[zaloguj się]

DIABLIK (3) sb m

diablik a. dyjablik (3).

dija- (2), dya- (1).

a pochylone.

Fleksja
sg
N diåblik
G diåblika

sg N diåblik (2).G diåblika (1).

stp brak, Cn notuje, Linde XVI w.

1. bot. Dracunculus vulgaris Schott. (Rost: diablik, świętego Jana głowa, kokorzyk więtszy, wężownik więtszy) (2): Kokorzyk. [...] TO ziele ieſt dwoiakie, iedno mnieyſze á drugie więczſze/ to więcſze zową dijablik/ bo to ma korzenie kąſaiące FalZioł I 65d; tego dijablika albo ſwięthego iana głowy żadny cżłowiek prze iego oſtre kąſanie niemoże ieſć FalZioł I 66a.
2. bot. Arum maculatum L. (Rost: kozia broda, brodacz, dziaduszki, kozłowe jajka, obrazki, ocun, leśny orzech, wężownik) (1): Dyablik/ ſzukay Obrazki. SienLek Xv.

Synonimy: 1. kokorzyk, »świętego Jana głowa«, »wężownik wielki«; 2. aaron, obrazki.

LZ