CIĘŻAR (112) sb m
-ę- (99), -e- (2), -(ę)- (11); -ę- : -e- KwiatKsiąż (3 : 1), GrabowSet (4 : 1).
-å- (93), -a- [tylko w formach z końcówkami] (3); -a- PaxLiz; -å- : -a- GórnDworz (1 : 1), SkarŻyw (13 : 1).
Fleksja
|
sg |
pl |
N |
ciężår |
|
G |
ciężåru |
ciężår(o)w |
A |
ciężår |
ciężåry |
I |
ciężårem |
ciężårami, ciężary |
L |
|
ciężårach |
V |
|
ciężary |
sg N ciężår (19). ◊ G ciężåru (18). ◊ A ciężår (34). ◊ I ciężårem (18); -em (5), -(e)m (13). ◊ pl G ciężår(o)w (6). ◊ A ciężåry (10). ◊ I ciężårami (2) KołakCath, ActReg, ciężary (1) CzechEp; ~ -ami (1), -(a)mi (1). ◊ L ciężårach (3); -ach (2) ModrzBaz, SkarKazSej,-åch (1) StryjKron. ◊ V ciężary (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (XVIII) – XVIII w.
1.
Brzemię, ładunek, ciężka rzecz;
onus Calep, Cn; pondus, pondusculum Cn (51):
KwiatKsiąż N3v;
gdzie byli ſtraż ſwoię przy łupach y inſzych ciężarach zoſtáwili StryjKron 315;
Clitellae ‒ Sziodło na ktorim wieſzaią cziezary Calep 207a,
207a,
306b,
390b,
670a,
730b,
1089b;
GórnTroas 32;
GrabowSet F4v;
przeto żeby od ćięzaru okręt nie był pogrążon/ co máią drożſzego precż wyrzucáią. WysKaz 12;
SkarKaz 123b;
CzahTr L3.
ciężar czego (1): Ludzki krzyk potym ſłyſzan/ mieczów chrzęſt dobytych/ Ciężar woiennych wozów/ y dźiał w źiemię ſkrytych. ZawJeft 13.
W charakterystycznym połączeniu: ciężar składać (3).
Zwroty: »ciężar nieść (
a. nosić)« (
2):
Cżáſow też pewnych niechby [...] ćiężary ná grzbiećie y ná oſzcżepie noſząc chodźili [oneribus et dorso et supra hastam ferendis ambulare] ModrzBaz 110v;
SkarŻyw 75.
»pod ciężarem upadać« (2): Succido – Pod cziezarem vpadam. Calep 1024b, 1025a.
Przen (32):
MurzNT Matth 11/30;
Włóż ná páná ſwóy ciężar/ á on ćię rátuie/ Spráwiedliwégo nigdy pan nie odſtępuie KochPs 82,
95;
iárzmo ich krzyſz/ á ćiężar/ imię zbáwićielowe. SkarŻyw 595,
582;
Gdy niewdźięcżnośćią oną obráżony/ Ciężar do zguby idącey Korony/ Przed cżáſem ſkłádał/ Pan niepoſpolity GrochKal 19;
GrabowSet L2,
R;
WysKaz 12 [3 r.];
O brzydki grzechu iáko wielkie ćiężary ná duſzę kłádźieſz. SkarKaz 314b;
GosłCast 20.
ciężar czego (17): ModrzBaz 106v, 107; GórnRozm D, D2, K4v; Węzeł doległośći/ ćiężar moiey głowy/ Co/ żywot ſkracáiąc/ kres dawa gotowy GrabowSet P3; OrzJan 32; WujNT Matth 20/12; JanNKar G2v. Cf »ciężar grzechow«.
W charakterystycznych połączeniach: ciężar kłaść (2), składać (2).
Zwrot: »ciężar nieść (a. nosić), noszący« = portare pondus Vulg [szyk zmienny] (3 : 1): Boć to ſproſna rzecż ieſt cżłowiekowi/ ták wiela rzecży ćiężar ná ſobie noſzącemu [tantarum rerum rnołem sustinenti]/ ták ſię ſpráwowáć ModrzBaz 106v; GórnRozm K4v; WujNT Matth 20/12; SkarKazSej 676b.
Wyrażenia: »ciężki ciężar« (
1):
tymże piątnem Krzyżá świętégo co y my oznáczeni/ którzy ćiężkim niewoléy ćiężarem vćiśnieni/ ná was poglądáią OrzJan 32.
»ciężar grzechow« (8): SkarŻyw A4v; o Iezu roſkoſzne odpuſzcżenie wſzyſtkich pod ćiężarem grzechow ſwych żáłoſnie wzdycháiących, LatHar 25, +2v, 79, 440, 448; KołakCath C4v; SiebRozmyśl I4.
