« Poprzednie hasło: BECHTYR | Następne hasło: BECZEK » |
BECZEĆ (5) vb impf
Teksty nie oznaczają é; prawdopodobnie pierwsze e jasne (tak Cn).
Fleksja
inf | beczeć | |
---|---|---|
indicativus | ||
praes | ||
sg | ||
1 | beczę |
inf beczeć (1). ◊ praes 1 sg beczę (4).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.
Znaczenia
- Ryczeć (o bydle) (5)
Ryczeć (o bydle); balare Mącz, Calep, Cn; mugire Calag, Calep, Cn; boare, reboare Calep, Cn; demugire, emugire Calep; belare, remugire Cn (5): Rycżeć/ et becżeć. Mugire. Calag 104a; Boo. – Riczę, beczę. Calep 137a; Emugio – Becze iako woł, riczę. Calep 361b, 305a, 676b.
Formacja pochodna: bekać.
KN