« Poprzednie hasło: [BOISZCZE] | Następne hasło: 2. [BOJ] » |
1. BOJ (325) sb m
bój, boj-.
sg | pl | |
---|---|---|
N | bój | boje |
G | boju, boja | bojów |
D | bojowi, boju | bojom |
A | bój | boje |
I | bojem | |
L | boju | bojoch |
V | boje |
sg N bój (10). ◊ G boju (111), boja [w rymie] (2) KochMon, Bielpr. ◊ D bojowi (33), boju (15); -owi Leop, OrzRozm, RejPos, KuczbKat, BudBib (3), KochJez, KochSz, ArtKanc, KochProp; -u RejPs, LubPs (2), RejZwZwierz (2), Goski (2), HistRzym (2), PaprPan, GórnRozm, GosłCast; -owi: -u BibRadz (19 : 1), RejAp (2 : 1), KochMon (1 : 1). ◊ A bój (29). ◊ I bojem (19); -em (4), -(e)m (15). ◊ L boju (76). ◊ pl N boje (5). ◊ G bojów (3); -ów (1), -(o)w (2). ◊ D bojom (2). ◊ A boje (18). ◊ L bojoch (1). ◊ V boje (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII w.
W charakterystycznych połączeniach: boj ciężki (2), potężny (4), sławny (2), srogi; potężność boju; do boju bojaźliwy, chciwość, chciwy (4), chęć, chętliwy, chętny, niczemny, ochotny.
«ćwiczyć (się), ćwiczony do boju, ku boju» [szyk zmienny] (7): LubPs ee5v; ADrian młode ludzi [...] Wywiodſzy záwżdy w pole/ ćwicżył ie ku boiu. RejZwierz 9v; PaprPan Cv, Bb3v; Iáko Poſpolite ruſzenie ćwicżone do boiu/ y opátrzone w potrzeby boiowe vcżynić. GrabPospR Kv [idem] K2, K2v.
«godzić się, gotować się, godny, gotowy, gotowość do boju, ku bojowi» [szyk zmienny] (35): Byli tedy Rubená pierworodnego ſyná Izráelowego policzeni [...] ktory iedno miał dwádźieſćiá lat y wyżſzey á godził ſie ku boiowi. BibRadz Num 1/20; Táć thedy ieſt liczbá przednieyſzych y godnych ku boiowi BibRadz 1.Par 12/23, Num 1/22, 24, 26, 28, 30 (18); Na oſtátek to bywa przy káżdym iednániu/ Do Boiu ſię gotuią ná ſámym świtániu. Prot D2; RejAp 73v; HistRzym 81; Szcżęſłiwe to Kroleſtwo/ ktore zá pokoiá/ Gotuie ſie do tarcżey/ do Szturmu do boiá. BielSpr c2; KochMon 31 [2 r.]; á nálázło ſię miedzy nimi mężow ná wybor gotowych ku boiowi trzy kroć ſto tyſięcy Z drzewcy y z tarcżámi. BudBib 2.Par 25/5; W Hirkániey o ludzyech mężnych powiadaią/ Do boiu gotowość ich wielką wyznawáią PaprPan R4v, I2v, M, Aa2v; GórnRozm L4v; GrabPospR K4v; KlonKr A2v; VotSzl B3, C3; CzahTr Fv.
»sprawować do boju, boja, sprawiony ku boju« (3): A ten wſzytek lud rycerſki y ſpráwiony ku boiu ſćiągnęli ſię do Hebron z ſcáłym ſercem BibRadz 1.Par 12/38; KochMon 26; WyprPl C3v.
»stoczyć boj« [szyk zmienny] (2): A z Krzyżakámi znowu ſtoczyli boy krwáwy StryjKron 527, 51.
»szykować ku bojowi«: Iákiego mieyſcá ſzukáć obozowi/ Iáko ſzykowáć hufy ku boiowi. KochSz A2.
»boj wieść«: Iż wiedzyałem [!] Micháłá Anyołá/ á on wielki boy wiedzie z inymi Anyoły RejPos 332.
»pot(y)kać się bojem, w boju« (4): wyſzło też ſnimi Iáncżárow około dwu ſet/ podkáli ſie wſzytcy gęſtym boiem. BielKron 314v, 245; BielSpr 56v; Potkáć ſię w boiu, rzecz to iemu miła KlonKr A.
»(wy)wieść do boju, ku boju« (2): Goski A2v; wywiodł ich ſto tyśięcy ná pomoc do boiu. SkarKazSej 685b.
