« Poprzednie hasło: BRZEMIENNY | Następne hasło: BRZEMIONNY » |
BRZEMIĘ (270) sb n
-rz- (268), -r- (2); -rz- : -r- GlabGad (2 : 2).
brze- (268), brzę- (2) MurzNT, KochBr; -mien- (264), -mięn- (6) Calag, KlonŻal, GrabowSet, SarnStat; -mien- : -mięn- RejAp (4 : 1), RejPos (1 : 1); e jasne.sg | pl | |
---|---|---|
N | brzemię | brzemiona |
G | brzemienia | brzemion |
D | brzemieniu | |
A | brzemię | brzemiona |
I | brzemieni(e)m | brzemiony |
L | brzemieniu | brzemionac |
V | brzemię |
sg N brzemię (68). ◊ G brzemienia (30). ◊ D brzemieniu (3). ◊ A brzemię (75); -ę (70), -e (5) MetrKor, RejKup (2); -ę : -e FalZioł (3 : 1), Leop (2 : 1). ◊ I brzemieni(e)m (17). ◊ L brzemieniu (4). ◊ V brzemię (2). ◊ pl N brzemiona (1). ◊ G brzemion (19). ◊ A brzemiona (44). ◊ I brzemiony (6). ◊ L brzemionach (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
- 1. Ciężar, bagaż, ładunek, pakunek
(79)
- Przen (3)
- a. Bagaże, ciężary wojskowe (tylko w l. mn.) (3)
- 2. Płód w łonie matki; ciąża, brzemienność
(22)
- Przen: Syn (1)
- 3. Powinność, obowiązek, zobowiązanie; obciążenie, nakaz, polecenie, przykazanie; ważna, doniosła rzecz; danina; podatek (94)
- 4. Ciężkość, uciążliwość, trud, kara; ucisk, uciemiężenie, niewola; grzechy błąd, występek, wina; utrapienie, smutek, cierpienie (75)
brzemię czego (6): BierEz I3v; BielŻyw 34; RejKup t7; Y [dziad] ſtánąwſzy tákże pod drzewem w cieniu zrzućił s ſiebie ono brzemię drew RejZwierc 170, 170; BudBib 2.Esdr 13/15.
»pod brzemiony powalić sie, upaść« [szyk zmienny] (2): Ieſlibyś też widźiał oſłá nieprzyiaćielá twego/ ktory ſie pod brzemiony powálił/ nie opuſzczay go BibRadz Ex 23/5; Mącz 70c.
»pomoc, ulżyć, ulżać brzemienia« (3): Allevare onus, Vlżyć brzemieniá. Mącz 190b, 190b; Pomoc brzemięnia. Exonerare. Calag 106b.
»(wy-, z-)łożyć, (od-, z-)jąć brzemię, złożenie brzemienia« [szyk zmienny] (7): RejKup aa7; Levare aliquem onere et levare alicui onus, Złożić z kogo brzemię Mącz 190a, 119b, 294b; BiałKaz B4v; płynęliſmy do Syryey y przyſtąpiliſmy do Tyru. bo tám okręt miał vyłożyć brzemię. BudNT Act 21/3; Złożyć brzemię. Exonerari. Calag 106b.
»wielkie brzemię; brzemię nawiętsze« (3 : 1): TarDuch C5; FalZioł IV 4b; CRattes Tebanſki mędrzec, [...] wielkie brzemię złota do morza wrzucił BielŻyw 34; BiałKaz B4v.
»brzemiona i ciężkość«: PRzecż natura cżłowieku ramiona dała y barki w rękach. [...] Aby był ſiłnieyſzy [!] ku noſzeniu brzemion y cięſzkoſci wſzelkiey. GlabGad D2.
»tłumoki i brzemiona«: Dossuaria Iumenta, Konie/ Muły álbo osły/ którzi ná grzbieciech tłumoki/ y ynſze brzemioná noſzą. Mącz 95a.
»z brzemieniem, chodzić«: Zá cżaſem dowie ſię Oćiec/ iſz pánná zbrzemieniem chodzi. SkarŻyw 183.
»brzemię nosić« [szyk zmienny] (4): OpecŻyw 10v; A ták białeygłowie/ roſpuſtnie żyć bárzo nieprzyſtoi/ á męſzcżyznie iuż nie ták/ bo tęn dziewięć mieſięcy brzemieniá nie nośi. GórnDworz Z7; SkarŻyw 183; KlonWor 59.
»brzemieniem obciążyć« = uczynić brzemienną: Grauidari ‒ Brzemieniem obcziezic. Calep 465a.
»wstąpić, zapaść, wstąpienie w brzemię« [szyk zmienny] (4): Ieſtli niewiaſta wſtąpiwſzy w brzemię: niema wielkiego obciążenia w ſobie y we wſzitkich cżłonkoch/ znak ieſt iż ſyna w żywocie noſi. FalZioł V 15, 86; GlabGad D6v, K3.
