« Poprzednie hasło: GŁOŚNY | Następne hasło: [GŁOWACKI] » |
GŁOWA (5050) sb f
f (5044), m (6) [w funkcji n-pers].
głowa (5048), (czes.) hława (1), (rus.) hołowa (1), [gława]; głowa : hława : hołowa GórnDworz (86 : 1 : 1).
głow- (675), głów- (4); głow- : głów- Mącz (165 : 2), SarnStat (100 : 2); hła-; hoło-; -a jasne (w tym 11 r. błędne znakowanie).
sg | pl | du | |
---|---|---|---|
N | głowa | głowy | głowie |
G | głowy, głow(e)j | głów | |
D | głowie | głowåm, głow(o)m | |
A | głowę | głowy | głowie |
I | głową | głowami | |
L | głowie | głowåch, głowiéch | |
V | głowo | ||
inne | pl N a. A - głowy |
sg N głowa (583). ◊ G głowy (1086), głow(e)j (2); -y : -(e)j Mącz (44 : 2). ◊ D głowie (92). ◊ A głowę (1495) [w tym zapis: -ą (31), -e (29), -a (12)]. ◊ I głową (644) [w tym zapis: -a (3)]. ◊ L głowie (577). ◊ V głowo (12). ◊ pl N głowy (49). ◊ G głów (133); głów (12), głow (1) MurzNT, gł(o)w (120). ◊ D głowåm (4) RejPs, WujJudConf, Oczko (2), głow(o)m KlonWor (4); -åm (3), -(a)m (1). ◊ A głowy (188). ◊ I głowami (71) [w tym zapis: -amy (4)], może głowmi (1) Calep 6b; -ami (61), -åmi (2), -(a)mi (8); -åmi KrowObr; -ami : -åmi BielKron (10 : 1). ◊ L głowåch (92), głowiéch (5); -éch KochJez; -åch : -éch HistAl (1 : 2), WujNT (4 : 2); ~ -åch (46), -ach (34), -(a)ch (12); -åch KrowObr, RejWiz (4), RejZwierz, GórnDworz (2), RejPos (3), RejZwierc, BudNT, StryjKron; -ach KromRozm III, Leop, Mącz (2), CzechRozm, CzechEp, NiemObr, KochEpit, KlonŻal, WujNT (4), PowodPr (2), SkarKaz, CzahTr (5), KlonWor; -åch : -ach BibRadz (2 : 2), BielKron (1 : 2), SienLek (2 : 1), RejAp (24 : 1), BudBib (1 : 2), SkarŻyw (2 : 4); ~ -éch (1), -(e)ch (4). ◊ N a. A głowy (1). du N (cum nm) głowie (8) Leop 4.Esdr 11/30, 34, GórnDworz Kk6v, BudBib 4.Esdr 11/23, 30, 34, KochFr 18, BielSen 10. ◊ A (cum nm) głowie (3) GórnDworz Pv [2 r.], GórnTroas 42.
- 1. W znaczeniu podstawowym jako część ciała (też jej wizerunek)
(3189)
- W przen
(453)
- a) Użycia pozornie opisujące sytuację konkretną, w istocie nie dotyczące głowy, lecz człowieka jako całości lub personifikacji abstraktów (260)
- b) Stany psychiczne przedstawione za pomocą stanów organicznych głowy (42)
- c) Zjawiska przedstawione za pomocą skojarzenia z żywą postacią (czasem wielogłową) (52)
- d) O elementach natury (słońcu, gwiazdach, górze, rzece) (7)
- Przen: metonimicznie: Człowiek (czasem zwierzę) jako całość (252)
- a. Włosy (25)
- W przen
(453)
- 2. Głowa jako ośrodek myśli i uczuć; umysł, rozum (588)
- 3. Głowa jako siedlisko życia; życie; śmierć (364)
- 4. Miejsce, gdzie spoczywa głowa, zwłaszcza na posłaniu, wezgłowie (35)
- 5. Zwierzchnik, przełożony, naczelnik (w życiu społecznym oraz w religii)
(647)
- a. Prowodyr (4)
- 6. Jednostka nadrzędna; stolica (miasto, ziemia lub instytucja)
(118)
- a. Siedziba (3)
- 7. Człowiek jako jednostka przeliczeniowa, osoba (18)
- 8. Przedmiot o kształcie kulistym lub zbliżonym do kulistego
(9)
- a. O kapuście (4)
- b. O czosnku (może też ῾ząbek᾽) (2)
- c. O cukrze (2)
- d. Wypukła część maczugi (1)
- e. [Prawdopodobnie kula armatnia]
- 9. Część wysoko położona (3)
- 10. Początek (7)
- 11. Zasadniczy, podstawowy element
(24)
- a. O kamieniu węgielnym (14)
- 12. Rozdział (2)
- 13. [Nakrycie głowy]
- 14. Zestawienie w funkcji nazwy botanicznej: »świętego Jana głowa« = Dracunculus vulgaris Schott. (Rost) (1)
- 15. Zestawienia w funkcji n-loc
(20)
- a. Tłumaczenia nazw obcych (13)
- 16. n-pers (6)
- 17. n-pr
(6)
- a. Tłumaczenie nazwy obcej (1)
- *** Bez wystarczającego kontekstu (10)
- *** Dubia (3)
Tytuł (4): Rozmowá nowych Prorokow/ dwu Báránow o iedney głowie BielRozm kt, 2, 3, 5 żp.
Głowa traktowana jako najważniejszy organ ciała, ośrodek kierujący funkcjonowaniem innych członków, spełnia rolę egzemplifikacyjną (jako porównanie lub analogia) w tekstach traktujących o hierarchii w życiu społecznym (w Kościele lub w państwie) [użycia tego typu mogly stanowić punkt wyjścia do dalszego rozwoju znaczeniowego] (80): bo rownie gdyż ſprawce od poddanych odſtępuią iakoby głowa od ciała odſtąpiła BielŻyw 84, 84; KromRozm III F5v, F7v; Abowiem ná Głowę thy trzy rzetzy należą. naprzod aby Głowá byłá wyſſſza nad wſzyſtki inſze tzłonki. Potym áby głowá z ynſzemi tzłonkámi/ byłá ná kożdym mieyſcu vſtáwitznie ſpoiona. Trzećie/ áby rządziłá wſzyſtki inſze tzłonki. KrowObr 12, 12v [2 r.]; LeszczRzecz A5v [2 r.]; BielKron 229v; Cłonki mowią o głowie/ á ſobie folguią Prot D; SarnUzn E7v; RejPos 113v, 262 [2 r.], 281 marg; Bo gdy wſzeláka łáſká ktorey doſtawamy w tey Swiątośći/ z Páná Chriſtuſá iáko z głowy ná cżłonki zpływa KuczbKat 215; WujJudConf 121 [2 r.], 121v [2 r.]; RejPosWstaw 143v; ModrzBaz 21v, 101; Toć znáć iż nawyżſzym był Paſterzem wſzytkiego kośćiołá/ Biſkup Rzymſki ktory ſię do głowy/ á ich do cżłonkow przyrownał SkarJedn 125; Co ták być może/ iáko gdyby ręká głową ſię vcżynić chciáłá: ktora z przyrodzenia ręką ieſt. SkarJedn 163, A2v, 58 [2 r.], 59, 124, 144 (16); SkarŻyw 259, 368; á głowá tá ktorą Apoſtoł przypomina/ nie może nogom rzec/ nie trzebá mi was NiemObr 46, 30, 44, 46 [2 r.], 47; ReszPrz 3 [2 r.]; KołakSzczęśl C4v; Bo co ieſt fundáment w budowániu; to ieſt głowá w ćiele/ krol w kroleſtwie/ á goſpodarz w domu. WujNT 68, 1.Cor 12/21, s. 625, 820; SarnStat 131; SkarKaz 245a, 488b, 606a [2 r.]; VotSzl A2v; Widźieli iż ręká ná obronę głowy rádá ránę y vćięćie ćierpi SkarKazSej 669b; Religia iáko ſerce w ćiele ludzkim/ á krolewſki ſtan iáko głowá. SkarKazSej 689a marg, 659b, 676a [2 r.], 677a [2 r.], 683b, 689a [6 r.] (17).
W charakterystycznych połączeniach: głowa drży, napełnia się, naziębnie, stłucze się, włosami porasta, (wy)czyści się (3), (za)boli (bala) (22), (za)chorzeje (2), zapali się; głowę (głowy) bić (4), dręczyć (2), dzierżeć (3), leczyć (2), łupić, napełniać (3), naparzać (3), obłożyć, obłysić, obnażyć, obrazić (obrażać) (2), obrocić, o(b)toczyć (4), ochędożyć, odmieniać (przemieniać) (6), odwinąć, okładać (7), opłokać, oskrobać, ozdobić, ożegać, plugawić, (po)maz(ow)ać (namazać, obmazać) (25), porąbać, posilać (posilający) (11), potwierdzać (twierdzić) (8), (po)urywać (zerwać, oberwać) (5), przebić, przeciąć, przyodziewać, (przy)stroić (2), purgować (2), rozbić (4), rozczepić, rozpalać, rozrazić, roztrącić, rozwalić, skryć (2), ścisnąć, tłoczyć, tłuc (o ziemię) (2), uciąć (ściąć) (6), urazić, (wy)czyścić (uczyścić, czyściący) (27), wysuszać, wzdrapać, zasłonić, zawi(ną)ć (obwi(ja)ć, obwinąć, uwić, zawijać) (17), zbić, zbość, zmacać, (z)maczać (3), (z)my(ja)ć (przemy(wa)ć, obmywać, umywać) (29), (z)ranić (3); głowie podpora, pomagać (pomoc) (3), służyć, szkodzić (szkodliwy) (5), użyteczny, zarażenie; głową dawać znać, dotykać, mieść, obrocić się, ruszyć (ruszać) (2), sięgać, uderzyć (uderzenie) (3); do głowy godzić, pochodzić, podnoszący się, wstępować (wstępujący) (6); (o)koło głowy obwity, oplatać (2); z głowy pochodzić, spaść (2), strącić, wyciągać (7), wyjść (wychodzić) (6), wypędzać (2), wyrwać (włosy) (2), wywodzić (3), z(d)jąć (z(d)ejmować) (13), zerwać (2), zganiać (3), złożyć, zrzucić; na głowę boleć, narzekać, pomagać, pomazować, posypany, przyłożyć (przykładać, przyłożony, przykladany) (18), przywiązać (przywięzować, przywiązany) (3), przywinąć (4), puszczać (3), styskować, wcisnąć, włożyć (kłaść, kładzienie, włożony) (41), wrzucić, wtłoczyć, (wy)lać (wlać, wylany) (6), w(z)dziać (5); pod głowę podłożyć (włożyć) (6); w głowę bić (bity) (11), dać [czym], iść, kurzyć się (2), natłuczenie, pochodzić (7), podnosić, ranić (3), tłuc się, uderzyć (się) (9), wrazić się (wrażony) (2), wstępować (wstępujący) (18), zadać ranę (29); za głowę dostać, (u)jąć (2); (mieć, nosić itp.) na głowie bliznę (2), bryże, czap(ecz)kę (7), czepiec (3), czub(ek) (3), diademę, ferety, grzebień (3), guzy, gwiazdy (2), hełm (2), kapalin (3), kapelusz, kiwiory, koronę (44), krosty, łysinę, myckę, nakrycie, noszenie (2), olejek, parchy (7), plesze, płatek (2), pontały, proch, przedział, ranę (2), rogi (7), siateczkę, skorę, skrzele, stroj, strupy (3), toczenice (2), welum (2), wieniec (wianeczek) (6), włosy (22), wrzody (2), zasłonę, zawoj (2), żałobę; po głowie pogłaskać, skubać się, wziąć; (mieć itp.) w głowie bolączki, bol(enie) (boleść) (20), dymy, język, mozg (2), niemoc, nieżyt, oczy (4), pianę, ranę (4), remę, smysły, ulżenie, wiatry, wilkości (7), wrzod; głowa apostolska (4), bawola, biskupia (2), boląca (5), cesarska, chora (13), cielęca, czcza (2), człowiecza (15), drżąca, dziecięca (dziecinna) (2), hetmańska, jastrzębia, jelenia, Jezu Krystowa, kapłunia, kaszląca, końska, kotcza, kozia, krolewska (8), krostawa, lwowa (lwia) (8), mała (mniejsza) (4), martwa, mdła (3), miąższa (2), mięsista (2), mysza (2), myta; nieczysta, niewieścia, niezdrowa, oblazła (2), obliniala, obwiniona (obwita, zawita) (3), okrągła (2), orla, oskubiona, ośla, owcza, parchowata (parszywa) (13), pełna, podługowata (3), psia (23), ranna, silna, skopowa, słaba, stłuczona (2), spiczasta, strupliwa, sucha (3), śrzednia, święta (naświętsza) (11), umuskana (2), wartogłowa, wątła, wężowa (3), wielka ((na)więcsza) (16), wołowa, wyczyściona, zajęcza, zapalona (3), zawiązana (3), zawita (3), zbita, zdrapana, zdrowa, zimna (2), zmaczana, zubrza; bol(eść) (bolenie) głowy (99), choroba, cieczenie, ciemię (3), drżenie (6), dziureczki, gorącość (4), korona, kości, leczenie (3), lewa strona (2), łupienie (3), mdłość, moc, nakrycic, naparzenie, napełnienie (2), niemoc (2), ochędostwo, (o)czyścienie (5), okładanie, omdlenie, ozdoba (2), parchy, pierzchność, poł (10), połowica (3), prawa strona (2), przednia część, przedział (2), przodek (3), rany, rog, rozbicie, tył (19), wi(e)rzch (50), wierzchnia część, włosy (2), zapalenie (2), zawiązanie, zaziębienie (naziębienie) (3); głową na doł (9), naprzod, na wschod słońca, do ziemie; o dwu głow(ach) (7), o trzech (6), o siedmi (26); ze dwiema głow(ami) (4), ze trzemi (2), z siedmią.
Poznać wnet Lotra pomowie Iako raroga poglowie. RejKup h4v.
»bić się w głowę« [na znak rozpaczy itp.] = caput quassare Mącz [szyk zmienny] (3): Mącz 339a; gromy/ y błyſkánia ták wſzytkich ludzi zaſtráſzyły/ iſz vćiekáć Ceſarz muśiał/ wgłowę ſię bijąc á mowiąc: Nieſtety/ to mię dziecko ták ſromotnie zwyćiężyło. SkarŻyw 553; Co ſię biieſz w głowę? / — / Y gniewam, y boię ſię. CiekPotr 89.
»głową chwiać; głowa się chwieje; chwiejenie głow« [często na znak szyderstwa] = caput movere Vulg, PolAnt [szyk zmienny] (16; 2; 1): OpecŻyw 143; Kto ſie tak barzo ſmieie iż też kaſzle abo głouą chwieie, bywa taki nie ſtatecżny GlabGad O4v; dałes nas ludziem na chwieienie głow. WróbŻołt 43/15; RejRozpr Fv; RejKup f3v, h8, k8v, bb3; LubPs M2, Zv [2 r.]; Leop Eccli 12/19, 13/8; BudBib 4.Reg 19/21; BudNT Matth 27/39; KochPs 30; ZawJeft 37; Kto widźi vrąga mnie/ mowi/ głową chwieiąc: Vfał Bogu: wyrwie go GrabowSet F2v; WujNT Matth 27/39.
»iść w głowę« (1): iżby żaden winá pić nie ſmiał/ áni inych nápoiow/ ktore idą w głowę GórnDworz Ff7.
»na głowie jeździć« (2): thák dżyeći gdy ich ocyec álbo mátká nye powſcyąga/ [...] dobrze ná głowye nye yezdzą GliczKsiąż F6v; Cybistema, Koziełek/ yáko dziećy zwykli ná głowie yezdźić y koziełki przewrácáć. Mącz 76a.
»głową kręcić« (1): Ocży wywraca/ głową kręći: to chce mowić/ To zámilknie. KochOdpr D.
»nie mieć hławy« [o przepiciu] (1): záprawdę moy panie niemogę więczey pić/ bo iuż niemam hłáwy GórnDworz Q4v.
»głowę, głowy (G) nachylić (a. schylać, a. schylić, a. pochylić); głowa nachylona (a. schylona)« = conquiniscere Mącz [szyk zmienny] (11 : 1; 2): BierEz S4; gdy głowa bywa ku ziemi zchylona tedy ſie komorka pamięci odtwarza GlabGad B3, B3; RejKup V, dd7v; obstipare verticem, Głowy náchylić ku ſtoſowi. Mącz 257c, 63c; SienLek 39v, 55v, 168v; HistRzym 82v; Przeto Krol pod rękę kápłáńfką głowę ſwoię ſchyla SkarŻyw 91; ReszList 160; LatHar 275.
