[zaloguj się]

CHARLAĆ (2) vb impf

charlać a. charleć (2).

Fleksja

praet 3 sg m charlåł (2).

stp brak, Cn: cherlam, Linde XVI (ten sam przykład) – XVII oraz XVIII w.: cherlać.

Dłuższy czas lekko chorować, być osłabionym; diuturno licet non gravi morbo, teneri Cn (2): támże ſie rozniemogł/ tákżeć chárlał chárlał áżći poſzedł. RejZwierc 60.

Synonimy: chorować, niemoc.

KW