»obciążać brzemieniem« (2): Bo ták odpiſuyą [Apostołowie] Antiochenczykom: Widźyáło ſye duchowi S. y nam/ nye obćyężáć was yákim inym brzemyenyem/ yedno tymi potrzebnymi. KromRozm II g2; WujNT Luc 11/46.
»podjąć sie, podejmować, przyjąć, wziąć (na się) brzemię« [szyk zmienny] (6): BielKron 306, 330v; GórnDworz E5v; Krolowie/ Kſiążętá pobożni/ niemáią z ſiebie dáwáć przycżyny walce/ tylko zá muſzenim podeymowáć to brzemię BielSpr 36v; Item CONTRACTVS perſonalis, [zową] gdy ná ſie perſoná która prziymuie iákié brzemioná, któré z perſoną vmiéráią. SarnStat 1268; IEſliby Prokurator, Opiekun, álbo Curator podiąwſzy ſie iákiégo brzemięnia nie ſtáwił ſie w ſłowie: tedy [...] on ſam to winien zniéść. SarnStat 1287.
»brzemię włożyć, kłaść« [szyk zmienny] (11): BibRadz Num 11/11, Act 15/28; [Saul] rzekł iey [czarownicy] áby mu wſkrześiłá Sámuelá. A gdy to vcżyniłá niewiáſtá/ krzyknęłá vyrzawſzy mężá ſwiętego: Cżemuś to brzemię ná mię włożył? BielKron 67v; RejAp 32v, 33; Niewiem iáko ſłuſznie Miłośćiwy pánie tho brzemię włożycieś w. m. ná mię racżył GórnDworz Eev, C8; RejPos 289v; RejPosRozpr [c2v]; NiemObr 78; WujNT Apoc 2/24. Cf »brzemię przykazania (bożego)«.
»brzemię (z-)nieść, nosić, znoszenie brzemion« [szyk zmienny] (21): Leop Num 11/17; BibRadz Num 11/17; GórnDworz C8v, V3; RejZwierc 187; RejPosRozpr [c2v]; nieieſt żaden ktoryby ieden ſam/ ábo rádą ſwą/ ábo ſtárániem ſwym mogł wſzytkiey Rzecżypoſpolitey doſyć vcżynić/ á iey brzemioná znośić. ModrzBaz 24v, 25v, 58v, 118v, 125, 125v (7); ArtKanc P4v; OrzJan 56; WujNT 447; SarnStat 110, 971, 985, 1211, 1214.
»ciężkie brzemię; brzemiona ciężkie« (7 : 2): BibRadz Num 11/11; BielKron 330v; Otoż maſz iárzmo iego/ otoż maſz cięſzkie brzemioná iego. RejPos 289v; BudBib Bv; Y rozum tedy y przyſtoyność rádźi/ áby ći ktorzi ledwie kiedy wytchną od ćięſzkich brzemion [ab oneribus]/ wytchnęli wżdy od tákiego podatku. ModrzBaz 122v, 22v, 26; WujNT 69, Matth 23/4.
»brzemiona darow Bożych«: Dáleko więcey tym/ [...] ktorzy noſzą brzemioná wielkich dárow Bożych/ ániołowie z niebá ſą przydáni. WujNT 447.
praw. »brzemiona dłużnikowe« (2): w ſpráwách ktore czći nie náruſzáią/ Rękoymia muśi wſzytki brzemioná dłużnikowe ná ſye przyiąć. GroicPorz r4, r4v.
»brzemiona koronne«: Iuż nie mowię o Biſkupy/ ktorzy [...] inſze wżdi brzemioná Koronne iáko táko noſzą y podeymuią. RejZwierc 187.
peryfr. »Marsowe brzemię« = służba wojenna: przewłoká zapłáty bárzo przykrá ieſt káżdemu robotnikowi/ ále ze wſzech naprzykrzeyſza ono nayćiężſze Marſowe brzemię noſzącemu [gravissimum Martis onus ferenti]. ModrzBaz 118v.
»brzemię przykazania (Bożego)« (2): BierRaj 19; był Pan dáć racżył wolą náuki ſwoiey przez Moiżeſzá ludowi ſwemu/ á włożył ná nie brzemię przykazánia ſwego RejAp 32v.
praw. »brzemię rękojemstwa«: Po śmierći rękoymiego/ brzemię rękoiemſtwá ſpada ná dźiedźicá iego. GroicPorz r3v.
»brzemię słowa Pańskiego« (2): Leop Zach 12/1; BRzemię ſłowá Páńſkiego [Onus verbi Domini]/ kthore ieſt podáne Izráelcżykom/ przez Máláchiaſzá. BibRadz Mal 1/1.
praw. »brzemię wojennej wyprawy«: będźie powinná [...] Szláchtá Kśięſtw onych brzemię woiennéy wypráwy weſpółek ze wſzyſtkiémi inémi króleſtwá náſzégo poddánémi nośić y podéymowáć. SarnStat 1214.
»brzemię woli świętej«: Opowiedáiąc wdzięcżne á ony bárzo ſnádne brzemioná woley ſwiętey á poſtánowienia ſwego/ ktore on ná nas miłośćiwie wkłádáć racży. RejPos 287.
