[zaloguj się]

CALEC (1) sb m

Fleksja

A sg cålec.

stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) – XVIII w.

Grunt twardy, znajdujący się pod uprawną warstwą ziemi; tu: dno, spód: W tych rowninách były ſtudnie máiąc całec [!] z gliny BibRadz I 7d marg.

Synonimy: dno, grunt.

Cf [CALIZNA], CELC

FP