[zaloguj się]
[pdf]

CELIBAT (5) sb m

celibat (3), celibatus (1), celibat a. celibatus (1); celibat RejWiz (2), OrzRozm; celibatus KromRozm I.

Teksty nie oznaczają é; -båt, -bat-.

Fleksja
sg pl
N celibåt
G celibatu
A celibaty
inne sg N a. A - celibatus

sg N celibåt (3). ◊ G celibatu (1). ◊ N a. A celibatus [a nie kreskowane] (1). ◊ [pl A celibaty.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Bezżenstwo [caelibatus – stan króm małżeństwa Mącz 30a; caelibatus ‒ żywot bez żony, panieństwo, wdowstwo Calep; bezżeństwo ‒ caelibatus Cn] (4): A za máło tego ći nowi kaznodźyeye okázuyą? [...] Bezżeńſtwo wáſſe duchowne/ to yeſt celibatus KromRozm I P; Celibat/ ći co wzgárdzili małżeńſtwo RejWiz Cc4v, 38 marg; A tym omylni Papyeżnicy chcą bronić celibátu ſwego. RejAp 118v.
2. Mężczyzna nieżonaty, kawaler (1): ktory nielitościwie o żonę ſądźiwſzy Laſkiego/ dał mu był wielką przyczynę on tłuſty Celibat/ przećiwko wſzytkiemu Rzymowi OrzRozm O4; [Bo nieżonátych co thák Sámopáść mieſzkáią/ ná Mieyſkie łáwice nie bierzą/ y ty Celibaty co thák s kuchárkámi mieſzkáią/ winámi ná káżdy rok [...] karzą MrowStadło f3].

Synonimy: 1. bezmałżeństwo, bezżeństwo; 2. bezżeniec, bezżennik.

KW