»jarzmo a brzemię«: Pátrzaycieſz też iáko wam opowieda iárzmo á brzemię ſwoie RejPos 291.
»brzemię i ociążenie«: Abowiemći iárzmo moie ieſt bárzo wdzyęcżne: á brzemię y ociążenie moie bárzo lekkie ieſt. RejPos 287.
»podatki i brzemiona«: A od podatków y brzemion/ [...] oni y potomkowie ich wolni y ſwobodni będą ná wieczné czáſy. SarnStat 1214.
»urząd i brzemię« (2) : Gdy przyidą do Mieyſcá naświętſzego/ thám ſie zeydą Aaron y ſynowie iego/ á káżdemu z nich vrząd iego y brzemię iego [super servitium suum et ad onus suum] náznáczą. BibRadz Num 4/19; Wielki to vrząd y ćięſzkie brzemię ieſt [Magnum est hoc munus atque onus]/ [...] wyznáwáć śię y okázowáć być ſtrożem Rzecżypoſpolitey/ y obrońcą. ModrzBaz 26.
»brzemię nosić, (po-, od-, u-)nieść« [szyk zmienny] (20): MetrKor 40/818; RejKup v6v; GliczKsiąż F7v; O Oycowie/ [...] O Mátki/ [...] ponieſiećie ćięſſkie y ſtráſliwe brzemioná przed Sąd Boży KrowObr 149; Byli tego cżáſu poimáni dwá mniſzy zakonu Auguſtynow o Luterſką wiárę y ſpaleni [...] ktorzy ná ſmierć przeſpiecżnie ſzli/ dzyękniąc Pann bogu/ iż to dla iego imienia ná ſobie brzemię nieſli. BielKron 199v, 332Av; Bo nie powinien nigdy ćirpieć ſyn zá oycá/ á ociec zá ſyná: ábowiem káżdy ponieſie brzemię ſwoie. RejPos 51; zá wſzyſtki prośiſz: [...] Abyś zá inſze proſząc/ ich brzemioná ná ſobie odnośił. BiałKat 143v; KuczbKat 225; WujJud 209; BudBib Deut 1/13; ModrzBaz 58; SkarŻyw 25, 333; CzechEp 62, 99; Iedni drugich brzemioná nośćie [alter alterius onera portate]: á ták „wypełnićie” zakon Chriſtuſow. WujNT Gal 6/2, 5, Xxxxx3v [2 r.].
»obciężać, o(b)ciążony brzemieniem« [szyk zmienny] (3): Nie obciążay duſze ſwey brzemieniem nieznośnym BielKom C5; CzechRozm 204; LatHar 633.
»podeprzeć [kogo] w brzemieniu«: Ktoremu Pan Bog rzekł/ [...] vlżę duchu twoiemu/ polecę im iż cię podeprą w tym brzemieniu BielKron 40.
»brzemię (prze-, w-)łożyć, kłaść, wkładać« [szyk zmienny] (8): RejPs 82, 130v; HistAl A3; Ktory ácż ná nas kłádzye brzemyę ſwe rozlicżnye/ A wſſákoż ſam yeſt Bogyem záwżdy miłośćiwym LubPs P5v; Leop Num 11/11, Eccli 13/2; BibRadz Apoc 2/24; BielKron 40.
»ulżyć brzemienia«: Po oycowſkiey śmierći przyſzli przedeń przednieyſzy pánowie/ proſząc go áby nieco vlżył brzemieniá oycowſkiego nád ludem poſpolitym. BielKron 82v.
»brzemię, z brzemienia rozwiązać« (2): CzechRozm 92; wolniey tobie ſłużyć Pánie będę: iżęś mię z tákiego brzemienia rozwiązał. SkarŻyw [197].
»zjąć, składać, złożyć, odjęte brzemię« [szyk zmienny] (5): BielŻyw 146; RejPs 122v; Wezmę was ſobie zá lud ſwoy/ y będę Bogiem wáſzem/ [...] ktorym z was ziął brzemioná Egyptſkie. BibRadz Ex 6/7, Is 10/27; RejPos 33v.
»brzemię grzechow, nieprawości, występkow« (11): RejPs 122v, 130v; RejKup 14v; LubPs T3v marg; KrowObr 70v [3 r.], 152, 153; Pan Bog nie tylko ſyná ſwego dla nas poſłał/ aby tu ná tey niſkiey ziemi nam niedoſtoynym ſłużył/ y brzemioná grzechow náſzych ná ſobie noſząc wſzytko zbáwienie náſze ſpráwił SkarŻyw 25; ArtKanc P6v.
»brzemię starego zakonu«: Sprawiedliwi, to ieſt wſzytci wierni nowego zakonu, przeto iż wybauieni o d [!] grzechu y od brzemienia ſtarego zakonu WróbŻołt V6v.
Synonimy: 1. burda, ciężar, ciężkość, tłomok; 2. ciężkość; 3. ciąża, jarzmo, ociążenie, podatek, posługa; 4. krzyż.
Cf BRZEMIENNOŚĆ
BZ