[zaloguj się]

BĘKAĆ (1) vb impf

Fleksja

inf bękać.

stp brak, Cn: bąkać, Linde XVIII w. s.v. bąkać.

Ryczeć (o bydle): Mugio factitium verbum, proprium est bovm et vaccarum, Ryczeć/ Bękáć yáko byk. Mącz 235b.

Synonim: ryczeć.

Formacje pochodne cf BĘCZEĆ.

Cf BEKAĆ

KN