« Poprzednie hasło: CKNĄĆ | Następne hasło: CKNIĆ » |
CKNĄĆ SIĘ (4) vb impf
się (3), sie (1).
Fleksja
3 sg praes cknie się (4) [może impers od CKNĄĆ].
Sł stp brak, Cn s.v. zwija mi się, Linde XVI w.
Znaczenia
Odczuwać mdłości (4):
cknąć się komu (2): Warujcżie ſię prże Bog ſtrżeſczie Bocż mi ſię barzo cknie yeſczie RejKup R, q7.
Przen: Odczuwać niesmak (2): O Popráwie Státutowych ártykułow cknie ſię mowić [taedet loqui]/ ponieważ ártykuł o mężoboycách [...] bárzo hárdźie wzgardzamy. ModrzBaz 142.
cknąć się komu (1): Albo żeby pſtry kábát był przyczyną złégo: Aż mi ſye cknie/ ſłucháiąc kazánia twoiégo. PudłFr 53.
Formacje pochodne: odsknąć się, przycknąć się, zecknąć się; zecnić się; ockniewać się.
Cf CKNIENIE
MM