[zaloguj się]

282. Zasady techniczne.

a. Układ.

Formacje współrdzenne układamy według tematów – od najprostszych do najbardziej rozbudowanych. W ich obrębie stosujemy układ mechanicznie alfabetyczny z wysuniętą na początek postacią bezprzedrostkową, choćby była dalsza w alfabecie, np. s.v. STAĆ:

dostać, postać, ustać ...; stawać, dostawać itd.
Postaci zwrotne stoją każdorazowo po odpowiednim czasowniku bez się, np.:
wszcząć, wszcząć się, zacząć, zacząć się itd.

b. Czcionka i interpunkcja.

Cała ta pozycja pisana jest kursywą (również cyfry odróżniające homonimy). Grupy tematyczne oddzielone są średnikiem, poszczególne pozycje w ich obrębie przecinkiem, na końcu stoi kropka.

c. Homonimy.

Jeżeli wykaz zawiera czasownik homonimiczny, to stanowi on podstawę dalszego układu pochodnych. Oto przykład, jak wyglądałaby obecnie ta pozycja s.v. 2. BOLEĆ (rozróżnienia derywacyjne są nieobowiązujące i służą tylko celom ilustracyjnym):

Formacje współrdzenne: odboleć, przyboleć, 1. rozboleć się, 1. zaboleć; 2. boleć, oboleć, przeboleć, 2. rozboleć się, uboleć, 2. zaboleć; balać, bolać; bolewać, wybolewać; odboliwać, uboliwać.
(Wyjaśnienie: 1. BOLEĆ i pochodne zgromadzone przed pierwszym średnikiem mają odmianę boli; 2. BOLEĆ i jej pochodne – boleje; w postaciach iteratywnych nie ma homonimów, a więc ułożone są we wspólnych ciągach.)
Gdyby nie było podstawowej formacji homonimicznej, ewentualne jej derywaty i homonimy przedrostkowe również byłyby ułożone w oddzielnym ciągu.
Homonimy o różnej etymologii nie znajdą się na jednej liście. W obrębie tych oddzielnych list sygnalizujemy też cyframi pochodne homonimiczne, np. (rozstrzygnięcia merytoryczne nieobowiązujące) s.v. 1. SŁAĆ:
słać się, nasłać, podesłać, 1. posłać, 1. rozesłać, usłać, usłać się, 1. wysłać, zasłać; dościełać, ...
s.v. 2. SŁAĆ:
dosłać, nadesłać, obesłać, obesłać się, odesłać, 2. posłać, przesłać, przysłać, 2. rozesłać, 2. wysłać, zasłać; nasyłać, ...