»nakładać głowy« = przysluchiwać się (1): A ia/ bym wſzytko ſłyſzał/ nákłádałem głowy. PudłFr 67.
»odkrywać głowę; odkryta (a. nie nakryta, a. nie zakryta) głowa« [szyk zmienny] (1; 8): KromRozm I Ov [2 r.]; KromRozm III F3v; nie odkrywaycie głow wáſzych BielKron 38; Arcybiſkupowi koronę podał/ ktorą on [...] ná odkrytą głowę Krolewſką/ z cżerwoną hátłaſową cżapecżką wdział BielKron 329v; SienLek 48; Phil D; A káżda niewiáſtá modląca ſię ábo prorokuiąca nie nákrytą głową [non velato eapite]; ſromoći głowę ſwą WujNT 1.Cor 11/5, 1.Cor 11 arg.
»(o)golić głowę (a. głowy pogolić); ogolona głowa; (o)golenie głowy« = radere a. tondere caput Mącz [szyk zmienny] (36; 2; 2) : FalZioł I 109c, 141d, V 75v, 91v; HistAl A2; KrowObr 61v, 133, 133v, 141; ſiodmego dniá ogoli głowę ſwoię [radet capillos capitis] Leop Lev 14/9, Num 6/19; BibRadz Ez 5/1; BielKron 36v, 52, 116v [2 r.], 122v; Mącz 345b, 458a; SienLek 52v, 53v, 54, 55, 61, 66; BielSat C4; BielSpr 49; Abo iſz kápłani ich fiedzą w kośćielech ich rozdárſzy ſzáty ſwe/ głowy y brody ſwe pogoliwſzy BudBib Bar 5/30, Lev 14/9; SkarŻyw [237], 572; BielRozm 22; Wſpomnićie ſobie co zá twarz ich/ co zá vbiór: [...] głowá ogolona/ y chuſtámi obwiniona OrzJan 18; WujNT Act 18/18, s. 474 [3 r.], Act 21/24; Ogolenie głowy y brody Ezechielowe. SkarKazSej 706a marg, 706a.
»podnieść (a. podnosić, a. wznosić) głowę, głowy (G); podniesiona głowa« [niekiedy o uważnym przysłuchiwaniu się, obserwowaniu] = extollere a. regere caput Mącz [szyk zmienny] (18 : 2; 2): glowę ſwą podniozwſſy wzgorę/ patrzyla na oblicżé ſyna ſwégo OpecŻyw 145v, 144, 150v; thedy wodz gich podniefioną głową pilno ſtrzeże FalZioł IV 25b, IV 25a; GlabGad B3 [2 r.]; Gdy kko [!] opieniędzach mowy Wnet podnieſzie kazdy głowy. RejKup f4; mam czy doſyċ Ledweċ moge głowe wznoſyċ. RejKup f4v, m6; HistAl B; Z drugiey ſtrony Obżárſtwo drugie dzyecię nośi/ Co to ledwe przed ſpániem y głowę podnośi. RejWiz 30, 30v, 107v; Mącz 37b, 349c; Ale tych tu nic nie wſpomina ktorzy podnośili głowy ſwoie do niebá wołáiąc do Páná RejAp 141v; HistRzym 55v, 94; RejPos 70v; RejZwierc 154; GórnTroas 50.
»głową (po)kiwać (a. kinąć; kiwanie głowy, głową« [zwykle na znak potwierdzenia lub zaprzeczenia, szyderstwa, smutku itp.] = renuere Mącz, Calep; adnuere, annuere (capite), nuere Mącz; movere caput Calag; abnuere, abnutare Calep [szyk zmienny] (20; 4 : 1): circumvegis [!] in me tuo capite alias kywaſz glową me in loco isto in honore non habendo ZapMaz II Ł 1/112; Oto ſyn twoy/ vkazawſſy kiwanijm glowy Iana OpecŻyw 148; RejKup k5v, q2v; RejFig Bb5v; A ten głową kiwáiąc/ pocżął ſie dziwowáć. RejZwierz 41; Adnuo et Annuo, Przizwalam/ głową kiwam/ dáwam znáć. Mącz 255a, 254d [2 r.], 255a; HistRzym 13; RejZwierc 151; ModrzBaz 56v; Calag 113b; KochPs 169; MWilkHist D3v; BielSen 14; Calep 6b [2 r.], 911b; LatHar 700, 713; Kinął głową nie zchęćią Oćiec fráſowliwy RybGęśli Cv; A mimo przechadzáiący bluźnili go/ kiwáiąc głowámi ſwemi WujNT Mar 15/29; KlonWor 76.
»położyć głowę« = nocować (1): zoſtawąm z tobą/ y thu podobno dźiś nam przyydźie w Zurowicách położyć głowę. OrzRozm L2.
»poruszać głową, głowę« [na znak szyderstwa] (1 : 1): naſmiewali ſie ze mnie/ mowili ſą wargami á poruſzali głowę. TarDuch A2v; RejPs 66v.
»głową przerownać« = być wyższego wzrostu (1): Drudzy ‒ widzę – są, co go głową przerownają, Ale tak podobnego oczy nic nie znają, Ani tak poważnego. KochMon 25.
»przyzwalać głową« (2): Wyrwie ten to/ ow owo pytáć/ á on iedno przyzwala głową/ á milcży GórnDworz Tv [idem] WerGośc 253.
»skłonić (a. nakłonić) głowę, głowy (G); nakłoniona (a. skłoniona) głowa« [czasem na znak pokory, też o konaniu] [szyk zmienny] (14 : 3; 3): BierRaj 22; ſkloniwſſy głowę ku ziemi pokornie ſtoiątz milcżál. OpecŻyw 114, 8, 45v, 65, 109v; PatKaz III 122; TarDuch C3v; FalZioł I 128d; BielŻyw 70; HistAl G3v; BielKron [842]v; Devexum caput in dextrum humerum, Powieſzona álbo nákłoniona głowá ku práwemu rámieniu. Mącz 83c; lew przybieżawſzy ku nim nákłonił głowę przed nimi iákoby ſie im kłániáiąc HistRzym 132v; ArtKanc D13; GrabowSet D4; LatHar 299, 320, 736; A ſkłoniwſzy głowę [inclinato capite] duchá oddał. WujNT Ioann 19/30.
»głowę (ni)gdzie (a. kędy) skłonić (a. przykłonić), przychylić« = odpocząć, zamieszkać; caput reclinare Vulg [szyk zmienny] (19 : 1): a przeto nie mám domu gdzie [bych] głowę moię ſklonila bez ciebie. OpecŻyw 147v, 87; KrowObr 11, 48v, 49; RejAp BB7; HistRzym 87, 113; KochPs 110; SkarŻyw 166; CzechEp 60, [396]; ReszHoz 119; ArtKanc C16v; GDźie ſię mam vćiecz? głowę ſwoię kędy Ná świećie ſkłonić GrabowSet I3v, B4; LatHar 556; Liſzki máią iámy/ á ptacy powietrzni gniazdá: Lecz Syn człowieczy nie ma gdźie przykłonić głowy WujNT Luc 9/58, Matth 8/20, Yyyyy3v.
»głowę skłupić« (1) : Ocży spuśćić/ et głowę skłupić. Demittere oculos. Calag 112a.
»spuśćić (a. spuszczać) głowę« [zwykle na znak pokory lub zmartwienia] [szyk zmienny] (3): OpecŻyw 60; POtym z onych fráſunkow młodzyeniec vbogi/ Poſzedł głowę ſpuśćiwſzý RejWiz 158; léyże koniowi w gárdło/ á nieſpuſzczay mu głowy ná doł/ áże wſzyſtko połknie SienLek 168.
»głową (s-, ws)trząsać (a. (za)trząść, a. (za)trząsnąć), zatrzęsienie« [zwykle na znak dezaprobaty, szyderstwa, odmowy, namyslu, też o bliskiej śmierci] [szyk zmienny] (9 :1): BielŻyw 47; Bo w ſſyrokiey [szacie] też ſſerzey kroćz [!] Strząſay głową czáſem poſkocz RejRozpr Iv; RejKup m5v; Ná wſſem myę lekce ważąc głową ſwą wſtrząſáli. LubPs Fv; A niewiem by tákich wiele nienálaſł/ co thylko opiek ſzukáią/ s nich żywą/ [...] chodząc dom od domu/ á pilnie przeglądáiąc gdźie która bábá iuż głową trzęſye GroicPorz ee4; Renutus, Zátrzęſienie głową/ nie chcenie. Mącz 255a; Zali to nie ieſt winá/ że gędźbę á plęs moy wſzyſcy chwálą/ á on ná tho głową trząſa. HistRzym 13, 12v, 13; Myślił/ głową wſtrząſáiąc/ nie grzech Popá złupić. WyprPl A2v.
»szumieć, szumienie (a. szumność) w głowie« [szyk zmienny] (1 : 2): á gdy [...] będzieſz tę wodę pił/ tedy ſzumnoſć w głowie y w mozgu trawi. FalZioł I 94c, [‡]e; wſzyſcy Muzykowie/ Wnet w trąby vderzyli/ áż ſzumiáło w głowie. RejWiz 25v.
»włożyć (a. założyć) ręce na głowę, za głowę się jąć; ręce będą na głowie« [na znak rozpaczy] (3 : 1; 1): y włożywſzy ręce ná głowę ſwą [posuit manum suam super caput suum] ſzłá krzycząc. BibRadz 2.Reg 13/19; BielKron 71v; BudBib 2.Reg 13/19; Atoż ręce twoie będą ná głowie twoiey: gdyż [...] ninácżym dárzyć ſię tobie niebędźie. PowodPr 19; SkarKazSej 668b.
»wziąć głowę na kręgi« (1): Stes capite obstipo,Weźmi głowę ná kręgi yáko by miał yáki ſtós á vderzenie głową vczinić. Mącz 257c.
»(za)kołysać głową« (2): RejWiz 167; W tym przyſzedł ſtárzec iákiś/ Pánie mnie wzięli kożuch. A Rotmiſtrz zákołyſawſzy głową. To złodziey chythry GórnDworz R4v.
»zakry(wa)ć (a. nakrywać, a. okryć) głowę; nakryta (a. przykryta, a. zakryta) głowa; pokrycie głowy« = velare caput Vulg; caput velatum Mącz, Vulg [szyk zmienny] (13; 6; 2): KromRozm I Ov [2 r.]; GroicPorz dv; BielKron 145; Capite velato, Znákritą głową. Mącz 479a; SienLek 43v; RejPos 192; BielSat Nv; Oczko 28; łzámi práwie vſtáwicżnymi/ modlitwy ſwoie polewáłá: tak iſz [...] pokryćie głowy záwżdy mokre zoſtawáło. SkarŻyw 160, 193; BielSjem 37; Przetoż mąż głowy nákrywáć nie ma. Ale niewiáſtá głowę zákrywáć ma. WujNT Yyyyy3v, 1.Cor 11 arg, 4, 6, 7, Aaaaaa2v; Okryi głowę poważnym rąbkiem ZbylPrzyg Bv, A4v.
»załomić głowę« (1): Delachrymo, [...] Záłomiwſzy głowę płáczę. Mącz 181d.
»w głowę się (za)skrobać, zadrapać się po głowie« [na znak zmartwienia, zakłopotania] (5 : 2): Ale mu ſnadz zal od was/ bo ſie w głowę skrobie RejJóz Bv; RejWiz 64; Zádrápieſz ſie nieboże/ ktory raz po głowie. BielSat E [idem BielRozm 33]; HistHel B2; Iż rad żártámi/ gdy mam ſczęśćié/ robię: A gdy prezgrawam [errata: przegrawam] wnet ſye w głowę ſkrobię. PudłFr 5; BielRozm 33; WyprPl C.
»zawracać głowę, zawiercić w głowie« [o pijaństwie] (2 : 2): Tentare caput dicitur vinum, Záwrácáć głowę. Mącz 448d; Tylko wyſyſam miod leśny. Poránu z liſtkow ná drzewie Ten mi niezáwierći w głowie. MWilkHist Gv.
»zwiesić (a. zwieszać) głowę (a. pozwieszać głowy); zwiesiła się głowa; głowy zwieszanie« [zwykle na znak smutku, rezygnacji] (12; 1; 1): RejWiz 44, 70v; chodził zwieſiwſſy głowę [demisso capite]. Leop 3.Reg 21 /27; ktorzy iecháli zwieſiwſzy głowy do domu z poſelſtwem niewdzięcżnym. BielKron 314, 304, 389v, 402, 406; áno ſie zwieśiła niſko oná ſwięta głowá iego RejPos 105v; Ali koń zwieśieł głowę choćia Dźiánet Włoſki BielSat B3 [idem BielRozm 12]; ModrzBaz 56; SkarŻyw 252, 510; Co to pánié [!] zá rozmowy? Maćie/ pozwieſzawſzy głowy? MWilkHist Hv; KochPieś 41; BielRozm 12.
»na głowę infułę kłaść, włożyć« [szyk zmienny] (1 : 1): Potym włożył mu Infułę na głowę [Cidari ... texit caput] Leop Lev 8/9; Y gdy mu ſam Papieſz ná głowę Infułę kładł/ z wielką cżćią y poniżenim złożył ią z głowy SkarŻyw 462.
»lać (wodę) na głowę, po głowie; polać głowę« (2 : 1; 1): IOrdan to ſławna rzeká/ co w niey ludzye krzcżono/ Leiąc wodę ná głowę/ ſzupryny mocżono. RejZwierz 74, 74 [2 r.]; Y wnet poświęćiwfzy wodę/ polał iey głowę [!] SkarŻyw 35.
»(na-, po)mazać głowę, wylać olejek na głowę itp.« [szyk zmienny] (34): TarDuch B6v; WróbŻołt 22/5; RejPs 200; Y ieſcze to Tbierznowanie w papieſtwie trzimaią [...] prziwiodą dziecie do bifkupa/ a on [...] wmiaſto [...] w wierze poczwierdzenia namaże mu tłuſtoſcżią głowę SeklKat Zv; KromRozm III I4; LubPs F3, ee3v; Tám naprzod głowę nowego Biſkupá oleiem ſmaruiećie KrowObr 127, 128v, 129v [2 r.]; Leop Lev 8/12, 14/29, Luc 7/46; Temże też Oleiem pomázánia polał głowę Aaronowę [fudit ex oleo unctionis super caput Aharon] BibRadz Lev 8/12, Matth 6/17; BielKron 37v, 63v, 86, 144v; RejPos 308; BudBib Lev 21/10, 4.Reg 9/3, 6; BudNT Matth 26/7; ArtKanc Q6v; LatHar 689, 704; Ná wieczerzy w Bethániey Mária wylewa oleiek ná głowę iego. WujNT przedm 38; Ale ty kiedy pośćiſz/ námaż głowę twoię [unge caput tuum]/ y vmyi oblicze ſwoie WujNT Matth 6/17, Matth 26 arg, 7, Mar 14 arg, 3, Luc 7/46.
»posypać głowę popiołem (a. prochem) itp.« [szyk zmienny] (16): HistJóz C; tedy na popiele obieczadło napiſuią wſtępną ſrzodę nagłowy bywa ſypan FalZioł IV 51c; Leop Ios 7/6; Thedy Thámár poſypáłá głowę ſwą prochem [tulit Thamar cinerem super caput suum]/ á rozdárłá ná ſobie pſtrą ſuknią BibRadz 2.Reg 13/19, 1.Mach 4/39, 11/71; muśi [...] leść ná brzuchu miecąc źiemię záſię/ á drugiey ná głowę nákłádźie pokorę známionuiąc BielKron 450v, 71v, 115; RejAp 151v; BudBib 2.Reg 13/19, Iudith 9/1; SkarŻyw 52, 502; Sypćie źiemię ná głowy/ ná pámiątki one GrabowSet D4; WujNT Apoc 18/19.
»poświęcić głowę« (1): I poſwięći głowę iego [sanctificabitque caput eius] wten dzień Leop Num 6/11.
»włożyć koronę na głowę itp.« = koronować, ogłosić (się) królem; być królem; podkreślić w ten sposób majestat królewski; też o Matce Boskiej [szyk zmienny] (25): Vmilowál ią bóg nadewſſytki niewiaſky [!]/ ij wlożyl koronę krolewſką na głowę iéy OpecŻyw 189, 189v; Iam yefth Czarz wyelkii nyeſwicziezoni [...] y Kvſzrowowa korona yeſth na mey głowie LibLeg 10/60; Leop Esth 2/17; włożywſzy ná głowę ſwoię złotą koronę s kámieniem bárzo koſztownym/ wyſzłá przećiw im HistAl L6v, D4, G2v, L5, N4; KrowObr 67; ktore ſłowo z vſt Arcybiſkupowych [...] bywa przy w kłádániu Korony ná głowę Człowieká/ ná Kroleftwo wybránego OrzRozm B4v, F3v; Po nim był Monnerius/ ten práwá y pobor Brytánnom vſtáwił/ y koronę fam ſobie złotą ná głowę włożył. BielKron 61v, 301v, 324v, 465v; RejPos 2v, 149, 339v; BudBib 1.Mach 11/13; SkarŻyw 179, 398; KochSz C; MY Zygmunt dáiemy znáć/ iż [...] zá zwoleniem [...] wſzyſtkiéy fzláchty y ludu/ koroná ná głowę náſzę ieft włożoná [diadema capiti nostro impositum est JanStat 7 ] SarnStat 10 [idem] 941.
