« Poprzednie hasło: CALE | Następne hasło: CALESPALON » |
CALEC (1) sb m
Fleksja
A sg cålec.
Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) – XVIII w.
Grunt twardy, znajdujący się pod uprawną warstwą ziemi; tu: dno, spód: W tych rowninách były ſtudnie máiąc całec [!] z gliny BibRadz I 7d marg.
FP