[zaloguj się]
[pdf]

COŻKOLWIE (7) pron

W pisowni rozłącznej (3) [w tym: z morfemami rozdzielonymi inną cząstką wyrazową (1)].

Rozdzielone cząstką „by” (2).

Prawdopodobnie pierwsze o pochylone, drugie o oraz e jasne (tak w cożkolwiek).

Fleksja

N cóżkolwie (2). ◊ A cóżkolwie (4). ◊ N a. A cóżkolwie (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Względny z odcieniem uogólniającym: wszystko co tylko (7):

Połączenia z odpowiednikami zespolenia: »wszytko ... cożkolwie« (1): Iſćie mu wſſytko przyſtoi Cożkolwie ná ſwiećie ſtroi RejRozpr D2v.

»cożkolwie ... wszytko to« (1): Czożkolwie napiſano wſzitko to ieſt dla nauki naſzej BielŻywGlab nlb 9.

a. W zdaniu z odcieniem warunku: jeżeli cośkolwiek (5):

W nawiązaniu do czasownika bez odpowiednika w zdaniu nadrzędnym (1): Ale coż kolwie ſlubuieſz/ ſpełni co narychley możeſz [sed quodcumque voveris, redde] Leop Eccle 5/3.

Połączenia z odpowiednikami zespolenia: »cożkolwie ... to« (2): Czożkolwie rząd opuſci, to koncza dobrego nie docżeka. BielŻyw 169, 19.

»cożkolwie ... to wszytko« (1): a czoſz bych kolwye szobye napomocz wthym zawyąſku bral, tho aycz yeſth wſzythko przeczywko tczy a mey dobrey wyerze MetrKor 37/2v.

Z dwoma odpowiednikami w różnych pozycjach (1): A tho czoſzbykolwye yego krolyewskyey myloſczy y koronye Polſkyey myalo bycz ku skodzye, ze tho yego krolyewſkyey myloſczy radąm [...] opowyem MetrKor 37/2.

Cf CO, COKOLE, COKOLWIE, COŻKOLE, COŻKOLI, COŻKOLWIEK, COŻKOLWIEK BĄDŹ

KW