»włożyć (a. wkładać), wkładający ręce itp. na głowę; spuścić głowę pod ręce« = blogosławić lub przyjmować błogosławieństwo [szyk zmienny] (12 : 1; 1): HistJóz B4v; włożywſzy ná głowy ich ręce ſwe/ błogoſłáwił im RejPos 150, 22, 23, 206v [2 r.], 207, 254, 283 [2 r.]; KuczbKat 245; Y śćiągnął Izráel práwicę ſwoię/ y włożył ná głowę Efraimowę/ á ten (był) młodfzy/ á lewicę ſwoię ná głowę Manáſzeſá [extendit Israel dexteram suam, et posuit super caput Ephraim ... et sinistram suam super caput Menasseh] BudBib Gen 48/14; ſpuść głowę pod ręce moię/ do bránia błogoſłáwieńſtwá. SkarKazSej 680a.
»włożyć (a. położyć) ręce na głowę, na głowie« [czynność rytualna przed złożeniem krwawej ofiary, stąd: skazać na śmierć] [szyk zmienny] (9 : 4): Wywiedz bluźnierzá precż z obozu/ á niechay wſſyſtcy kthorzy słyſſeli/ włożą ręce fwoie ná głowę iemu [ponant ... manus suas super caput eius] Leop Lev 24/14, Lev 1/4, 8/14, 18, 22; fáłſzywi Sędzyowie/ Położyli ſwe niewiernie ręce ná iey głowie. KochZuz A4; Y położy rękę ſwą ná głowie ofiáry ſwoiey [coniunget manum suam super caput oblationis suae]/ á zárznie ią BibRadz Lev 3/2, Lev 3/8, 13, 4/4; BielKron 37v, 38v; BudBib Dan 13/33.
»zakryć (a. przykryć), zawić głowę (żałobą); włożyć wory (a. worki) (żałobne) na głowę« (3 :1; 2): Dawid lepák ſſedł ſthroną ná gorę Oliwną/ idąc á płácżąc/ przikrywſſy głowę [operto capite]/ á boſymá nogámi: ále y lud wſzyſtek ktory był przy nim/ zákrywſſy głowę [operto capite] wſthępował ná gorę płácżąc. Leop 2.Reg 15/30; Pogrzebion w Hebronie/ ná ktorym był ſam krol z ludem ſwoim włożywſzy wory żáłobne ná głowę BielKron 69v; záwiwſzy głowę żáłobą/ ſzedł do kościołá bożego BielKron 89v, 47v, 72v.
»goła [ = łysa] głowa« [szyk 4 : 1] (5): BierEz Mv; Swiat ie zakonniky zowie Poznaċ ie po goley glowié. RejKup b7, v2v; HistAl I2v; KrowObr 134.
»łysa (a. o(b)łysiała) głowa, łysy na głowie« = caput decalvatum PolAnt [szyk 7 : 2] (8 : 1) : Gnoy też z czebulą z tłucżony na obłyſiałą głowę pomaga. FalZioł IV 14d, IV 15b; RejKup y3v; LubPs gg6; Był wzroſtu mkłego/ proſty w obycżáioch/ mowy ſzepietliwey/ lyſy ná głowie BielKron 397v; Druga przycżyná ieſt żebych przez włoſy iego wſpomogł ſwey łyſey głowie HistRzym 3; BudBib Ez 29/18; MWilkHist B4v; PowodPr 84.
»przez głowę Machometowę« [zaklęcie muzułmanskie] (2): rzekłá/ przez głowę Máchometowę ten cżłowiek nád ine ludźie tráſnieyſzy. BielKron 458v, 458v.
»jako w głowie oko« [szyk 1 : 1] (2): RejJóz F8; Iuż nas záwżdy ſtrzedz będą/ iáko w głowie oká RejWiz 157.
»od pięty do wi(e)rzchu głowy, od głowy do nog itp.« (27): Iż pocżąwſſy od pięty nożné aż do wirzchu głowy moié/ niemá bytz w mym ciele zdrowié. OpecŻyw [79], 102v, 126v, [127], 131v, 141; GlabGad A5; Záráźi ćie Pan wrzodem iádowitym [...] od podeſzwy áż do wierzchu głowy [a vola pedis tui et usque ad verticem tuum]. BibRadz Deut 28/35; BielKron 93v, 443v, 457; A capite ad calcem, Od głowy do pięty/ to yeſt/ od początku áż do końcá. Mącz 32c, 490a, 503c; SienLek 45, 164v, Aaaa2v; HistRzym 110v; Oczko 12v; KochPs 55; SkarŻyw 70; CzechEp 358; ArtKanc E9; ktoremiś od wierzchu głowy/ y ćiemieniá twego/ áż do naniżſzey cżęśći y podeſzwy nog twoich był zrániony LatHar 298, 259, 293, 297.
»szumna głowa« [o pijanstwie] (2): Acżći mi po wcżoráyſzym/ ieſzcże ſzumna głowá PaxLiz E3v; KlonWor 70.
»głowa trupia« = trupia czaszka (7): Vyźrzawſzy kupiec głowę trupią przed ſobą bárzo ſie zlękł HistRzym 52v, 52v [2 r.], 53; zálécáią wſzyſcy/ do thák głów ſłábych [.. ] proch/ który palą z głów trupich Oczko 16v; WysKaz 45 [2 r.]. Cf n-loc.
»trzęsienie głowy« (2) : BielKron 3; Renutus – Trżeſienim głowi odmowięnie. Calep 911b.
»więcej niż włos(ow) na głowie itp.« [szyk zmienny] (13): Rozmnożili ſie nad włoſy głowy moiey TarDuch A6; RejPs 100; Ktorzy yák włos ná głowye ták ſą pełni złośći LubPs P5v, L2, P6v; a ieſt ich więcey niżli włoſow ná głowie mey [multiplicatae sunt prae capillis capitis mei] BibRadz Ps 39/13, Ps 68/5; Ieſt tego w Hiſtoriach ták wiele/ ile ná mey głowie włoſow. GórnDworz Z6; BudBib Ps 68/4; Ledwie ták wielé włoſów ná głowie náyduię/ Iáko nieprzyiaćiół wielé czuię. KochPs 99, 60; bez miáry grzechy moię/ przeſzły licżbę włoſow głowy moiey LatHar 145; W cżym tyle wyſtępku poſpolitego ieſt/ iáko włoſow ná głowie. PowodPr 47.
»zawracanie (a. zawrocenie, a. zawrot) głowy, w głowie; głowa, w głowie się zawraca« = vertigo Murm, BartBydg, Mącz, Calep; gravedo Calag; exanimatio, scotoma Calep [szyk 16 : 13] (21 : 3; 4 : 1): Vertiginosus. [...] Ktoremu ſye wgłowye záwraca Murm 72, 71; BartBydg 168b; Też ſok iego z oliwą zmieſzany oddala zawrocenie głowy FalZioł I 2d, ‡2d, I 18d, 28c, 50b, 89c (10); GlabGad I3v; Iednemu z gorącośći głowá ſie záwráca RejWiz 93v; Vertigo, záwrácánie w głowie Mącz 486d, 154b; O rozmáitym ſzáleniu/ iáko ma być leczone/ tymże y zawrot głowy. SienLek 51v, 16, 19v, 30, 40, 54; Oczko 14; Calag 434a; ArtKanc R17; Calep 381b, 956b, 1115b.
»przez głowę« = gorą za siebie (1): wypiwſzy rzuca konewkę bez dotykánia ręku przez głowę StryjKron 160.
»nad głową« (2): Kiedy kxiądz machnie nad glową To iuż roſgrzeſeniem zową. RejKup k7; coś mi mrucżał nád głową kryſláiąc mi po cżele. RejZwierc 21v.
»nad głową« = w zenicie (1): Iáko kiedy zácbodźi/ milſzą iáſność dawa Słóńce/ á niż w południe/ gdy nád głową ſtawa. GórnTroas 73.
»z nogami i z głową« = całkiem (2): z wiáry w niewiárę wpádnieſz/ y w niéy z nogámi y z głową wſzyſtek vtónieſz OrzQuin L3v; RejZwierc 222.
»na głowę« = może: całkowicie (o zwycięstwie w tańcu) (2): Pomoże gonionego/ y Gęſiego tańcá/ Wygra cżáſem ná głowę/ ſkocżonego ſzańcá. BielSat D2 [idem] BielRozm 26.
»w głowę« = bardzo, całkowicie (1): Wolność ieſt/ ktora nic z niewolą nie ma ſpolnego/ owſzem oney ieſt w głowę prżećiwną GórnRozm A3v.
»z głową« = całkiem (1): byli do gruntu zniſczéni/ Y w boiowych powodźiách z głową ponurzéni. KochProp 6.
»włos(ek) z głowy nie spadnie (a. upadnie, a. spaść nie może), nie zginie (a. zginąć nie może); włos nie zginie na głowie« = nullum eapillum ex capite cadet PolAnt; capillus de capite non peribit Vulg [szyk zmienny] (25 : 10; 1): Abowiem beż twey woley y włos z głowy nie ſpadnie Zadnemu RejJóz I6, I6 marg; LubPs Y marg; RejWiz 4v, 95, 107, 107v, 110v, 129v, 139v; BibRadz Act 27/34; BielKron 71v, 460v; RejAp AA6, AA6v; HistRzym 132v; RejPos 139, 173v, 271, 276v, 286 [2 r.] (9); RejZwierc 86, 173v; Y włos nie zginie ná głowie/ Kto ſie iego właſnym zowie. RejZwiercPodw 183v; CzechRozm 245; ArtKanc K2v, P3, R17; WujNT Luc 21/18, Act 27/34; SkarKaz 519b; bez woléy iego/ włos nie ſpádnie z ćiebie Głowo moiá GosłCast 20.
»włosy na głowie wstawają« (1): że też áż y włoſy ná głowie cżłeká pobożnego cżytáiąc to wſtawáią. CzechEp 172.
»(bijącemu) głowy na(d)stawić« = narażać się na przykrości (3): á kto będzie ninie prawdę mowić/ muſi biiącemu głowy náſtáwić. HistRzym 49, 51; RejZwierc 143.
»da(wa)ć, bić po głowie; w głowę tłuc« (4 : 1; 1): Nie bylić Káznodźieie áni Doktorowie/ Co w Pruśiéch tęgo dáli Krzyżakom po głowie. KochZg B; BielSat G4v, H; PaprPan V2v, [Hh5]v; SapEpit A3.
»głowę w jarzmo dać« (1): Wſzyſcy głowy w to iárzmo dobrowolnie dáli. RejWiz 40.
»dosiąc (a. sięgać) głową nieba, głową dotykać obłokow« [szyk zmienny] (3 : 1): By theż [...] głową ſwą dotykał obłokow [caput eius ad nubem attigerit]. A wſzákoż ná koniec zginie BibRadz Iob 20/6; KochPs 170; KochPieś 34; ZawJeft 38.
»z głową się ochynąć« (1): Bo kto ná máłym cżołnku nadáley odpłynie/ Ten ſie cżáſem y z głową narychley ochynie. RejWiz 90v.
»podnieść (a. podnosić, a. wynosić, a wznosić, a. podnaszać, a. wznaszać, a. wznieść) głowę (ku gorze a. wzgorę, a. wysoko); nie śmie się podnieść głowa; podniosła głowa« = levare caput Vulg, PolAnt; extollere caput PolAnt [szyk zmienny] (29; 1; 2): WróbŻołt 82/3; iż ſie tak burzą nieprzyiaćiele twogi á przećiwko tobie wyſoko glowy ſwoie wynoſſą. RejPs 124, 31, 110v, 164; Nieſmiem przemowicz ny ſlowa A nieſmie ſię podnieſcz glowa. RejKup Hv; LubPs P5v; KrowObr 167; Bo nigdy gdzye ieſt iáſno nie wznośimy głowy. RejWiz 96v; Leop Zach 1/21; RejZwierz 66; wywiodłem was żeśćie ſzli z támthąd podniożſzy głowy wáſze [erecta cervice]. BibRadz Lev 26/13, I 3a marg, Ps 82/3, Luc 21/28; RejAp 10v; Iż ia widzę cory Syońſkye/ [...] á ony chodzą z wyciągnionemi ſzyiámi á s podnioſłemi głowámi RejPos 306, 4v, 306; RejZwierc 69v; BudBib Zach 1/21, Eccli 20/11; CzechRozm 264; MWilkHist Hv; ále ſię nic nie lękayćie/ głowy ſwe wzgorę wznaſzayćie. ArtKanc S20v, A13v; GrabowSet D4v; WujNT Luc 21/28; gruba żáłobá głowę ſwą podnośi WysKaz 2; SkarKaz 6a, 8a; SkarKazSej 668b.
»głowę, głow podwyższyć« [szyk zmienny] (1 : 1): WróbŻołt 109/7; A ći co cye nyenawidzą głow ſwych podwyzſſyli. LubPs S5v.
»policzyć (a. zliczyć, a. przeliczyć) włosy na głowie, głowy; włosy głowy, na głowie (są) policzone (a. zliczone)« = capilli capitis numerati sunt PolAnt, Vulg [szyk zmien] (4 : 2; 6 : 5): BibRadz I 298d marg, Matth 10/30; ták iż y włoſy głowy iego ſą záwżdy policżone przez ſwiętą opátrzność iego. RejPos 325v, 85, 133v, 222v, 228, 236v (10); BudNT Luc 12/7; CzechRozm 226, 230; WujNT Matth 10/30, Luc 12/7.
»skryć głowę« (1): Kto mu w cżym przygáni/ prze ſwą głupią mowę? A potym beſpiecżnie przed nim ſkryie głowę? GrabowSet Bv.
»w ziemię głowę tłoczyć, wnurzyć« [szyk zmienny] (3 : 1): Zaden wzgorę nie pátrzy/ w zyemię głowę tłocży/ Pátrzáiąc ná niey márnych docżeśnych pożytkow RejWiz 180, 174v; ktorzy opuśćiwſzy niebo/ tylko iáko bydło wnurzyli w ziemię głowy ſwoie RejAp 111v, 111v.
»(ze)trzeć itp. głowę; starta itp. (jest) głowa; starcie itp. głowy« = confringere a. conterere caput PolAnt [szyk zmienny] (79; 10; 5): OpecŻyw 178; PatKaz I 7 [2 r.]; przyydzye [...] panna ktora mocz twoyą zlomy a glouą twoyą podlozy poth nogą ſwoyą PatKaz II 55v; PatKaz III 99v [2 r.]; á wſzakoż pan złomi y skazi głowy nieprzijacielow ſwoich WróbŻołt 67/22, Xv, 73/13, 14, 109/6; RejPs 165; SeklKat Q; RejKup Hv; áby pan [...] pogromił á zniſzcżył thy márne głowy bluźnirzow LubPs R3v marg, R3 [2 r.], Z3v, Z4; BibRadz Gen 3/15, I 2d marg, Ps 73/13, 14, Iudith 13/23; BielKron 2, 3, 4; RejAp 100, 100v, 103; RejPos 15v, 16, 16v, 18, 19v (26); błogoſłáwiony ieſt Pan Bog [...] ktory ćię obroćił ku potłocżeniu głowy Hetmáná nieprzyiaćioł náſzych. BudBib Iudith 13/23; CzechRozm 24v, 25, 155, 174, 178v [3 r.]; KochPs 110; záwżdy głowá iego od oney ſłábey płći [...] zdeptána byłá SkarŻyw 14; teraz ći nam/ z cżártem walcżyć pokiſmy młodſze: ieſli teraz głowy iego nie zetrzem/ w ſtárośći trudniey będzie. SkarŻyw 225, 134 [2 r.], 135, 136, 262 [2 r.], 263 (12); CzechEp 204, 292 [2 r.], 293, 294 [2 r.], 295, 296, 297; ArtKanc F17v, N17v; LatHar 8; WujNT 397; SiebRozmyśl L; oto ſię [...] báránek vkázuie/ ktory głowę iego ſkruſzy SkarKaz 515b; Głowę moię podeptáć máią nogi iego. GosłCast 15; SzarzRyt A2.
»głowa ku gorze« (1): Głowá ku gorze/ W cnotliwey ſkorze. RejZwierc 239.
