[zaloguj się]

291. Odsyłacze onomastyczne.

Odsyłacze onomastyczne tworzymy od wyrazów, które znajdą się w tomie onomastycznym, o ile wchodzą one w zestawienia typu terminologii specjalnej botanicznej, medycznej czy jakościowej z jakimś wyrazem pospolitym. Odsyłacz ten wymienia hasło, pod którym znajduje się to zestawienie, oraz konkretną jednostkę frazeologiczną, np.:

CZESKI cf OLIWA »oliwa czeska«, SUKNO »sukno czeskie«;
ANTONI n pers cf CHOROBA »choroba św. Antoniego«, NIEMOC »św. Antoniego niemoc«, OGIEŃ »św. Antoniego ogień«, PLAGA »św. Antoniego plaga«.
Należy tu być bardzo uważnym, aby nie odsyłać do jednostek nieistniejących (jak to miało miejsce z rzekomym »gumi arabski«) lub do haseł o innej postaci fonetycznej; należy również podać zapis jednostki we właściwym szyku.
Jeżeli jednostkę tego typu znaleźliśmy poza kanonem, ujmujemy w klamry hasło odsyłaczowe i zapis jednostki, np.
[GIERLICZNY] cf SUKNO [»sukno gierliczne«].