[zaloguj się]
[pdf]

OPŁOKIWAĆ (1) vb impf

opłokiwać a. opłokować.

Pierwsze o prawdopodobnie jasne, drugie prawdopodobnie pochylone (tak w opłokać się).

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 opłókuję
imperativus
sg
2 opłókuj

praes 1 sg opłókuję. ◊ [imp 2 sg opłókuj. ◊ part praes act opłokując.]

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. opłókać.

Spłukiwać, omywać czym: [tá woda korzeniowe pory źimnem ſwym zámyka/ nie dopuſzcżáiąc im otwarzánia ku żywnośći/ y owſzem ieſzcże opłokuiąc oddala od korzenia żywność ktora śię przy nim zgromadza. Cresc 1571 84.]
W przen:
Zwrot: »opłokiwać łzami«: W tobie/ moy Pánie/ mam nádźieię ſwoię/ A przetoż ofiáruię/ Ządzą/ y z nią myśl moię/ Y te dźiś opłokuię Lzámi/ pokuty ktorą w ſercu cżuię. GrabowSet Lv.

[»opłokiwać wodą«: Ale ią [fasę] wodą opłokuy/ á káżdą ráżą [!] ſzpuntem fáſę zátkay SienHerb 621a.]

Synonimy: obmywać, omywać.

Formacje współrdzenne cf PŁOKAĆ.

AW