»po głowie« (1): Gdy ſie dwá zwádzą ſwieccy tyránnowie/ Ná ſtronie ſiedzą/ á drugim po głowie. RejZwierc 228.
»głowa (za)boli« [szyk zmienny] (22): RejRozpr D, E4, I4; RejJóz C8, G7v; RejRozm 396, 408; RejKup e3v; BielKom Bv, F6v; Bo mnie z żalu y z rzecży iuż y głowá boli. RejWiz 32v, 41v, 140v, 189v, 192v; OrzRozm L3v; BielSat C4; Náſtáwiay záś półmiſków iákich chceſz w niewoli/ Pátrząc ná nie/ áż głowá człowieká záboli. PudłFr 72, 16, 31, 35; BielRozm 22.
»(za)wiercić (się) w głowie« (5): RejKup n2v; Gdzye ſie oná [Wenus] pokuśi wnet záwierći w głowie. RejWiz 29v, 89v, 163; O nędzni ſwiátá tego wy Alexándrowie/ Co áby wſzytko pożrzeć/ wierći ſie wam w głowie. RejZwierz 41v.
»z kurzeniem głowy« (1): wolemy tego z wielkiemi trudnoſciámi/ pracámi/ á z nie pobożnoſciámi/ [...] á s kurzeniem głowy náſzey/ nábywáć RejPos [219].
W połączeniu z przydawką jakościową = „człowiek” + przydawka jakościowa (28): A gdzie idzieſz dobra głowo BierEz D3, H4; RejPs 165; Czożeſcie vpatrzyli/ na tey nędzney głowie RejJóz Bv; RejKup bb5v; BielKom F5; RejZwierz 76; Mącz 224c; GórnDworz P7; RejPos 335; Vpominánie mátki/ do ſtárſzey głowy. BielSat N4, N4; PaprPan F3, P2; wielka rzecż iſz ſię miedzy ſtem/ iedná vporna á nieunoſzona głowá naydzie SkarJedn 296; KlonŻal Cv [2 r.]; KochSob 71; PudłFr 34; GosłCast 6; Bo tu maſz Sżyprze rozmáite głowy/ Iedni pieniądzmi kupcżą/ drudzy ſłowy KlonFlis H2; Zeby wiedźiał co to ieſt/ wolnym głowom ſzkodźić. KlonWor 31, 26, 31, 55, 69; PudłDydo B3. Cf Wyrażenie.
»podnieść (a. wynieść, a. wynosić) głowę; głowa będzie wyniesiona; wynosiciel głowy« = exaltare a. sublevare caput Vulg [szyk zmienny] (6; 2; 1): przeto też głowá będzie twoiá poważnie wynieſioná nád wſſytki me możnoſći. RejPs 165v, 29, 161v; A podnyeś vniżoną nędzną głowę moię LubPs B2v [idem ArtKanc Q], G2v; Leop 4.Reg 25/27, Ps 3/4; RejPos 231; ArtKanc Q.
»sta(ną)ć nad głową« (9): LubPs B5; RejWiz 113; bo widziſz iż Pan vſtháwicżnie ſthoi s ſiekierą nád głową twoią RejAp 36v, 36; RejPos 167v, 331v, 333; Stánął mi grzéch nád głową/ y ćiśnie mię w źiemię KochPs 55; LatHar 162.
»wisieć nad głową« = grozić (1): Coż tedy woliſz: cżyli áby ten złocżyńcá ták ſię wolno wáłęſał/ á záwżdy nád głową twą wiśiał [semperque capiti immineat tuo]: cżyli rádniey áby z więźienia wyſzedſzy ſpráwował ſię? ModrzBaz 84v.
»wywyższyć (a. powyższyć), powyższający głowę; głowa będzie wywyższona; wywyższyciel głowy« = exaltare caput PolAnt [szyk zmienny] (2 : 1; 2; 1): TarDuch D7; Imienie lekarza powyſſzy głowę iego FalZioł +2v; LubPs Z4; A(no) ty Iehowo tarcża moiá/ sławá moiá y wywyżſzyćiel głowy moiey. BudBib Ps 3/3, Ps 26/6; KołakSzczęśl C4v.
»nad głową« = super caput PolAnt (23): LubPs B6v marg; BibRadz Iob 29/3; RejAp 25, 96v; ſtrách dekretow Páńſkich obacżyli iuż nad głowámi ſwemi RejPos 167, 167v, 206v [3 r.], 253v, 257v, 265v (11); BudBib Thren 3/54; Oddal od nich śmierć gotową/ Którą widzą tuż nád głową. KochPs 120; WerKaz 300; GrochKal 25; GrabowSet F; Błogosłáwieńſtwo Boże nád głową ſpráwiedliwego cżłowieká KołakSzczęśl B3v; SkarKazSej 663b; SzarzRyt C3.
»na głowie« = in capite, per caput, super caput Vulg; supra caput PolAnt (9): á rozweſelenie wiekuiſthe ná głowie ich Leop Is 35/10, Num 6/7, Am 9/1; BielKron 18v; Hoc facinus in tuum caput redundabit, Tá złość [...] ná twoyey ſie głowie zoſtoyi. Mącz 502d; BudNT 1.Cor 11/10; LatHar 306; SkarKazSej 704b; Iey [ojczyzny] prace/ iey trudnośći znośiſz ná ſwey głowie SapEpit B.
W charakterystycznych połączeniach: głową by(wa)ć (7), leżeć (położony) (4), mieszkać (7), przebywać, (przy)ciągnąć (wyciągnąć) (6), (przy)jechać (2), rozkazać, ruszyć się, stanąć, wtargnąć.
W charakterystycznych połączeniach: głowę iskać (2), przygłaskać, (s)czosać (2); głowa czarna, kędzierzawa, kępia(s)ta (2), ogłaskana, ognista, ostrzyżona, zwikłana; w głowie łupieże, otręby, wszy (3).
W charakterystycznych połączeniach: głowę mdlić, naprawiać, zabawić, zatłumiać, zatwardzać, zmyślać; w głowie budować, gąść, knować, konsyderować, naleźć (najdować) (2), nosić, obierać, psuć, roić się, rozświecić, rozumieć, stanąć, stworzyć, szukać, (u)formować (2), ugruntować, upatrować, uradzić (2), wymalować, wymierzyć, zalęgnąć się, zbudować (2); dziwno, niepogoda w głowie; głowa baczna, chytra (2), dobra, dziecinna (2), dziwna (2), głupia (3), godna, młoda (2), nauczona (2), nędzna, niczemna, niepłocha, nieposlednia, niewolna, niezdrowa (2), omylna, poćciwa, przemyślna, stroskana, twarda, wesoła, wielka, zasępiona, zaśniecona, zatwardziała, zαwiła (2), zmieszana, żelazna.
Quot homines tot sententiae, [...] co głowá to rozum. Mącz [460]a; WujJud 131v; co głow ktore śię zá rozumne máią/ tyło wiar. BiałKaz Iv; że o nich ták wiele cżáſem bywa rozumow (iáko ieſt w przypowieśći) ile głow [tot hominum sensus esse ..., quot capita]. ModrzBaz 65; WujNT 676 [ogółem 5 r.].
»[komu] głowy [nie] (do)stanie« = coś przekracza czyjeś możliwości (2): Iakoż ći y głowy ſtanie Iże to możeſz wyćirpieć RejJóz H7v; ReszList 165.
»gładka jest głowa« = bez kłopołów (1): Rádziłbych by Poznániá/ Lwowá/ á Krákowá/ Dzyerżeli ſie/ boby im/ gładſza byłá głowá. RejZwierz 90v.
»(o)szaleje, szalona głowa« [szyk zmienny] (3 : 1): Y głowa z takich kłopotow oſzaleie rada RejJóz F6v; RejRozm 405; RejWiz 67, 68.
»do głowy po rozsądek« (1): Stąd cżuie każdy cżłonek ſwoie dotykánie. Ale przedſię do głowy po rozſądek muśi RejWiz 120.
»[komu] w głowie się uklii« = ktoś coś wymyśli, zechce (1): iáko ſye [... ] Prokuratorowi w głowie vklij / á iáko go kto dáry lepiey náchyli/ ták ſądźi GroicPorz B4.
»[jak] w głowie ułożono (a. układano), usłano« [w tym: komu (4)] = (zależnie od określenia) ktoś jest głupi lub mądry [szyk zmienny] (4 : 1): GórnDworz H2v; Więc chociaż drugim w głowie nie dobrze vſłano/ Ale mieſzki porządnie groſzmi náſypano: PaprPan E4v; Dádzą rádę ná wſzytko dobrą ći pánowie/ Bo im práwie z reyeſtru vkłádano w głowie PaprPan Hv, M4; Iż ſye zda ináczéy tobie: Boć źle vłożono w głowie. PudłFr 20.
»[komu] głowa, w głowie się zawraca; zawrocenie (a. zawracanie) głowy, zawrot w głowie; zawrocona głowa« [o szaleństwie, zaburzeniach umysłowych lub chaosie myślowym] = delirium, phrenesis, phrenitis Mącz; lymphaticus, lymphatus Calep (2 : 1; 3 : 1; 2): Lyſty krotkie á miąſſze znamio, oſzalenie á zawrocenie głowy przyſzłe ku ftaroſci. GlabGad P6v, L4v; GliczKsiąż O4v; Phanaticus, dicitur cui multae vanae apparitiones fiunt, Któremu ſie w głowie záwráca/ bleſny/ ſzalony. Mącz [297]a, 298c; GórnDworz Gg5v; Oczko 23 v; Lymphatus — Szaloni, zawroczonei głowi. Calep 623a, 623a.
»w głowie czuć« = myśleć (1): Káżdy ſie tego bárzo łácno dowie/ Ze Rycerz męſtwá ręką dokázuie/ Biſkup podobno więcey w głowie cżuie. KochSz C3.
»[komu] w głowie c(z)wałać« = być przedmiotem rozmyślań, rojeń [szyk zmienny] (4): LubPs bb6; RejWiz 89v; Nunc iam alia cura impendet pectori, [...] Inſze mi teras w głowie czwała. Mącz 288b; Teraz ſye o Pſków boiał: Pſków mu w głowie cwałał KochJez B.
»głowę gryźć« = dokuczać (1): A przeto lepyeyći ſnadź vbogą myeć [...]/ niż bogátą ktoraćby głowę gryzłá. GliczKsiąż Qv.
»[komu] w głowie się kręcić; zakręcić głową; kręcenie w głowie« = spowodować zamęt w myślach; być przedmiotem rozmyślań (2; 1; 1): RejJóz C5, D4; Ale ty to profzę cie pilnie ná pámięći Mieway/ á niechći ſie to záwżdy w głowie kręći. RejWiz 49; A cożći zá roſkoſzy twe czukrowáne iedlá [...] przynioſą? [...] Naprzod gniew Boży. Potym Artetikę. Sciátykę/ Pedogrę/ Pleurę/ kręcenie w głowie iáko ſzalonym RejPos 138v.
»w głowie kryś(l)ić (a. (s)kryślać), się kryśli« = rozmyślać (5 : 1): RejWiz 19v, 74; PaprPan X3; O czym ſie y w głowie méy vſtáwicznie kryśli. GosłCast 47; Tám ná to patrząc/ w głowie ſobie kryślił/ Cżłowiek roſtropny/ y okręt wymyślił. KlonFlis E4; KlonWor 70.
»głowę łamać; łamanie głowy« = martwić się, trudzić się [szyk zmienny] (2; 2): RejKup m4; iż bogátą żonę chowáć yeſt wyelki fráſunek á łamánye głowy GliczKsiąż Qv; GórnDworz P2v; cáły dzyeń ſie ſtáráć/ biegáć/ łamáć głowę/ zábiegáiąc temu nędznemu ſwiátu RejPos 317.
»mieć w głowie« = być mądrym (3): Wy Duchowni á pánowie Co maćie w vorkach y wgłowie Strzeżćie zamkow á koſćiołow RejRozpr F3v; możeć to być/ iżći náucżycyel będzye myał co w głowye/ ále yeſliby obycżáynem nye był nye ſtałoby to zá tho. GliczKsiąż L7v; RejWiz 156v.
»[co] w głowie mieć« = wiedzieć, znać, myśleć o czymś [szyk zmienny] (7): ácżkolwiek w głowie mieli káżdy ſwoy vmyſł/ ále go nie obiáwili. BielKron 398; MączKoch nlb 12; GórnDworz C3, X2; On wſzytkich gwiazd niebieſkich liczbę ma w głowie KochPs 213; KochFr 31; Ze co w głowie miał/ to mógł y wymówić ſnádnie KochTarn 74.
»mieć [co], [jest] [co] w głowie« [znaczenie zwrotu zależne od dopełnienia, np. „mieć troski w głowie” ῾troszczyć się᾽] [szyk zmienny] (5 : 2): Tedy więc nasi panowie Mają troski w swojej głowie BierRozm 24; Bo to iego kochanie w iego ſtarey głowie RejJóz Nv, M6, P5v, P8v; Wielki ſmutek/ záłość w moiey głowie BielSat G2; BielSen 15.
»mieć muchy albo koczki w głowie; muchy roją się w głowie« = być głupim, szalonym (1; 1): Bibe helleborum, Pi ciemierzicę/ to yeſt/ toś ſzalón maſz muchy álbo koczki w głowie. Mącz 154b, 117d.
»mieć rozum, mądrość, co mozgu w głowie; rozum w głowie [jest], siedzi« = być mądrym; sapit hic pleno pectore, sapit illi pectus Mącz (7 : 1 : 1; 2 : 1): A co po cżyiey wielkośći/ Gdy nie ma w głowie mądrośći. BierEz P4; RejKup N, Xv; Niewiem iáko y rozum ſpełná w głowie ſiedzi RejWiz 69; Sapit illi pectus, Ma rozum w głowie. Mącz 368a, 285d; Prot A3; Przeto v nich rozumy/ rozmáite w głowie. BielSat G3v; RejZwierc 215v; Kto iedno ma rozum w głowie/ Káżdy tóż/ co y ia powie. KochMRot B2v; KochPieś 4; miałby co w głowie mozgu y zdrowego rozſądku/ niepodobna aby tey kośćioła ś. powſzechnego náuki nie miał [...] przyiąć WysKaz 14.
»nie wszytkich mieć w głowie« = być szalonym (1): Bo náſſy mili przodkowie Snadz niewſſytkich mieli w głowie Gdy ſie wtę niewolą wdáli RejRozpr C2.
»do głowy nabić« = nawyknąć (1): wżdy z onemi ſproſnemi chłopięthy ſzkolnemi poſpołu rość nie będzie/ y ich obycżáiow ſobye do młodey głowy nie nábije. RejZwierc 7v.
»w głowie naleźć (a. (wy)najdować)« = wymyślić [szyk zmienny] (5): Przycżyny thedy obłędu tego/ ia iney w ſwey głowie nie náyduię iedno tę GórnDworz H5v, C3v, P3v, V7; HistLan D4v.
»na swej głowie nosić« = być odpowiedzialnym (1): SLuſznie tedy cźelnieyſzym [!] oſobam/ ktorzi ták wielkie rzecży ná ſwey głowie noſzą [qui tantam rerum sustinent molem]/ bywa roſkazano/ áby [...] wſzytkiemu śię przypátrowáli ModrzBaz 26.
»z głowy odjąć kłopoty, kłopotow zbyć« [szyk zmienny] (1 : 1): ſmacżniey vſnieſz Gdy kłopotow z głowy zbędzieſz RejJóz Dv; HistLan D4v.
»pokazić głowy (A), nakazić głowy (G); (s)kazi się głowa; skażenie (a. nakażenie) głowy« [o szaleństwie] = fanaticus, phreneticus Mącz [szyk zmienny] (1 : 1; 8; 3): ieſt pomoczna [...] w nakażeniu głowy taktem [!] ludziom ktorzy rozum traczą. FalZioł V 59; GlabGad L7; A ten chocz proſtemi Słowy Prawiemy nakazył Głowy RejKup dd5; MurzHist Ev; RejWiz 143v; BielKron 124v, 398v, 424, 458; Fanaticus, [...] Szalouy [!] któremu ſie káźi głowá Mącz 117d, 298c; StryjKron 672; GosłCast 25.
»poradzić się głowy« = przypomnieć sobie (1) : A chcecieli mię ſłuchać/ poradze ſię głowy/ Mogęli co przypomnieć iego ſłotkiey mowy. KochSat B3v.
»powikłać głowę« = spowodować zamęt myślowy (1): Powikłáłá im głowy/ przećiwna Vnija BielSat G3v.
