Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: CALEWNIK

Następne hasło: [CALNY] »

[CALIZNA sb f

Fleksja

	sg
G	c(a)lizny
A	celiznę
L	celiźnie

sg G c(a)lizny. ◊ A celiznę. ◊ L celiźnie.

Sł stp, Cn brak, Linde także XVII w.

Znaczenia

1. [Grunt twardy, znajdujący się pod uprawną warstwą ziemi]
2. [górn. Nienaruszona masa ciała kopalnego; tu: o soli]

1. Grunt twardy, znajdujący się pod uprawną warstwą ziemi: Fundamenti domow maią być ſzyrſze nizli ſciany/ a trzeba im głęboko ziemię wykopać aże do czalizny. Cresc 1549 651 (Linde).

2. górn. Nienaruszona masa ciała kopalnego; tu: o soli: aby tam już póki może być aż do celizny rów był otworzysty, w którym już poprawy żadnej nigdy nie będzie potrzeba stamtąd przez celiznę. LustrKrak 52; Stolę teraz robią w celiźnie LustrKrak 53, 54.

Cf CALEC, CELC]