« Poprzednie hasło: CIEKAWY | Następne hasło: CIEKĄCZKA » |
CIEKĄCY (121) part praes act
-ący (120), -ęcy (1); -ący : ęcy Calep (11 : 1).
e jasne.
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | ciekący | f | N | ciekącå | n | N | ciekąc(e) |
G | ciekącégo | G | ciekącéj | G | ||||
D | ciekącému | D | ciekąc(e)j | D | ||||
A | ciekący | A | ciekącą | A | ciekąc(e) | |||
I | I | ciekącą | I | ciekącym | ||||
L | ciekącym | L | ciekącéj | L |
pl | ||
---|---|---|
N | subst | ciekące |
G | ciekących | |
D | ciekącym | |
A | subst | ciekącé |
I | f | ciekąc(e)mi |
L | ciekących |
sg m N ciekący (23). ◊ G ciekącégo (1). ◊ D ciekącému (1). ◊ A ciekący (1). ◊ L ciekącym (2). ◊ f N ciekącå (13). ◊ G ciekącéj (17); -éj (2), -(e)j (15). ◊ D ciekąc(e)j (1). ◊ A ciekącą (8). ◊ I ciekącą (1). ◊ L ciekącéj (5); -éj (1), -(e)j (4). ◊ n N ciekąc(e) (4). ◊ A ciekąc(e) (1). ◊ I ciekącym (1). ◊ pl N subst ciekące (3); -e (1), -(e) (2). ◊ G ciekących (6). ◊ D ciekącym (2). ◊ A subst ciekącé (26); -é (9), -(e) (17). ◊ I f ciekąc(e)mi (1). ◊ L ciekących (4).
Sł stp s.v. ciec, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
- 1. Płynący, sączący się (116)
- 2. Przepuszczający płyn
(2)
- Przen (1)
- 3. Płynny (3)
ciekący z czego (5): FalZioł I 118d, III 39d; Ut resina stillatitia, Zywicá z drzew kápáyąca/ ciekąca. Mącz 415c, 59c; SkorWinsz A3v.
ciekący przez co (1): Pomogą tedy [...] fluxowi owému ſmrodliwému/ przez pendent ciekącému Oczko [40].
W charakterystycznych połączeniach: ciekący(-a) fluks, krew (3), żywica.
ciekący z czego (2): Rzeki tego miáſtá ſławne/ Rodan z gor kámiennych ćiekący/ Arár rzeki v miáſtá zchodzące ſie weſpoł BielKron 281. Cf ciekący z czego mimo co.
ciekący z czego mimo co (1): Mincius, Rzeká w Lombárdiey we włoſzech z yeziora Gárden ciekąca mimo Mantuę. Mącz 222b.
ciekący pod co (1): Menus Germaniae fluvius, Rzeká w niemcech. Men przes Frankonią pod Franckfort ciekąca Mącz 217a.
ciekący przez co (2): Tyber, vel tybris Rzeká we włoſzech przes miáſto Rzym ciekąca Mącz 470d, 202d.
W charakterystycznych połączeniach: ciekąca(-y, -e) rzeka (13), strumień (2), źrzodło (4).
»woda ciekąca« ‒ rzeka, strumień, źródło [szyk 13 : 9] (22): przetho gdy ſie to ſamiczy przyda, natychmiaſt do ciekączey wody leci y omywa ſie. FalZioł IV 20c; PStrąg ktori ſie też rodzi w ciekączych wodach: iako y Loſos, ale nie idzie do morza FalZioł IV 44d, IV 29d, 30d, 38c, V 64; GlabGad C5v, H8; RejPs 114v; A będzie iáko drzewo kthore w ſzcżepione ieſt przy ćiekących wodách [quod plantatum est secus decursus aquarum] Leop Ps 1/3; Y będą ſtrumienie wody ćiekącey [rivi deductus aquarum] na káżdey gorze wyſokiey BibRadz Is 30/25, 41/18; Mącz 356c, 459d; SienLek 75, 189; Iáko kwiát rożey cżáſu wioſny/ á iáko lilia nád wodámi ćiekącemi [in transitu aquae Vulg]/ y iáko látorosłká kádzidłowá lećie. BudBib Eccli 50/8; Strum N; Oczko 9v; SarnStat 682; SiebRozmyśl E4v; PaxLiz C2.
»woda ciekąca« = woda rzeczna, źródlana [szyk 7 : 1] (8): włoż to wſzytko w nowy garniecz á wley w to cżterzy kwarthy wody ciekączey FalZioł V 95, V 64v, 65 [2 r.], 98v; SienLek 163v; á thám on kápłan miał wypuśćić kreẃ z iednego wroblá na nacżynie gliniáne/ á zmieſzáć ią z wodą ciekącą RejPos 47, 214v.
ciekący czym (1): Teda, Drzewo żywicą ciekące Mącz 441d.
»niemoc ciekąca« (1): Krew wielbłądowa na biegunkę y wſzelkim niemoczam ciekączym pomaga FalZioł IV 7c.
»świerzb ciekący« (1): Swierzb ciekący lecży. FalZioł *5c.
Synonimy: 1. bieżący, idący, kapający, padający, płynący, sączący się; a. rozciągający się; 3. płynny.
Cf CIEC
MM