[zaloguj się]
[pdf]

2. BURDA (14) sb f

Fleksja
sg pl
N burda burdy, burdowie
G burd
A burdy
I burdami

sg N burda (1). ◊ pl N burdy (2), [burdowie]. ◊ G burd (1). ◊ A burdy (6). ◊ I burdami (4).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (trzy z tych samych przykładów) – XVII w. (z Cn).

Znaczenia
1. Ciężar, ładunek; fascis, gestamen, onus, sarcina Mącz; clitellae, sagmata Cn [burda Łac śr] (14): Gestamen, Burdá/ nieco ku noſzeniu. Mącz 145a; Onus, Cięſzkość/ burdy/ brzemię. Mącz 264a; Sarcina, Tłumok. Cięſzkie burdy. Mącz 368b, 149c, 190a, 264a [4 r.], 310c, 360c.
Szeregi: »burdy a brzemiona« (2): Ergata, Wagá/ Klobá álbo koło nieyákie/ którym cięſzkie burdy á brzemioná wzgorę wściągayą/ żoraẃ náſzi zową. Mącz 107d, 491b.

»tłumoki, skrzynie i burdy«: Muli mariani, Podwodne muły ná których tłumoki/ skrzinie y ynſze burdy noſzą. Mącz 236d.

2. [Zwierzę juczne: Mułowie i burdowie małą różność od koni mają. Cresc 1549 64 (Linde).]

Synonimy: brzemię, ciężar, ciężkość, tłumok.

BZ