»[komu] w głowie się (po)mieszać (a. z(a)mieszać); w głowie, głowę (po)mieszać; [komu] głowa się (za)miesza; zamieszanie głowy« [w tym bezpodmiotowo (4)] = stracić umiejętność prawidłowego rozumowania (lub pozbawić jej); nabyć przyzwyczajeń; zajmować [szyk zmienny] (9; 1 : 1; 2; 1): RejJóz B3; Yuż mi ſye ták pomyeſſáło w głowye/ iż nye wyem czego ſye dźyerżeć. KromRozm I P3; Abowiem gdy ſie z młodu co w głowie zámieſza/ Iuż więc tám s trudná ma być rádá kiedy inſza. RejWiz, 88v, 49v, 85v, 147; GórnDworz T3, Mm4; Prawdáć ieſt iż ná on cżás mogłá być v káżdego dłuſzſza pámięć/ bo ſie thák w on cżás głowá ludziom nie mieſzáłá iáko dziś. RejZwierc 100, 8, 194v, 249v; byłoby co innego czynic y walnieyszego y potrzebnieyszego, aniemey głowy tym mięszac ActReg 165; KlonWor 43.
»przypaść (a. wpaść), zajść w głowę; do głowy przychodzić (a. przyść)« = przyjść na myśl [szyk zmienny] (3 :1; 2): GórnDworz N8v [2 r.], Kk6v; iſz więcey do głowy przychodziło/ niſzli vſty wymowić mogł. SkarŻyw 117, 202; Coſzci wżdy w głowę záſzło, że mię tym potykaſz? CiekPotr 7.
»przyść, przypaść do głowy« (1 : 1): á poki nie przydzye wárch do głowy/ poty to iedno mamy przed ocżymá ſwoiemi. RejPos 247v; Teſkność á niezwycżáyna przypádłá do głowy WisznTr 10.
»głowę psować; głowa się psuje« [w tym: darmo (5), prożno (3)] = martwić (się), zbytnio rozmyślać [szyk zmienny] (22; 1): Czoſz ſie goſpodze fraſuieſz Ni ocż ſobie głowę pſuieſz RejJóz C7v, D2, D5; RejKup f4v, Iv, n5, ſ4, cc2; Wſzák o tym cżáſem myſląc áż ſie głowá pſuie. RejWiz 69, 47; RejZwiercPodw 183v; PaprPan D3; KochTr 9; KochFr 5; KochPieś 26; Ale cóż wzdy ia ſobie dármo głowę pſuię? Swiátá znowu rozumem ſwym iuż nie zbuduię. PudłFr 76, 11, 44; Biádaſz mnie ná cię/ to mi głowę pſuieſz KochFrag 23 [idem] 24; KlonKr A2; PudłDydo Bv; ZbylPrzyg A4.
»robić głową; głowa robi« = pracować umysłowo, myśleć [szyk zmienny] (3; 1): BielKom E7v; Vcżony chocyaby też y wtę ſzkodę wpadł/ imyenya álbo zdrowya gdi on nye rąkomá álbo nogomá robi ále głową/ nye ſtráći. GliczKsiąż H4, H; Bo by theż wſzytko głowá miáłá robić o wielkich/ o trudnych/ á o poważnych rzecżach/ [...] pewnieby trudno wytrwáć mogłá. RejZwierc 15v.
»w głowie rozbierać, rozważać« = zastanawiać się [szyk zmienny] (2 : 1): Te przypowieśći w głowách ſwoich rozważayćie CzahTr E3; ſtrách mię wnetże zdiął/ kiedym nieſłychány Przypadek iął rozbiéráć w głowie méy ſtroſkány. GosłCast 73, 31.
»w głowie stanąć« = być zrozumianym (1): to v nich nie podobno/ co w głowie ich ſtánąć nie może. SkarKaz 205a.
»w głowie tkwi(a)ć« [w tym: komu (3), u kogo (1)] = być w pamięci (4): GórnDworz G6; SkarJedn 174; ono ocżym domá myſlił w głowie mu tkwiáło SkarŻyw 202, A5v.
»trwożyć głową« (1): Y czemuſz wżdy tak barzo trfożyſz tak ſwą głową RejJóz I6v.
»w głowie (u)kować« = wymyślić (2): GórnDworz H4v; Y to cobyś rad widział w głowie ſobie kuieſz. KlonWor 77.
»w głowie uprząść« = uporczywie do czegoś dążyć; wyobrazić sobie [szyk zmienny] (3): iż gdy mi więcz kto bácżny powiedał o iákiey rzecży/ kthoreiem ia nigdy przed tym nie widział/ onę rzecż/ tákem ią ſobie w głowie vprządł/ á vformował/ iż potym gdym ią vźrzał/ dáleko mi ſie podleyſza zdáłá/ niżem ia mnimał GórnDworz M6v; KochFr 128; Zwyćiężył nałog y nádźieie znikłe/ Vprzędły ſobie zyſki w głowie zwykłe KlonFlis D4.
»w głowie usłać« = pomyśleć (1): tylko co ſobie w głowie vſcielemy/ to z námi záwżdy y wſtáć y vkłáść ſie muśi. RejZwierc 12v.
»(u)troskać, skłopotać, trapić, tresktać głowę; stroskana głowa« = martwić (się) [szyk zmienny] (2 : 1 : 1 : 1; 1) : RejJóz C8v; O ſwoy deſpekt ſwey głowy iuż było nie treſktáć. PaprPan Ff3; WisznTr 24; GostGospGroch kt; SYłá ſobie ludźie mądrzy dawnégo wieku [...] głowy vtroſkáli: chcąc to świátu wywiéźć KochFrag 47; Iuż práwie rozum odbiégł twéy ſtroſkánéy głowy. GosłCast 25.
»[komu] w głowę [ = w pamięć] się wbic« (1): Znáć/ [...] że ſię tá pieśń byłá Mym towárzyſzom dobrze w głowę wbiłá. KochFr 27.
»w głowie się wić« (1): Qbservari dicitur res, Vſtáwicznie ná vmyśle leżeć/ álbo w głowieſie wić/ motáć. Mącz 488b.
»[co] w głowę wlepić« = zapamiętać [szyk zmienny] (2) : KochFr 87; rzadki/ coby tę powieść Homerowę [...] wlepił ſobie w głowę. KochFrag 15.
»wleźć w głowę [komu]« = ktoś zrozumiał (1): Rzecże Bábá: Moy duſzko/ Nie day bogátemu Moich ſzmátek vbogich lichwiarzowi temu. Mać on więcey niżli ia: [...] Wlázło to w głowę zboycy: zániechał ſię máło KlonWor 43.
»[komu] wleźć w głowę« = ktoś wymyślił coś nowego (1): Cocz to teraz wlazło w głowę RejKup v4.
»wniść w głowę« = zostać zrozumianym (1): bo gdzie kto trudnie/ á vwikłáno mowi/ iż to nie może wniść záraz w głowę/ á w wyrozumienie ludzkie GórnDworz F3v.
»wybi(ja)ć, wybicie z głowy« = przekonać, że jest inaczej, wyperswadować; przestać o czymś myśleć (lub skłonić do tego) [szyk zmienny] (19 : 1): RejKup g5v; Ale mi tego nigdy nie wybiieſz z glowy Iż do Wiáry zbáwienney trzebá proſtey mowy. Prot C2; GórnDworz Hv, K2, Bb6; CzechRozm 65, 67v, 76, 78v, 124v, 158v, 163v; KochTr 17; CzechEpPOrz **; ReszPrz 96; Zadny ſkarb troſki nie wybije z głowy. KochPieś 6; ActReg 85, 93; KochFrag 27; GosłCast 42.
»z głowy wynić« = zostać zapomnianym [szyk zmiennny] (2): RejJóz H4v; Do iutrá tedy odłożmy [...] bo y więczey cżáſu będzie/ y to wſzytko dziſieyſze wynidzie z głowy GórnDworz Dd5.
»głowę zabawić; zabawiona głowa« = myśleć o czymś (2; 1): GórnDworz R2; á k temu wyżſzemi rzecżámi głowy ſwe zábáwili GostGosp 169; GostGospSieb +2.
»[czym komu] w głowie zabroić« = skłonić do zmiany postępowania (1): Gdyż tą ſpráwą dzieciom ſwym ták w głowie zábroł [!]. Iż co oni iuż byli przed tym zániedbáli/ To záś práwie ná ręku ták go piáſtowáli. HistLan C2.
»[komu] w głowie zamącić« = pozbawić zdrowego rozsądku (1): ták też cżłowieká cżtery áffekty naprzednieyſze vnoſzą/ ktore Grekowie zową Paſsiones: [...] á náſzy ſtárzy Polacy [...] zową zamętki/ dla tego że [...] nie iednemu w głowie zámącą. KlonFlis A4v.
»(z-, za)frasować głowę, głową; frasowanie głowy« = martwić (się) [szyk zmienny] (13 : 1; 1): RejJóz D2v, N2v, N4, P2v; RejKup n6; RejPos 320v; RejZwierc 87v; HistHel B3; Maſz y wchorobách á ſmutku y teſknośći piękną ochłodę/ ktorać głowy trudnym ruzumieniem [!] nie z fráſuie SkarŻyw A4v; KochFr 46, 107; NIe fráſuy ſobie/ Mikołáiu/ głowy KochPieś 40 [idem KochWr 16], 52; KochWr 16; SapEpit A2v.
»zwiercić głową« = szukać wyjścia z kłopotów (1): Kiedy przydą owy roki [...] Wierę drugi zwierći głową RejRozpr F2v.
»mądra głowa« [w tym: z mądrą głową (8)] (11): RejKup m6v, bb6v; RejWiz 32, 62v; RejFig Bb; GórnDworz H; Ci co bywáli záwżdy z mądrą głową/ Błogoſłáwieńſtwo Páńſkie ſzcżęſciem zową. RejZwierc 229, 231, 246; PaprPan T2v; Do tego zoſtáwić nie ktore rżeczy w pewnych prżypadkách Sędźiemu/ mądcey [!] głowie/ y ſumnieniu iego GórnRozm K2v.
»nie [czyjej] głowy, nie [czyja] głowa« = przekracza czyjeś możliwości (11 : 1): RejJóz Lv; BielKom F3v; GroicPorz B4v; O kthorych ſłuſznie mowić tho nie moiá głowá RejWiz 115v, 114; KochZg A3v; Nie ládáć rzecz ieſt [...] o Króleſtwie mówić: nie ieſtći tho Orzechowſkiégo głowy/ proſtégo á domowégo Ziemiániná OrzQuin F; RejAp 129v marg, Ff2; RejZwierc 240v; KochPieś 33; Ale iż to nie náſzey/ rzecż ták wielka/ głowy/ Daywá pokoy BielRozm 34.
»(nie)wolna głowa« [szyk 3 : 1] (4): RejWiz 17, 120v; Ieſtem w ćiężſzym dáleko/ niż w żeláznym pęćie. Głowá bárzo niewolna/ ſerce roſpaloné PudłFr 72; Ale z wolną głową Chciey ſłucháć, á te żárty odrzućmy na ſtronę. CiekPotr 6.
»płocho w głowie, z płochą głową« (2 : 1): Ktori iedno ſplochą glową To kazdego kotem zową RejRozm 393; RejKup m5v; Bo kogo iuż więc názbyt fortuná roſpieśći/ Iuż więc tám płocho w głowie RejWiz 6v.
»powichranie głow« (1): iż dla nich ſłuſznie P. Bog zgody nie dopuśći/ á powichránie głow y myśli przepuſzcza SkarKazSej 675b.
»prosta głowa« [w tym: nie z prostą głową (2)] (5): RejKup b6; RejWiz 66; Te wierſzyki krociucżkie ten ći dar dáruię/ Tákie/ iákie w my proſty głowie dźiś nayduię. CzahTr G, H3, I3v.
»pusta głowa« (1): Boć y owi z puſtą głową Co ie rzkomo poſly zową Więcey też ſobie folguią RejRozpr Dv.
»sw(oj)a głowa« = własny pomysł (51): Abowim y ći doktorowye ich/ iż káżdy ná ſwey głowye wyárę chce ſtáwić/ myędzy ſobą [,..] ſye nyezgadzáyą. KromRozm I G2; GliczKsiąż G6v; BielKron 107v; A ták wyſkrobawſzy one słowá wEwánieliach przeſtołowych [...] napiſał ſwey głowy słowá. BudNT przedm b7; á kośćielną náukę opuśćiwſzy/ zá ſwoią głową ſwowolnie idą. SkarJedn 51, 21, 52, 309; Kto [...] wynálazł ſwoią głową/ Strzelbę ſrogą piorunową. KochSob 67; do tákiego miſtrzá vkázuią/ ktorego náchylić po ſobie y po głowie ſwoiey mogą. SkarKaz 118b; SkarKazSej 694a. Cf »z swojej głowy«, »wedle [czyjej] głowy«.
»swej głowy« = uparty; intractabilis, morosus Mącz (2): Morosus, Dźiwny/ dźiwak/ fantaſtik/ ſwey głowy / któremu nikt vgodźić nie może/ nic mu ſie niepodoba. Mącz 233c, 461a.
»z sw(oj)ej, m(oj)ej, twojej głowy« [w tym: domyślać się (3), malować, mieć, mowić (3), (na)wymyslać (wymyslić) (6), obaczać, pisać (2), poda(wa)ć (3), powiedzieć (powiedać) (3), prowadzić, przydawać, sądzić, twierdzić (2), uczyć, wyczyrpać, wyjąć, wymysł, wynaleźć, wyrozumieć (zrozumieć) (2)] [szyk 17 : 16] (30 : 2 : 1): Ale Apoſtołowye z náuki páńſkyey/ á nye z ſwey głowy piſáli. KromRozm II c3v; KromRozm III C3v; GroicPorz A3v; áby ſie kiedy [...] Apoſtołowie iego/ tymi plotkámi zábawiáli/ ktorycheśćie ſobie s ſwych głow właſnych nawymyſláli. KrowObr 121v, C4v, 106v, 182v, 186, 239v; then s ſwey dziwney głowy/ Zrozumiał tego Bogá RejWiz 107; De tuo isthuc addis, Z twoyey to głowy przidawaſz álbo mówiſz. Mącz 78b; Depromere ex suo sensu, Z ſwey głowy wyyąć Mącz [325]c; GórnDworz Bb5; RejPosWstaw [413]v; BiałKaz Ev; BudNT Kk5v; CzechRozm 50v, 74, 96v, 100v, 151v, 152; Prętko on s ſwoiey głowy s ciebie báłámutá/ Vcżyni PaprPan I4v; CzechEp 111, 252, 255, 344; ReszPrz 101 [2 r.]; GórnRozm F4; SkarKaz 486a; Porażkę Krześcijáńſką teráźnieyſzą wtacżam/ Miedzy ten wierſz co z proſty głowy mey obacżam. CzahTr H3; SkarKazSej 694b.
»głowa i myśl« (1): SkarKazSej 675b cf »powichranie głow«.
»głowa a (i) rozmysł (a. umysł, a. wymysł)« (4): RejAp 50; GórnDworz M7; A nie thylko ma być thym pielgrzymem iż ſie tám záwlokł/ dáleko mu to pilnieyſza/ áby vſtáwicżnie wędrował po głowie á po rozmyſle ſwoim RejZwierc 21; SkarKaz 382a.
»głowa i (a) rozum; głowa z rozumem« (3; 1): GliczKsiąż N2; De rebus ipsis utere tuo iudicio, O ſámych rzeczach vżyway álbo radz ſie głowy á rozumu twego. Mącz 510b; Przeto Bog dał [...] głowę z rozumem/ ábyſmy rádziły. BielSjem 11; SkarKaz 160a.
»głowa i serce« [szyk 1 : 1] (2): Myſlże więc też ty o tym y ſercem y głową. RejWiz 99; SkarKazSej 694b.
»głowa a wyrozumienie« (1): GórnDworz F3v cf »wniść w głowę«.
»z głowy« = bez cudzej pomocy, z pamięci (1): Niechay vmie z głowy piſáć/ liſt cudny/ rzecż poważną: więc y wierſz GórnDworz G6.
»z głową« = mądry (5): OrzRozm I, O4v; Iżby ludźie z głowámi miedzy Poſły niebyli/ tego niechay nie mnima áni powiáda żaden: pełno koło Poſelſkié ieſt rozumu OrzQuin Cv; NIe dármo ich iuż mi wierz Głowáckiemi zową/ Bo to práwie ſą ludzye á nie z ládá głową PaprPan Hv, P4v.
»na [czyjej] głowie« (1): Syla takych na mey glowie. Bywalo/ czom przedbog poſłał RejKup n3v.
