![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: BŁOCKO | Następne hasło: 1. BŁOGO » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
BŁOGI (17) ai
Teksty nie oznaczają ó; prawdopodobnie o jasne (tak w błogo).
Fleksja
| sg | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| m | N | błogi | f | N | błogå | n | N | błogié |
| A | błogi(e)go | A | błogą | A | błogi(e) | |||
| pl | ||
|---|---|---|
| N | m pers | błodzy |
| A | m pers | błogi(e) |
sg m N błogi (4). ◊ A błogi(e)go (1). ◊ f N błogå (1). ◊ A błogą (1). ◊ n N błogié (1). ◊ A błogi(e) (1). ◊ pl N m pers błodzy (7). ◊ A m pers błogi(e) (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVIII w.
Znaczenia
- Szczęśliwy
(17)
- Przen: Obfity (1)
- a. Wyróżniony przez Boga, błogosławiony (13)
Szczęśliwy (17): A toć nie są tacy błodzy, Jako o nich dzierżą mnodzy. BierRozm 7, 22.
Szereg: »szczęśliwy, błogi«: Tuś onę ſzcżęſliwą duſzę/ onę duſzę błogą Poſłał niewrotną drogą. KlonŻal B4v.
Przen: Obfity (1): lecż komu pot z cżołá Cżęſty płynął w me cżáſy/ błoga mu ſtodołá RybGęśli B4.
a. Wyróżniony przez Boga, błogosławiony; beatus PolAnt (13): OpecŻyw 161v; Błogi mąſz ktory rozmyſla mądrze zacne rzecży BudBib Eccli 14/20, Mal 3/15, Sap 2/16; Iesli bywacie ſromoceni dla imienia Chriſtuſowego/ błodzy (śćie) BudNT 1.Petr 4/14, Matth 5/3, 4[5] [2 r.], 11/6, Rom 4/7, 8, Apoc 19/9.
Szereg: »błożen albo błogi«: Błożeneś álbo Błogiś Simonie BudNT b7v.
Synonimy: szczęsny, szczęśliwy; a. chwalebny.
Cf BŁOGOSŁAWIONY, BŁOŻEN
ZZa