): Placabilis, Latwi ku vbłagániu/ Nie ſurowy/ Nie cięſzki. Placabile ad iustas preces ingenium, Nietrudnego przirodzenia/ Latwie ſie da przeyednáć. Mącz 302b.

Synonimy: lekki, łacny, łatwy, mały, nieciężki, snadny; a. łagodny, powolny.

Cf TRUDNY

KK