W połączeniu z przydawką jakościową = „człowiek” + przydawka jakościowa (45): BielKom B5; LubPs N5; Bo widzę coś młodego/ á w tákich więc głowach/ Bywa Venus ná plácu przy káżdych rozmowach. RejWiz 39v, 7, 22; Wroznych głowach muſzą być rozne obycżaie. KochSat C3; To prawdá/ iż teraz/ ták oſobnych głow niemáſz/ iákie były zá Catulluſá GórnDworz O5, K5v; BiałKat 293v; Co ieſt gorſzego gdy wykrętna głowá/ Prawdą vcżyni nieprawdziwe ſłowá. RejZwierc 216, 230; CzechRozm 13v; PaprPan Mv, X3; Po których ſobie teſkni biédna moiá głowá. KochPieś 9; KmitaPsal A5; KmitaSpit Av; KlonWor 80. Cf Wyrażenia.
»(nie)mądra głowa« = argutum caput Mącz (8): Och och tocz płocha rada/ znać z nie mądrey głowy RejJóz Ev; Mącz 16a; GórnDworz Q7v, Bb7v; Tu w tym gmáchu[w piwnicy] z mądrej głowy/ Vcżyni ſie łeb oſłowy. RejZwierc [238], 240v; PudłFr [3]; VotSzl B2v.
»niespokojna głowa« [szyk 3 : 2] (5): WujJud 36v; WujJudConf 13v; Przetoſz ią też wolę ná nich przeſtáć/ niżli ná tych nie ſpokoynej głowy ludzkiey wywodziech CzechRozm 45v; CzechEp 227; Nadſługuią młokoſom [...]/ głowom nieſpokoynym KlonWor 55.
»płocha głowa« (1): Potym nań tráwą miotał/ ſtára płocha głowá. RejFig Ee.
»głowa (jest) prosta« [szyk 2 : 1] (3): RejRozpr F4v, H4v; Wypraw z tego wątpięnia moię proſtą głowę. KochFr 50.
»[jakiej] głowy rozum« (3): RejPos 260; vmieią [...] chytréy głowy rozum: vdáć zá ſkarb zdrowy. ZawJeft 34; VotSzl B2v.
»nie m(oj)ej (a. twej, a. naszej) głowy rozum, rozmysł; nie mozgu głowy naszej« [szyk zmienny] (6 : 1; 1): Acz to nie mey rozum głowy Wtrącáć ſie w tákie rozmowy RejRozpr D3v; RejJóz C6; RejKup k5; RejPos 303v; Bo ácż to nie moiey głowy rozmyſł/ ná tákie rzecży głębokie [...] ſie puſzcżáć. RejZwierc 182; ActReg 101; Tá náuká [...] nie ieſtći mozgu głowy náſzey WysKaz 27; CzahTr G2.
»spokojna głowa« (1): Długo tu iuż ſpokoyna głowá nie może być RejWiz 90.
»szalona głowa; głowa oszalała« (6; 1): RejJóz E6; Bo by melánkolia ſámá pánowáłá/ Pewnieby prętko głowá káżda oſzáláłá. RejWiz 117v, 28, 49; RejZwierz 133v; GórnDworz L7v; Nie mądre, mowá gdzye ſzalona głowá RejZwierc 214v.
»twarda głowa« (1) : Ten twe vczynky y ſlowa Wſpomienie iak twardſza glowa. RejKup g8v.
»cudnie, żadnie [komu] bez głowy« [żartobliwie złośliwa pogróżka] (1 : 1): á z prziſlal do niego ieden Senator/ pitaiac ieſly cudnie Poſlowi bez Glowi PaprUp K4; Zádnie chłopu bez głowy/ wiérzmi młody pánie. GosłCast 62.
»idzie o głowę« [w tym: komu (4)] = de capite agitur, capitis res agitur a. est, periclitatur de capite, de vita periculum est Mącz [szyk zmienny] (6): Mącz 6a, 37c, 291d, 353c; RejZwierc 126v; ktoremu, by náwet Szło o głowę, drobnego pieniążká ná wieki Nie wierzyłbym. CiekPotr 73.
»głowa spad(ł)a (a. ma spaść)« [szyk zmienny] (3): Tich nie odſtąpie by mi tuż miała ſpaſć głowa. KochSat Bv; nie iedná pogáńſka od niey [szabli] głowá ſpada. PaprPan H4v; SkarŻyw 162.
»głowy bronić« (1): mieczem głowy brónić trzebá. OrzJan 58.
»chować ciepło głowę« = dbać o własne bezpieczeństwo [szyk zmienny] (3): RejRozpr I; RejWiz 192v; Bo tęn kto prżekonánego o to prżyprawił/ ćiepło głowę chowáć muśi/ ieść/ pić/ ſpáć/ w domu twym beśpiecznie niemoże GórnRozm I2v.
»o głowę iść, idący« [w tym: komu, bezpodmiotowo (2)] [o sprawach sądowych grożących karą śmierci] = capitis accersiri Mącz [szyk zmienny] (3 : 1): Vas, Rękoymia á zwłaſzczá w rzeczy o głowę ydącey. Mącz 476a; Non in supplicio crimen meum vertitur, Nie ydzie mi o głowę w tey rzeczy w którei mi winę przed ſądem dáyą Mącz 485d, 2a; A niechſię ćieſzy przykłádem Chriſtuſá Páná náſzego/ ktory będąc naniewinnieyſzy/ [...] ſpráwował ſię w rzecży ktora ſzłá o głowę [capitis causam... dicebat] ModrzBaz 85v.
»głowy nastawi(a)ć« = narażać życie (3): KochSat [C2]; Iedni iuż ná Gránicy głowy náſtáwiáią Prot B4v; GórnDworz Bb7.
»na głowy następować« = zagrażać życiu (2): Turecka moc y ſzáblá ná głowy wáſze náſtępuie SkarKazSej 660a, 664a.
»odjąć głowę« = skazać na śmierć (1): trzy dżýeże trzy ieſſtze dni ſą po ktorych Farao odeymye głowę twoię y zawieśi cye na ſſybienicy HistJóz A4v.
»odpowiedać (a. odpowiedzieć) na głowę« = grozić śmiercią; denunciare periculum vitae, minari mortem, ostentare periculum capitis Mącz (4) : Minatur illi mortem, Odpowieda mu ná głowę/ Odpowieda mu że go chce zábić. Mącz 222a, 232b, 254b, 445c.
»głow ostradać« = poginąć (1): Wiele zuchwáłych Turkow głow ſwych oſtradáło PaprPan A3v.
»głowy ostrzec« = uratować własne życie (1): Głowy oſtrzéc bárźiéy grzeczy. KochPieś 45.
»głowy pilnować« = nastawać na życie (1): Nieprzyiaćiele/ głowy pilnowáli/ A obfitſzymi we wſzem ſię sſtawáli GrabowSet R2.
»głową płacić« (1): Krześćiánie tho niebożątká głową płáćili/ bo zá to mieli żeby ty ſzkody bogowie dla chwálcow Iezuſowych ná nie przepuſzcżáli. BielKron 288v.
»głowę płacić« = grozić śmiercią, karą śmierci (2): Cum orco rationem habere, Wdáć ſie w táką niprzeſpieczność [!] która głowę płáći. Mącz [267]d; Quaestor [...], Sędźia nád rzeczámi które głowę płácą. Mącz 336b.
»głowę podać« = narazić życie, zginąć [szyk zmienny] (2): Nieprzywiedziecie mię ktemu/ ábych ia Włádikom/ Cerncom/ y lekkich oſob roſkázowániu miał podledz/ y głowę ſwoię podáć, StryjKron 195; Przéczże ſye tobie vmrzéć cnotliwemu Niechćiáło: kiedyś prze dotkliwą mowę miał podáć głowę. KochTr 16.
peryfr. »pod kosę [śmierci] głowę podłożyć« = umrzeć (1) : ieſli kto tu bez łáſki Bożey/ Pod tę koſę okrutną głowę ſwą podłoży. RejWiz 83.
»głowę pod miecz, pod szablę podłożyć (a. podkładać)« = narażać życie, ginąć [szyk zmienny] (1 : 1): á ſnadźby lepiey ná káżdy dźień tu podłożyć pod miecż głowę ſwoię zá żywothá ſwego RejAp 162; ták iż głowy ſwoie poniewolnie pod ſzáblę okrutną pogáńſką podkłádáć muſzą kiedy im każą. RejZwierc 188.
»położyć głowę« = zginąć, umrzeć; niekiedy zarazem: być pochowanym [szyk zmienny] (7): ony polozily ſwoye glowi y teras ych niemasz na swieczie LibLeg 11/55v, 11/57v; MiechGlab 34; iż ia wolę głowę ſwoię Podle grobow ſwoich miłych przyiacioł położyć niż w cudzey źiemi. BielKron 407; Rychło zá pánem Boiánowſkim/ pan Derſniak położył głowę GórnDworz Dd8; SkarŻyw 51; Y Szuyſki iuż był zábit/ iuż był Hetmánowę Wſzyſtkę władzą położył/ ále y ſwą głowę. KochJez A2v; GrabowSet B4.
»posiekać głowy« (1): gdyby obey á ſrogi cżłowiek przyſzedł nocą do domu twego/ [...] poſiekałby głowy dziatkam twoim przed ocżymá twemi RejZwierc 256v.
»prosić, żądać, pragnąć głowy [czyjej]; prosić o głowę [czyją]« = chcieć aby kogoś zabito; petere caput Vulg [szyk zmienny] (1 : 1 : 1; 2): Ządáłá tedy głowy Ianá káznodzyeie BielKron 137v; pocżnie iego prośić/ áby iey racżył thego zá miſtrzá dáć/ ktorego w nagłośći ſwey/ głowy prośiłá HistRzym 13v; RejPos 320v, 322v; Sczęśćié náſzé ieſli téż prágnie twoiéy głowy/ Ato iuż tu będźieſz miał przy twych grób gotowy. GórnTroas 38; WujNT Mar 6/24.
»przynieść głowę« = oddać się na czyjąś łaskę (1): ya yako slvga przyachalem do yego Czes. m. y przinioſlem głowę ſwoye pod nogy yego. LibLeg 10/62.
»na głowę przysięgać« (1): Ani ná głowę twoię będźieſz przyśięgał [neque per caput tuum iuraveris]/ ábowiem nie możeſz vczynić iednego włoſá białym ábo czarnym. WujNT Matth 5/37.
»głowę sadzić, dać (pod miecz)« [w tym: na co (1), za kogo (1), iż (1)] = ręczyć życiem (2 : 1): Iam depacisci mortem cupio, I głowę bych ná to rad ſádźił. Mącz 272b; Dam pod miecz kátu Záń głowę moię GosłCast 76, 74.
»stać o głowę« = nastawać na życie (1): Petere caput alicuius, Stáć komu o głowę/ Chcieć kogo zábyć. Mącz 37c.
»stać o głowę« = oskarżać w sprawie grożącej karą śmierci (1): Iudicio capitis arcessere, Stać komu o głowę. Mącz 14d.
»głowę (ś)tracić, zgubić; głowy stracenie« = (z)ginąć; też narażać drugich na śmierć [szyk zmienny] (3 : 2; 1): tedi ti ſgvbyſch swoye głowe y ſwoych blyznich przyacziol y ſwoych dzieczy LibLeg 11/59; March2 Dv; á chcąc vyść głowy ſtrácenia/ pływáiąc po morzu/ ćierpiałem potop HistRzym 26v, 52v; PaprPan Ee4v; każ woznemv wołać/ iſz Vſtazanes głowę tráći/ nie przeto áby [...] wcżym złem doznán był: ále iſz [...] Boga ſię ſwego kwoli krolowi záprzeć niechćiał. SkarŻyw 305.
»głowę [czyją] stracić« = zabić (1): rádzą/ áby głowę moię Lub ſkrytą zdrádą/ lub przez iáwną zbroię Stráćili SzarzRyt B.
»o głowę szermować« (1): Dimicare pro capite, O głowę ſzermowáć. Mącz 220c.
»uciąć (a. ściąć, a. pościnać, a. poucinać) głowę (a. głowy pl); głowa (jest) ucięta (a. odcięta, a. ścięta); ucięcie głowy« = praecidere caput, caput amputatum Vulg; amputare caput, praecisum caput Mącz; abscidere caput PolAnt [szyk zmienny] (59; 10; 1): Bo zá ty twe śmiáłe ſłowá/ Wnetćiby vćiętá głowá. BierEz M3v; OpecŻyw 47v, 48; powiadało iż mieli Thatharzy przyſć á głowy polakom poſcinać. MiechGlab 33, 12; SeklKat Y2; HistAl B8; LubPs hh3v, hh4; RejWiz 155v; Leop 1.Reg 31/9, 2.Mach 1/16; RejZwierz 29; Niechay mie Bog nie żywi ieſliże dźiś nie dam śćiąć głowy Elizeuſzowi [si steterit caput Elisaah] BibRadz 4.Reg 6/31, 1.Reg 31/9, Iudith 13/9; BielKron 21, 63, 113, 113v, 242v (13); Mącz 30a, 333a; HistRzym 9, 13, 19v, 20v, 35 (11); RejZwierc 126, 154v, 201, 264; BudBib 1.Reg 31/9, Iudith 13/9; PaprPan [Hh5]v; słuſznemi kaźniámi áż do vćięćia głowy ma być ſkaran [usque ad capitis amputationem afficiendus]. ModrzBaz 88v; SkarŻyw 131, 147, 187, 189, 305 (12); StryjKron 350, 406; KochSz A4v; WerGośc 238; Phil E, E4; OrzJan 33; WyprPl C3v. [Cf znacz. 5. a. StryjKron 215].
»głowy umykać« = ratować się ucieczką [szyk zmienny] (4): PaprPan K2v; MWilkHist B4v; KochSz B2v; Będźie pomniał Moſkwićin/ ſwoiey hárdey głowy Iáko cżęſto vmykał/ ieśli chćiał być zdrowy SapEpit Bv.
»wziąć głowę, pobrać głowy« = zabić (1 : 1): niewiećież iż ſyn mężoboyce poſłał thu áby wźięto głowę moię [ut auferre faciat caput meum] BibRadz 4.Reg 6/32; Pobierz wſzytki głowy ludu twego/ á zwieśi ie przećiw ſłońcu ná ſzubienicach/ ktorzy przycżyną ſą tych błędow. Y rzekł Moiżeſz do Izráelſkich kſiążąt/ zábiy káżdy z was ſwego bliźniego ktorzy ſłużyli Belfegorowi. BielKron 43.
»głowę [czyją] zachować« = darować życie (1): Gdzie yego Cz. m. vſrzawſchi pokorę moyę gniew swoy Ceſſarſky mnye odpvſczil [...] a głowę moye zachowal LibLeg 10/62.
»głową (za)płacić« = być skazanym na śmierć; capite luere Mącz [szyk zmienny] (2): Mącz 199d; Lecż ná to oná vſtáwá wiecżna narodowi ludzkiemu ieſt zniebá daná/ áby płácono głowę głową [cαput capite vindicans]. ModrzBaz 79v.
»głowy zbyć« = zginąć (1): wolę tey głowy zbyć/ á niżeli ná tey ſtolicy Heretyká ćierpieć. SkarJedn 135.
»zwierzać głowy« = powierzać życie (1): Nie zwierzay drewnu ládá iáko kupiey Y głowy głupiey. KlonFlis E4v.
»stracenie (a. utracenie) głowy« [w tym: pod straceniem (a. utraceniem) głowy (3)] = kara śmierci [szyk 3 : 1] (4): capitis accersitur, [...] pozwány ná vtrácenie głowy. Mącz 2a; Sub poena capitis. Pod głowey vtrácenim/ pod vtrácenim żywotá. Mącz 425a; zákazánie było w rádzie pod ſtráceniem głowy/ áby tá rádá [...] niebyłá nikomu powiádaná. HistRzym 72, 94.
»zguba głowy« = kara śmierci (1): Ale ieſli o głowę idźie rzecz/ tedy niezgubá głowy zgołá/ ále zapłátá ſimplex, y śiedzenié w wieży ma bydź ſkazano SarnStat 1171.
»głowa i zdrowie« (1): głowá iego y zdrowie ma bydź ná łáſce náſzéy Królewſkiéy SarnStat 408.
»strzec głowy« (1): Ale y ty Bábylon/ ſtrzeż dobrze ſwéy głowy KochPs 201.
»uciąć głowę« (1): bo tak Iezus mily cżyniątz/ kowál miecż na ducha zlégo/ aby mu s nijm vciąl głowę iego OpecŻyw 35.
»głowę zakręcić« (1): abiſcie themu zlemu wtzas zabiezeli/ á głowe zakreciwſzi prec zarzucili PaprUp K4v.
»głowę zbić« (1): Odpowiedział im obraz rzekąc: [...] Tenći ieſt kthory [...] groźi mi głowę zbić. HistRzym 49v.
