[zaloguj się]
[pdf]

[BUCZNIEĆ vb impf

Teksty nie oznaczają é; prawdopodobnie e jasne.

Fleksja
inf bucznieć
indicativus
praes
sg pl
3 bucznieje bucznieją

inf bucznieć. ◊ praes 3 sg bucznieje. ◊ 3 pl bucznieją.

Sł stp brak, Cn notuje w innym znaczeniu.

Próchnieć, butwieć: Przeto drzewa ſwieże od drżenia pocżynaią bucżnieć Cresc 1549 53; iuż daley moci nie miewa [stara macica winna] ale bucżnieie dla ſuchoſci y zymna wniey panuiącego Cresc 1549 71, 53; abowiemći rzecży poſpolićie ſkryćie włożone bucżnieią. LorichKosz 100.
Szereg: »psuć się i prochnieć abo bucznieć«: gdyż ſie odnich [gnoju i plew] gałęzie przitrząſnione pſuie y prochnieie abo bucżnieie. Cresc 1549 151 (Linde).

Synonimy: botwieć, prochnieć, psować się.

Formacje pochodne: pobucznieć, zbucznieć.

LZ