»krwawy, krwawobitny boj; boj krwawy« (9:5): KochPs 112, 204, 208; Ty wieſz rádę/ myſl/ y chęć moię do pokoiu/ Zem vchodził krwáwego ze wſzytkich śił boiu StryjKron 522, 527, 742; KochFr 4, 5; KochSob 67; KołakSzczęśl Dv; RybGęśli B2; Y ſtaczał z nimi krwáwobitnè boie. KlonKr C2v, D4; CzahTr F3.
»polny boj« (2): POſpolite też ruſzenie náſze/ y polny boy/ ponièwaſz murem ieſt y fundámentem mocy náſzey [...] áby był dobrze vgruntowány GrabPospR K2, K3.
»potrzeba do boju« (3): y w potrzeby do boiu należące dobrze opátrzony będźie. GrabPospR K2, K3v, K4v.
»przebrany ku bojowi; ku bojowi przebrany« (2 : 1): y zebrał domu Iehudy á Biniáminá/ ſto y ośmdzieſiąt tyſięcy ludu przebránego ku boiowi BudBib 2.Par 11/1, 1.Mach 12/41; KochJez Bv.
»rycerski boj« (2): GliczKsiąż Av; ktorych [krainy] miecżem zdobywał á rycerſkim boiem. BielKron 339.
»wstępny boj« (9): BierRozm 10; BielKron 244v, 245; BielSpr 56v; á mocą wielką y práwie wſtępnym boiem o one rzecży bili ſię ModrzBaz 102; StryjKron 497, 572; KmitaSpit C6v.
»wyborny do boju«: Ieſt nas tyśiąc tyśięcy wybornych do boiu KmitaSpit B3v.
»boj, rada; rada, boj« (4 : 2): Bo w żadney dobrey ſpráwie nie chybi ten brodu/ Y do boiu do rády náſz Wacław ſie godzi PaprPan F4v, G4, M, P4v, Z4v, Aa2v.
»do boju« [w funkcji przydawki] = mogący walczyć (11): A też chlop [!] nie do tańcá lecż práwie do boiu. PaprPan Y2, [Gg]4, Hh3v; y miał wnet ná trzyſtá y ośmnaśćie mężow do boiu SkarŻyw 284, 477, 480, 559; OrzJan 123; WujNT 563; WysKaz 29; SkarKazSej 677a.
W charakterystycznym połączeniu: ciężki boj (2).
«stać w boju» (9): RejKup p3; Ale ty iedno moy miły Rycerzu Krześćiáńſki/ chceſzli ſthale ſtać w boiu ſwoim/ nie ſie nie odnoś od ſzcżyrych ſłow á od náuki ſwiętey Páná ſwego RejPos A5v, A4, A4v [2 r.], A5, 70v, 263; RejZwierc 178.
»boj wieść« [szyk zmienny] (2): MurzHist B2; A ták my theżvnic niepoſłábiaymy zowiąc ſie być Rycerſkimi ludźmi/ Paná Bogá wzywaiąc/ bo niethelko mieczem przyſtogi nam boiowáć/ ále theż y domowy boy przyſtogi wieść y opátrowáć MycPrz II Av.
»(wy)bojować boj« [bibl.; szyk zmienny] (7): Boiowałem dobry boy [bonum certamen certavi] Leop 2.Tim 4/7; RejPos 286 [2 r.]; WujJud 107v, 114; WujNT 1.Tim 1/18, 6/12.
»przyprawny ku boju«: gdyś potłumiał ony ile kroć ſie chćieli wzruſſyć przećiwko mnie á mnie záwżdy vmocniwſſy czyniłeś przypráwnego ku boiu. RejPs 26.
»boj rycerski«: A kthory ſie od thego celu odſtrzeli [...] muśi álbo bárzo mdło ſthać/ ábo vciekáć s thego boiu Rycerſkiego ſwego. RejPos A5.
»walka i boj«: Bog na walkę y bóy vſtáwiczny z ſzátánem nas wyſádźił BiałKat 243v.
»rajtarski(m) boj(em)« (2): á ci [panowie duchowni] niechby ráytárſkim boiem pocżty ſwe ſtáwili GrabPospR M4v, M4v; [WerVotum 8, 9].
»bojem usarskim«: ku tym ſzláchtá Niemiecka Pruſka y Liflantſka niechby y ci ráytárſko ſtánęli [...] inſzy wſzyſcy rycerſkiego ſtanu ludźie przy pocżciech Krolá Iego M. boiem vſárſkim á kozáckim GrabPospR M4v.
Synonimy: 1. bicie, bitwa, walczenie, walka.
HG