Szereg: »waga a ciężar« (1): ále pánowie iż nie máią ani pod ſobą gruntu/ áni wnątrz vięcia/ zá oną wagą/ á ciężárem ktory ná ſobie nioſą/ muſzą ſie obálić GórnDworz Ee5v.
2.
Ciężkość, waga właściwa przedmiotom, ciałom;
pondus Cn (13):
KwiatKsiąż M2,
M2v,
N3;
wſzakże wiele ſię ich ná wielkość á na ćiężar iey [biblii] vſkarżało BudBib b;
Tedy powiádał iáko nioſąc go żadnego ćiężaru nie cżuł. SkarŻyw 101,
571;
GórnTroas 48;
GrabowSet F4v;
Ieſzcze rychléy ciężarem ſwym záſzkodźić może. WyprPl A3v,
Bv.
Zwrot: »pod ciężarem chodzić« (1):A ktore po twárdſzey źiemi/ y pod więtſzem ćiężąrem [!] chodźić miáły/ tym dał do nog rog twárdſzy GórnRozm Nv.
Wyrażenia »ciężar ciała« (2): y ktorzy ieſzcże ábo ná tym świećie ćiáłem obłożeni żyią/ ábo ſię iuż z nim/ ćiężar ćiáłá tu zoſtáwiwſzy/ rozſtáli LatHar 88, 183.
3.
Uciążliwość, przykrość, trud;
pondus Vulg; gravitas Cn (21):
Przełożonym być wielki ieſt ćiężar y pośiłku Boſkiego potrzebuie. SkarŻyw 501 marg, 454,
501;
GórnRozm K4;
GrabowSet D3v;
LatHar 264;
WujNT Hebr 12/1;
PowodPr 54;
Vſtępuyćie ćiężary świeckie/ y wſzytki źiemſkie miłości y grzechy/ nie możećie z námi ná tę drogę SkarKaz 246a;
CzahTr F2;
PaxLiz B2;
SkarKazSej 677b;
SzarzRyt B2v.
ciężar czego (6): bo w ten cżás iuż niemáią s tho śiły/ áby ták wielki ciężar wielmożnośći/ znieść ná ſobie mogli GórnDworz Gg6; BudNT E4; ModrzBaz 23; Wielce był ćierpliwym á znośić vmiał ćiężar ſzemránia/ obmow/ złorzecżenia SkarŻyw 483; GrabowSet N; LatHar 151.
W charakterystycznym połączeniu: złożyć ciężar (2).
Zwrot: »nosić, noszący ciężar« [szyk zmienny] (1 : 1): á rownymi nam vcżyniłeś ie coſmy nośili ćiężar dniá y znoy. BudNT E4; LatHar 501.
Wyrażenie: »jarzmo ciężaru« (1): Bo iárzmo ćiężaru iego [iugum oneris eius]/ y laſkę rámieniá iego/ laſkę ktorą go bijął złamałeś BudBib Is 9/4.
4.
Powinność, obowiązek, zobowiązanie; podatek, danina;
servitus Cn (25):
Wſzytki kośćioły od ćiężárow poſpolitych woiennych y podatkowych wyzwolił SkarŻyw 357,
482;
NiemObr 172;
ZawJeft 39;
Pan Wda Lubelski milczy oswey drodze, a Pan Podskarbi obciązony inszemi cięzarami, nie mysli o iego wyprawie. ActReg 128,
10,
129,
135;
LatHar +8v;
ten ćiężar z nich znośiémy/ y iuż od tego czáſu Pereſudy żadné bráné/ y wyćiągáné v nich nie máią bydź SarnStat 960;
VotSzl D2; á ſámi ſobie folgowáć w poborách y innych ćiężarách chcemy. SkarKazSej 669b,
692a.
ciężar czego (3): Ciężaru ſtárego zakonu rozumiey WujJud 206; StryjWjaz C2; SkarŻyw 411.
W charakterystycznych połączeniach: ciężar złożyć, znosić (znieść) (2).
Zwroty: »ciężar nosić (
a. nieść)« (
3):
Teraz v nas śláchecki ſtan wſzytek ćiężar bronienia Rzecżypoſpolitey ná ſobie nośi [totum onus sustinet]. ModrzBaz 110v;
SkarŻyw 3;
KochPieś 52.
»ciężar(y) wkładać (a. kłaść), okładający« = imponere onerem Modrz, Vulg [szyk zmienny] (5 : 1): Ciężaru iákiego Apoſtołowie na kośćioł niewkłádáli. WujJud Ll8, 206 marg; WujJudConf 205v; ModrzBaz 47v; CzechEp 164; WujNT Act 15/28.
*** Bez wystarczającego kontekstu (2): Gravitas ‒ Cżięząr. Calep 464b, 669b.
[
Wyraz pojawia się w połowie XVI w.].
Synonimy: 1. brzemię, burda, ładunek, tłumok; 4. obowiązek, powinność, podatek.
Cf CIĄŻA, CIĘŻKOŚĆ
AL