Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: CIESŁO

Następne hasło: CIESZENIE »

CIESZĄCY (5) part praes act

e prawdopodobnie jasne (tak w cieszyć).

Fleksja

sg
m	N	cieszący
	A	cieszący, ciesząc(e)go

pl
G		cieszących

sg m N cieszący (2) [cf też CIESZYĆ part praes act: cieszęcy] ◊ A cieszący (1), ciesząc(e)go (1) [cf też CIESZYĆ part praes aet]. ◊ pl G cieszących (1).

Sł stp s. v. cieszyć, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. cieszyć.

Znaczenia

Dodający otuchy, pocieszający (5)

Dodający otuchy, pocieszający; consolatorius Calep (5): Calep 248a; GrabowSet E2v; niechay vznáią w nim Chriſtuſá [...] pierwey bijącego/ á potym ćieſzącego. WujNT 434, 703.

cieszący kogo (1): TYś ieſt żywot obżywiáiący/ słodce ſmutne ćieſzący ArtKanc D3v.

Synonimy: pocieszliwy, pocieszny.

Cf CIESZYĆ