[zaloguj się]
[pdf]

BEZŻENIEC (5) sb m

bez- (4), bes- (1).

Pierwsze i ostatnie e jasne (tak także Cn).

Fleksja
sg pl
N bezżeniec bezżéńcy

sg N bezżeniec (1). ◊ pl N bezżéńcy (4).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI w. (jeden z tych samych przykładów).

Mężczyzna nie mający żony, kawaler; caelebs Mącz, Cn; exsors matrimonii Cn (5): BielKom D2v, BielKron 80 marg; Caelebs, Besżeniec/ który żony nie ma. Mącz 30a.
Szeregi: »małżonkowie i bezżeńcy«: Náuká iáko máią przyſtępowáć do ćiáłá y krwie Páńſkiéy/ godnie małżónkowie y bezżéńcy. BiałKat 286 marg.

»żonaci i bezżeńcy«: Cżynią tákowe ſchadzki nietylko żonáći/ ále też y bezżeńcy/ ktorziby żadnego towárzyſtwá niemieli mieć z pogłowiem nie ſwego rodzáiu ModrzBaz 54.

Synonim: celibat.

Cf [BEZŻENNIK], BEZŻONATY, [BEZŻONEK]

KN