W charakterystycznych połączeniach: głowa bracka,. chłopska (3), kmieca (3), ludzka (2), oszacowana, przyjacielska, szlachecka (11), żydowska; głowy konwikcyja, nagrodu (2), obwiedzienie, popieranie, summa, szacowanie; o głowę artykuł (3), czynić (czynienie) (3), dawność, dowod, fołdrować (2), inkwizycyja, obwinion, pojednać się (2), popierać (2), powołanie (2), pozew (pozwany) (2), preskrypcyja, sąd (2), sądzić (6), scrutinium, wina (3), winić, winy wyciągać (2); za głowę dać (4), dosyć uczynić, karan(ie) (2), (wy)siedzieć (siedzenie) (3), wziąć; głowę szacować (2), zajednać.
»głowę zabić; głowa zabita (a. pobita); zabicie głowy« [szyk zmienny] (1; 13; 3): ZapWar 1540 nr 2600; ComCrac 16; Kto o głowę zábitą po żábićiu nieczyni práwem przes trzy látá: táki niedbálec choćby potym chćiał/ tedy iuż przes dawnoſć niemoże. UstPraw G4v; Ten vſtáwił áby duchownym nie był kto głowę zábije BielKron 172; ZapKościer 1582/35; poniewaſz tyle nie miał máiętnośći/ żeby wſzyſtkie one zápłáćił pobite głowy. GórnRozm Cv, F2; gdy kogo o zábićié głowy ná dno do wieże ſkażą SarnStat 497, 69, 612 [3 r.], 613 [3 r.], 1168, 1171.
»za głowę, głowę (za)płacić (a. ma być, jest płacono); głowa płacona jest (a. być ma); (za)płacenie (a. płaca, a. zapłata) głowy, za głowę« = płacić grzywnę za zabójstwo; capitis pretium persolvere, pro capite a. caput solvere, solutionem pro capite impendere JanStat [szyk zmienny] (14 : 13; 6; 15 : 1): ZapWar 1505 nr 1999, 1545 nr 2646; MetrKor 40/820, 821, 822; ComCrac 16; A ieſliby go kto zábił/ zapłátá też zá głowę w dwoy naſob więtſza niż zá inną Perſonę/ wedle ſtanu iego. GroicPorz g4, c4v, r4, 112v; UstPraw K2; Ale coż powiedam/ że Sláchćić zábił proſtego cżłeká/ ktorego głowę trochą pieniędzy zápłáćić wolno y z práwá dopuſzcżono [cuius caedem paucula pecunia redimi ius fasque est] ModrzBaz 31, 27v; ZapKościer 1582/35; á zwłaſcza iż tu y głowę/ y rány pieniądzmi płácą. GórnRozm C4v, B2v, Cv, E2v, E3, E3v [2 r.] (10); podwysſzamy zápłácenié pieniężné głowy ſzlácheckiéy/ ad duplum SarnStat 612; przedśię z máiętnośći iego ma bydź głowá zápłáconá dźiećiom/ ábo przyiaćielom zábitégo. SarnStat 1170, 239, 604 [3 r.], 606 [3 r.], 610, 612 [2 r.] (25).
»głowa i szkody« (2): A yeſlibi kto zabyl, za glową, y zaſchkodi ma doſſicz vczinicz MetrKor 40/822, 40/822.
»w głowach (a. głowie)« (14): RejWiz 65; WyprKr 99v, 100; BibRadz 1.Reg 26/11, 3.Reg 19/6; piołyn woniáć y w głowách go mieć ieſt bárzo ku ſpániu pomocno. SienLek 56; płákał w głowach v Pukárzewſkiego ſiedząc GórnDworz S8v, G3v; RejZwierc 204; przyśliſmy do truny [...] y nálezliſmy w niey iáko by dziś á tey godziny ſchowane święte [...]: á wgłowie ich/ tyśmy kśiąſzki nálezli SkarŻyw 566, 161, 566 [2 r.]; KlonŻal D2.
głowa czyja [w tym: cum sb i pron G (259), cum pron poss (71), cum ai (12)] (342): WróbŻołt ff3; RejPs 186v; bo mąz ieſt głowa/ zony ſwoiey. SeklKat H2v, Kv, Q, Q2v [2 r.]; przed wielkiem zgromadzęniem tych ludźi ktorzy śię rozumem i wſzelką inſzą rzeczą/ głową Chrześcjańſtwá być mięnią MurzHist B3; KromRozm II t4v; gdy wyrozumyeſz/ iż inſſym obyczáyem pan Kryſtus głową wſſego koſcyołá/ inſſym Papyeż. KromRozm III Mv; A goſpodarz káżdy yeſt głową domu/ to yeſt/ czeládźi ſwoyey. KromRozm III M4v, H2v, L8, L8v, Mv, M3 (20); Diar 69; LubPs A5, B6v, D4v, E2 [2 r.], F3v marg, P4v, aa3v marg; GroicPorz d2v; KrowObr 11v [2 r.], 12 [6 r.], 12v, 13 [5 r.], 17v (26); Leop Ez 38/3; O zlutuyże ſie W. K. zacność á vlecż to chore ciáło/ ktorego ſam głową racżyſz być LeszczRzecz A5v; Bo gdy w tym ſłábym ſtanie [wśród kobiet]/ wżdy tákie bywáły/ Ktore więcey niż gárdłá/ ſławy ſwey ſtrzegáły. A coż tobie przyſtoi/ gdyżeś ty ich głową/ A ieſzcże ktemu pięknie/ Rycerzem cie zową. RejZwierz 48; Ale oni nic nie vczyli/ iedno tego/ co im ten był roſkazał będąc głową Prorokow/ á o kthorym rzeczono/ Thegoż słuchayćie. BibRadz I 111b marg, 1.Reg 15/17, I 333c marg, 346, Ez 39/1, I 458c marg (9); powiádáią oni być Krolá w Polſzce głową/ ták Duchownego iáko y Swieckiego Stanu. OrzRozm D3, T3v; themu był Papież ná odpor y Kárdynali/ mowiąc: [...] Ceſarz ieſt ſyn kośćielny/ ále nie pan álbo Miſtrz/ ále my ieſteſmy głową kośćielną. BielKron 230v; OrzQuin F2; SarnUzn C6, E4v, E7v; gdyż Pan będąc głową tych gwiazd wſzytkich záwżdy wzgardzał bogáctwá á zábáwki ſwiátá tego RejAp 77, AA6v, 77, 158; Kriſtus zakonu małżeńſkiego głowá. RejPos 43 marg; gdyż on [Bóg] ieſt głowá twoiá á tyś cżłonek iego RejPos 113, A6, 43 [4 r.], 70v, 109, 110v (17); P. kriſtus [...] ieſt w nas iáko w krześćiániech tylko/ ktorzy od głowy náſzey doſtáliſmy imieniá ſobie. RejPosWiecz2 92, 94 [2 r.], 94v; RejPosWiecz3 99; BiałKat 368v [2 r.]; GrzegŚm 42; ktory będąc práwym Piotrá głowy Apoſtolſkiey námieſtnikiem/ Rzymſką Stolicę trzyma KuczbKat 75; RejZwierc 178; A coż ieſt inſzego Páſterz/ iedno głowá trzody ſwoiey WujJud 123, B6, 58, 59, 73v, 115 (34); WujJudConf 116, 122v, 123, 125, 129v, 130; RejPosRozpr c; RejPosWstaw [1102]; Hadyná ſyn Sżyzy Reuweńſki głowá Reuweńcżykow BudBib 1.Par 7/42, Num 1/16, Iudic 11/8, 9, 1.Par 4/42, 7/40 (10); tedy iuż tego nie rozumie o ániele ktorym ſtworzonym ále o ſynu Bożym/ ktory ieſt głową ániołow CzechRozm 50v; że Máryey głową był Iozef CzechRozm 159, 24, 29, 60v, 61, 65 (14); Tyś [wojewoda podolski] ieſt głowá zyeḿ Ruſkich/ tyś ieſt mur tych kráiow PaprPan A4v; KarnNap Cv, D3 [2 r.], F4v; ModrzBaz 21v, 32v, 100; wiárá Powſzechna/ ktorą wſzyſtkiego świátá głowy/ y Kápłani Chryſtuſowi/ ná tym Swiętym y przeſławnym Zborze wyználi. SkarJedn 301; Wyznawa być głową wſzytkich kośćiołow Papieżá SkarJedn 310, 65, 69 [2 r.], 71, 92, 107 (32); Symeon iáko ich głowa y Arcybiſkup idąc zá ſwemy owcámi ná onę pożądáną śmierć/ mądremi z piſmá S. y mocnymi ſłowy pobudkę im y kázánie cżynił SkarŻyw 305, 93, 165, 168, 203, 262, 394, 536; Sámych Toporczykow/ ktorych ſą w Polſzce głową Tęczyńſcy Grábiowie/ było wten czás ſiedḿ Chorągwi. StryjKron 457; ieſt ſyn wſzytkich głową. Ale Chriſtuſową głową Bog. CzechEp 250, 26 [2 r.], 42, 62, 73, 76 (23); iż piſmo ś. nigdźiej o dwu głowách zborowych nie mowi NiemObr 29; á Biſkup Rzymſki/ podobnoby muśiał być głową/ wſzytkich inſzych głow názwány/ o iákim monstrum do tego cżáſu ſłycháć nie było? NiemObr 47, 3, 24, 26, 27, 29 (19); ReszPrz 9 [2 r.], 87, 109; WerGośc 210; WerKaz 287, 289 [3 r.]; ArtKanc N18; Z Kxiążęćiem Rádźiwiłem w małżeńſtwo wſtąpiłá. Z Kxiążęćiem ktory teraz nawyżſzym Hetmánem/ Woiewodą Wileńſkim ieſt przeważnym Pánem. [...] Głową/ ozdobą/ domu Rádźiwiłowſkiego. KołakCath Bv; KołakSzczęśl C4v; dáiąc znáć/ iż on [Piotr] miał być głową y twierdzeniem wiáry iego. WujNT 68; Stąd dowodzą ſektarze/ iż żaden człowiek nie może być głową kośćiołá. WujNT 669; Iáko tedy Saul y Sámuel był głową ludu Bożego WujNT 669; Chriſtus głowá wſzelkiey zwierzchnośći. WujNT Yyyyy3v, 67 [3 r.], 68, 69, 73 [2 r.], 85 (51); SarnStat 354, 1094; SiebRozmyśl K3v; oſádźiłá ſię w niebie głowá rodzáiu náſzego/ wſzczepiłá ſię w Ráiu gornym SkarKaz 245a, 208á; SkarKazSej 657a, 672b.
głowa komu (9): BibRadz I 11b marg; Iż mąż ma być głową żenie ſwoiey/ á głowá ma być mężowi Kriſtus. RejPos 43; Z ſynow Perecowych (był) głową wſzem hetmanom mięſiącá pierwſzego. BudBib 1.Par 27/3, 2.Reg 23/18; ReszPrz 9 [2 r.]; SkarKazSej 690a; ZbylPrzyg A3v.
głowa nad kim, nad czym (14): Diar 46; KrowObr 12v; A wſzyſtki rzecży podłożył pod nogi iego/ á iego dał aby był głową náde wſzyſtkim kośćiołem Leop Eph 1/22; RejPosWiecz2 92; KuczbKat 75; Tedy wziąłem przełożone wáſze/ męże mądre y biegłe/ y dałem ie głowámi nád wámi BudBib Deut 1/15, Iudic 11/11; CzechRozm 140v; KochPs 25; Iż BOg Oćiec ſyná ſwego dał/ áby był głową náde wſzyſtkim kośćiołem ReszPrz 9; WujNT Eph 1 arg, 22; SkarKaz )( 2, 83b.
głowa w czym (3): poniewaſz onego Pan Bog wyſtáwił głową w Kośćiele twoim. WujJud 85; SkarJedn 23; NiemObr 43.
W przeciwstawieniu: »głowa ... ogon« (4): Długowiecżny y poććiwy then ieſt głową [ipse est caput]/ á prorok náucżáiący kłamſtwá ten ieſt ogonem [ipse est cauda]. Leop Is 9/15, Is 9/14; BibRadz I 116a marg; Vczniu Miſtrzá nie vcz/ Láiku Kápłaná nie święć: to ieſt/ Ty ogónie głową nie bądź OrzQuin F2.
W charakterystycznych połączeniach: głowę mieć (14), wyznawać, znać; głową czynić się (8), mieć, (na)z(y)wać (się) (nazwany, zwan) (12), wyznawać (6); głowy pozbyć, trzymać się (4); za głowę mieć (6), wyznawać (3), znać (2); głowa anielska, aniołow, antykrystow, apostolska (2), apostołow (15), Chrystusowa (4), chrześcijan, chrześcijaństwa (5), ciała (9), członkow (2), domu (3), duchowna, heretykow, hetmanom, jed(y)na (58), kościelna, kościoła (kościołow) (113), nad kościołem (5), w kościele, krolestwa, księstwa, ludu (2), nad ludem, ludzi, łacinnikow, małżonki, męża (3), mężowi, mocna, narodu (narodow) (2), nad narody (2), nauki (3), niewiasty (3), niewieście, obywatelow, ojcow, osobliwa, pisma, pokolenia, nad pokoleniem, powiatow, praw(dziw)a (3), prorokow (3), rzeczypospolitej, stworzenia, synom, świata, świecka, (na) święt(sz)a (2), trzody, wiary, wiernych (3), wierzących, wojska, zacna, zakonu (4), zborowα (4), zboru (2), we zborze, ziem, zmyślona (2), zwierzchności (2), zwolennikow, żenina, żenie (2), żony (8), żywa (2); dwie głowy (3), kilkanaście głow, wiele głow (3); jedność głowy.
»głową, głowę, jako głowę posta(no)wić (a. wystawić); posta(no)wion(y) głową, za głowę; głowy postanowienie« [szyk zmienny] (10 : 4 : 1; 4 : 1; 2): KromRozm III M8v, O6v; Diar 46; BibRadz I 346; zbiorą ſie ſynowie Iudá á ſynowie Izráelſcy ſpołu/ á poſtáwią ſobie ſámi głowę iednę BielKron 92v; Iednego wybieráią/ áby przez tho głowy poſtánowienie/ przycżyná Odſzcżepieńſtwá zgłádzoná byłá KuczbKat 75; WujJud 85, 124v, 154; WujJudConf 123; CzechRozm 153v; SkarJedn 68, 71, 112; tys mię wybáwił/ Y nád źiemſkimi narody głową poſtáwił. KochPs 25; NiemObr 47, 104; ReszPrz 87; WujNT 390, Eph 1 arg; SkarKaz )(2.
»głową przełożyć« [szyk zmienny] (3): Diar 69; przełożyli go ludzie (oni) nád ſobą głową y kſiążęćiem [posuerunt populus eum super se ducem et principem] BudBib Iudic 11/11; SiebRozmyśl K3v.
»(u)czynić głową« [szyk zmienny] (16): KromRozm III M4v; A vcżyniſz myę ſam głową narodu wyernego LubPs E2; KrowObr 12, 22; WujJud 122v marg, 123 [2 r.], L17v; WujJudConf 123; CzechRozm 60v, 140v, 192; WujNT 68, 69, 307, 390 [3 r.].
»głowa niewidzialna (a. niewidoma)« [szyk 3 : 3] (6): ácż Pan Chriſtus ieſt głową niewidźiálną kośćiołá ſwego/ iednák przedśię chce mieć widomą głowę álbo Páſterzá ná świećie WujJud 122, 121v, 122 [2 r.]; A tu nie mowi Apoſtoł S. o głowie tylo niewidomey: ktorá ieſt Pan y Bog náſz Chryſtus Iezus SkarJedn 156, 82.
»głowa pierwsza« (1): iuſz był Anthymá Nikomedyiſkiego y Piotrá Alexándryiſkiego/ Biſkupy ſtráćił: rozumieiąc gdy głowy pierwſze zginą/ iſz wiárá znimi vpáść miáłá SkarŻyw 46.
»głowa przedniejsza« = caput principum PolAnt [szyk 3 : 2] (5): WujJud 121v, 122; BudBib 1.Par 7/40; CzechRozm 52v; Iż Pan Chriſtus ieſt głową przednieyſzą kośćiołá Bożego. WujNT 669.
»starsza głowa« (4): SkarJedn 29, 158; SkarŻyw 304; Kłádę to ná Biſkupy y ná ſtárſze głowy: Niechay to pohámuie ich rozſądek zdrowy. KlonWor 47.
»widzia(l)na (a. widoma) głowa« [szyk 17 : 14] (31): KromRozm III M2 marg; KuczbKat 75; że oprocż Páná Chriſtuſá/ kthory ieſt duchowną á niewidźiálną przednieyſzą głową/ ma Kośćioł y głowę widźiálną zwierzchnią á ćieleſną. WujJud 121v, 117, 122 [2 r.], 122v, 124, Mm3v; A to ſą Heretykowie ktorzy obojgá nie máią/ ani wiáry/ áni iednośći przy głowie iedney widomey. SkarJedn 158, 65, 79, 82, 101, 156; Potrzebá ták owey głowy widźiáney/ widźiánemu ćiáłu NiemObr 30; przyſzłoby przez widźiáną głowę/ rozumieć ſtárſzego Dozorcę we zborze Korintſkim NiemObr 47, 29, 30 [3 r.], 43, 44 [2 r.], 46 [2 r.], 47 [3 r.], 48; ReszPrz 9.
»wyższa głowa« (1): ná to przyzwaláć co wyſzſze głowy vchwalą GroicPorz gv.
»dozorca i głowa« (1): áby on był przednieyſzym między Apoſtoły/ á będąc między Apoſtoły przednieyſzym / iuż zá tym y to ſzło/ iż nád wſzytkimi wierzącymi/ zwierzchnim dozorcą/ y głową wſzytkich wierzących/ tu ná tym świećie będących NiemObr 27.
»(ani) fundament, (i, ani, to jest) głowa« [szyk 4 : 3] (7): NiemObr 24, 37, 177; że Piotrá miał po ſobie vczynić fundámentem/ y głową kośćiołá wſzytkiego. WujNT 307, 67, 68, 390.
»głowa albo (a) gospodarz« [szyk 1 : 1] (2): Gdźyeż to/ iżeby go głową álbo goſpodarzem vczynił? KromRozm III M4v, M4v.
»głowa, (a, i, ani) krol« [szyk 6 : 4] (10): WróbŻołt ff4v; cżyniąc cżeść á chwałę głowie ſwey á Krolowi ſwemu Kriſtuſowi Pánu LubPs B6v, P4v; KrowObr 46v; SarnUzn E7v; SkarJedn 57 [2 r.]; GórnRozm M3v; zá czym ſpólné Séymy y Rády mieć záwżdy máią pod iednym Królem/ y pod iedną głową. SarnStat 1002, 354.
»książę i głowa« = princeps capitis Vulg, PolAnt; dux et princeps PolAnt; princeps et caput JanStat [szyk 8 : 6] (14): Leop Ez 38/3; Oto inarn z tobą cżynić o Gog Kſiążę y głowo Meſech y Tubál. BibRadz Ez 39/1; BudBib Iudic 11/11; SkarJedn 69 [2 r.], D4v; Przetoſz tym Doktorem y innymi/ ktore Scholáſticos Theologos zowią/ ktorych głowá y iáko kśiążę ieſt Thomaſz S. bárżo ſię Heretykowie brzydzą. SkarŻyw 203, 93; WujNT 67, 416, 428, 867; SarnStat 51, 116.
»mistrz a (i) głowa« (2): KromRozm III P5; Gdyż ſam Pan náſz/ będąc miſtrzem á głową piſmá wſzytkiego/ nic nie cżynił bez woley Oycá ſwego RejPos 70.
»głowa i namiestnik« (2): iedność ciáłá tego nie rozdzielnego tárgáć będzie ieſli w poſłuſzeńſtwie S. pod iedną głową y namieſtnikiem Chryſtuſowym rozumu ſwego nie vkroći SkarJedn 156, 65.
»głowa i ociec« (3): GrzegŚm 42; ći ſynowie iego/ głowy (y) oycowie [capita patrum (marg) principes (‒)] BudBib 1.Par 8/10; Bo ſtworzył iednego ſámego człowieká/ mężá onego pierwſzego/ áby był głową y oycem wſzytkim ſynom ſwoim. SkarKazSej 690a.
»głowa i opiekun« (1): ábyś żonę twoię ktorey ćię teras Pan Bog głową y opiekunem dał/ dobrze y pobożnie rządził KarnNap G.
»głowa abo (i) opoka« [szyk 1 : 1] (2): SkarJedn 65; iáko przy pierwſzym poznániu Pan Iezus Piotrá názwał głową ábo opoką SkarŻyw 596.
»pan, (i, a) głowa« = caput et superior JanStat [szyk 16 : 14] (30): RejPs 186v; RejPos 137; GrzegŚm 42; RejZwierc 178; WujJud 58,122v; Iákoby on ſam wſzyſtkich zgołá wybránych Bożych [...] nie miał być/ głową y Pánem/ ták żywych iáko y pomárłych CzechRozm 24, 60v, 61, 176v [2 r.], 193v; SkarŻyw 259 [2 r.]; áż do oſtátecżnego proroká ſyná ſwoiego/ ktory ieſt głową y Pánem wſzech Prorokow CzechEp 123, 292, 313, 338, 344, 353, [415]; NiemObr 97, 104; Ale około iednégo ſpólnégo Páná y iednéy główy/ tedy ſie ták ſámi między ſobą námówili: Iż iuż tym obiémá Narodóm wiecznémi czáſy ieden Pan ſpólnie roſkázowáć ma SarnStat 1011, 1011, 1020, 1094; SkarKaz 83b; SkarKazSej 672b; ZbylPrzyg A3v.
»papież to jest (jako) głowa« (2): iż bez Papieżá iáko bez głowy żaden práwy Zbor y Synod nigdy nie był SkarJedn 212, 161.
»pasterz, (i, a, albo, ani) głowa« [szyk 12 : 11] (23): KromRozm III Nv, P6v; RejPos 124v; Piotr głowá y Páſterz nád Koſćiołem. WujJud 124v marg, 122, 124v [2 r.]; WujJudConf 125; SkarJedn 22, 42, 58, 63, 79 (9); SkarŻyw 168; CzechEp [385]; NiemObr 48; WujNT 69, 390, 669.
»głowa i pierwszy urzędnik« (1): Acz ná wſzytkich fundowány kośćioł/ [...] ále oſobliwie y pirwey ná Pietrze iáko ná głowie y pierwſzym vrzędniku SkarKaz 606b.
»głowa i (a) przełożony« [szyk 5 : 2] (7): KromRozm III N8, O6v; RejPos 43; SkarJedn 364; iż Piotr był po Chriſtuśie głową y przełożonym wſzytkich Apoſtołow. WujNT 73, 390 [2 r.].
»przodek a głowa« (1): á będąc Cepháſem/ to yeſt ſkáłą/ przodek á głowę ápoſtolſkyego vrzędu dźyerżał. KromRozm III N6.
»głowa a (i) sprawca« [szyk 2 : 1] (3) : we wſſyſtkyem yákmirz od nyego/ y od głowy á ſprawce yego Papyeżá śmyele ſye odſſczepya y ine odćyąga. KromRozm I G4v; KromRozm III N4; SkarJedn 82.
»głowa i starszy« (4): iż Alexándryiſki y Antyoſki Pátryárchá do tego cżáſu zá głowę ſwoię y ſtarſzego/ nie Cárogrockiego/ ále Rzymſkiego Papieżá ználi. SkarJedn 251, 171, 339; SkarŻyw 599.
»głowa, (i) wodz« [szyk 3 : 1] (4): BibRadz I 333c marg; WujJud 123v; Bo bez wodzá y bez głowj prętko owce zábłądzą SkarJedn 341; WujNT 299.
głowa czego (7): Princeps terrarum populus Romanus, Glowá wſzech ziem. Mącz 322b; á ten liſt tedj był zápiecżętowan gdyż Adam (ktory był głowá rozumu/ á ktoremu oſobliwie dano przykazánie) iadł HistRzym 75v; Duch wilka onego piekielnego Antychryſtá [...] wſzelkiey nie ſtwornośći przycżyną ieſt: iáko pierwſzy Apoſtátá y miſtrz wſzytkiey pychy y głowá hárdośći SkarJedn 19, 359; boć Christus żadnego nie potrzebuie Papy do zboru ſwoiego. [...] strzeże ſię párſzywey, ćiáłá wrzodowátego głowy złey, fáłſzywey. CzechEp [406]; O płáwiácżko Sármácka/ Polſkich rzek głowo RybGęśli D2 [idem] D2v.
głowa kogo, czego [= w stosunku do czego: ziemi, ludu, kościoła] [w tym: z przydawką „wszy(s)tkiego, wszy(s)tkiej, wszej, wszy(s)tkich” (31)] (80): w poſrzodku Ruſi ieſt miaſto dobrze obronne imieniem Lwow, [...] gdzie ieſt głowa Ruſkiey ziemie MiechGlab 78; KromRozm III O2v; iż Piotr ſwięty ſobie w Rzymie Stolec obrał/ w mieśćie tym/ kthore było głową wſzyſthkiego ſwiátá? KrowObr 22v; OrzRozm Hv; Sámárya byłá głowá dzieſiąći narodow Zydowſkich BielKron 264v; Perſya/ wielkie ſzerokie kroleſthwo/ niegdy głowá wſzytkiey Azyey BielKron 267; Cżelnieyſze miáſtá ty ſą w they źiemi/ Kortyná/ Cidon/ Gnoſus/ Minois głowá páńſtwá BielKron 273v; Heydbergá miáſto mocne á obronne/ głowá Woiewodſtwá Rińſkiego BielKron 288; Ieſt też tám Hámburg głowá Biſkupſtwá Hámburſkiego. BielKron 290v; Wrocław głowá Sląska BielKron 291v; Drudzy też byli/ kthore chrywicy zwano/ Páńſtwo dźierżeli/ gdźie ſie Dniepr y Wolhá pocżyna/ tych było Smoleńſko głowá. BielKron 427, 9, 25v, 104, 125, 142 (44); Stolicá Piotrá S. po wſzytkim świećie przełożeńſtwo máiąc świeći/ y wſzytkich kośćiołow Bożych głową ieſt. SkarJedn 120, 105, 120, 138, 151, 167 (16); Oycżyzná iego byłá Alexándrya Egiptu wſzytkiego głowá SkarŻyw 388, 318, 321 [2 r.], 536; StryjKron 36, 91, 115, 617; RybGęśli B3; przeniożſzy kroleſtwo ſwe od ſámego miáſtá Ieruzálem [...] głowy Iudſkiey ziemie/ z ktorey ſię było poczęło; áż do Rzymu głowy Pogánow y wſzytkiego świátá. WujNT 392, 808 [2 r.]; SarnStat 1057; KlonFlis G.
glowa czego [= pod jakim względem] (4): kthoreby Miáſto w ktorey Prowincyey było głownieyſze y przednieyſze/ to ma być głową Praw innym Miáſtheczkom y Wśiam. GroicPorz bbv; iż tám ma być głowá duchowieńſtwá/ gdzie ſię przenioſłá głowá świeckiego pánowánia Rzymſkiego SkarJedn 174; A iż w Syriiéy byłá głowá wiáry náſzéy/ támże zrázu pod Syrią zbiiáć poczęli. OrzJan 27.
głowa czemu (2): GroicPorz bbv; iż práwem Bożym kośćioł Rzymſki innym wſzytkim głową był y wzorem. SkarJedn 126.
W połączeniu z przymiotnikiem od nazwy miejscowej (1): miáſto ich było głowne Wienna nád rzeką Rodanem/ kthore iednák y dziś ieſt głowá Delphinátſka. BielKron 281v.
W charakterystycznych połączeniach: głowa biskupstwa, cesarstwa (2), chrześcijaństwa (3), jedynowładstwa, kapłaństwa, kościołow (kościoła) (9), krain, krolestwa (8), księstwa (2), narodow (narodu) (3), owczarnie, państwa (7), poganow, wojewodstwα, wszy(s)tkiego świata (7), ziemie (13).
»głowa i pan« (1): [Konstantyn Wielki] Rzymu ktory bjł głową y pánem świátá wſzytkiego Sylweſtrowi y Papieżom [...] poſtąpił SkarJedn 172.
»głowa i pani« (1): Alarik [...] Rzym Miáſto głowę y Pánią wſzytkiego Swiátá wziął y opánował/ Roku 412. StryjKron 36.
»głowa i panowanie« (1): á ná ktorjm że mieyſcu męcżeńſtwo/ powiáda/ wyćierpieli? w mieyśćie Rzymſkim/ ktore ma głowę y pánowánie nád narodámi. SkarJedn 91.
»pierwsze (a. głowne) miasto i głowa« [szyk 2 : 1] (3): To ieſt [...] hárdość Biſkupow Cárogrockich: ktorzy iſz pierwſze miáſto y głowę páńſtwá wſzytkiego wſchodnego mieli/ pierwſzy też być [...] chćieli. SkarJedn 190; SkarŻyw 536; iż Kijów był y ieſt główą y głównym Miáſtem Ruſkiéy Ziemi SarnStat 1057.
»głowa i przodkowanie« (2): WujJud 125v; choćiaż ieſzcże tey Rzymſkiey głowy y przodkowánia iego nie ſłycháć nie było. WujJudConf 125v.
»głowa i (albo) stolica (a. stolec)« [szyk 2 : 2] (4): miedzy ktoremi [wyspami] ieſt ieden zacny Zelándia/ w ktorym wiele miaſt poważnych y zamkow známienitych/ y głowá álbo ſtolec kroleſtwá Duńſkiego. BielKron 292v; Miáſto Kijow [...] záłożył/ gdzie potym byłá głowá y sławná ſtolicá Iedynowładſtwá Ruſkiego. StryjKron 115, 91, 617.
»głowa i zwirzchność« (1): A ná ktorymże myeyſcu męczeńſtwo podyęli? Y ſam ſobye odpowyeda: W myeſcye Rzymye/ w ktorym ſye głowá y zwirzchnoſć narodow náyduye KromRozm III O2v.
»z głowy« (2): RejPos 18v; Tedy wezmieſz po piąći Szeklow zgłowy [per caput] BudBib Num 3/47.
»na głowę« (1): toć ieſt chleb wam dány od Bogá/ zbieraycie po miarce ná káżdą głowę BielKron 31.
głowa czemu (2) : A wioſny co napilniey bądź pileń/ boć tho głowá wſzytkiemu rokowi. RejZwierc 108v; Mieſiąc ten v was głową mieſiącom [Mensis iste vobis caput mensium]/ y pierwſzym będzie miedzy mieſiącámi BudBib Ex 12/2.
głowa czego (6): To ieſt głowá/ náſſá á pan náſz przez vznánie á pokorę náſſę/ ktora ieſt głowá wſſytkich cnot ma być znáidowaná RejPs 186v; A to ieſt głowá wielkiego błędu/ kto ma nádzyeię w inym boſzku ręką vcżynionym BielKron 98; Głowá słowá twego prawdá [Principium verbi tui veritas] BudBib Ps 118/160; ALe tego wſzytkiego głowá ieſt [caput horum omniurn est]/ áby práwá były popráwione ModrzBaz 96v; Temi ſię trzemi rzecżámi w iednym ćiele Chryſtuſowym iednocżem. Iednym Pánem Bogiem y miſtrzem náſzym/ Iedną ſpolną Kátolicką wiárą/ á iednemi ſakrámentv/ ktorych Chrzeſt ś. głowá ieſt y fortá do innych. SkarJedn 41; Nawyſzſza tych ieſt głowá kápłáńſtwo święte/ ná ktorym ſą poſpolićie ći/ ktorzy wdziewictwie żyią SkarŻyw 457.
»Łysa Głowa« (1): wyſſedł ná ono mieſce/ kthore zową łyſą głową/ á po Zydowſku Golgothá [in eum qui dicitur Calvariae, locum, hebraice autem Golgotha] Leop Ioann 19/17.
»Miejsce, Gora Trupich Głow« [szyk 8 : 3] (9 : 2) : MurzNT Matth 27/33; Y przyſzedſzy ná mieſce rzecżone Golgotá (to ieſt wyłożywſzy trupich głow mieyſce) [in locum dictum Golgotha, qui est dictus Calvariae locus] Dáli iemu pić ocżet z żołćią zmieſzány. BudNT Matth 27/33; Godźieneś P. Iezu Chryſte wſelkiey cżći y chwały/ ná Kálwáryiſką trupich głow gorę/ z ćięſzkim krzyżem/ popędliwie prowádzony. LatHar 542, 697, 699, 712, 725; A gdy przyſzli ná mieyſce ktore zowią Trupich głow [in locum qui vocatur Calvariae]; tám go vkrzyżowáli WujNT Luc 23/33, Matth 27/33, Mar 15/22, Ioann 19/17.
Synonimy: 3. gardło; 4. wezgłowie; 5. gospodarz, pan, przełożony, sprawca, starszy, władca, wodz; a. herst; 6. stolec, stolica; 7. osoba; 9. a. gałka, kapitel, makowica, makowka; b. gałka; 10. początek; 12. kapitulum, kapituła, kaput, rozdział; 14. diablik, kokorzyk, wężownik.
Cf BIAŁA GŁOWA, BOLEGŁOW, CZARNOGŁOW, CZWOROGŁOWY, [DWOGŁOWY], DWOJGŁOWY, GŁOWICA, KRZYWOGŁOW, SREBROGŁOW, WARTOGŁOW, WARTOGŁOWY, WIELKOGŁOWA, WIELKOGŁOWY, ZŁOTOGŁOW, ZŁOTOGŁOWY
KW