»doczesne bogactwa« [szyk 3 : 2] (5): RejAp 42v; RejPos 23, 351; CzechRozm 156; Inne ćieleſne doſtátki/ z cżáſem giną/ ſzáty ſię wyćieráią/ domy vpadáią/ y złoto rdzá z zie [!] y wſzytki in ſummá ty docżeſne bogáctwá cżás tráći y niſzcży. SkarŻyw 130.

»dary docześne« (1): Dał mu teſz P. Bog y trzećie dáry docżeśne: to ieſt poćiechę w potomſtwie/ rodzenie niewiáſtom bez boleśći władzą nád wſzytkimi zwierzęty/ żywność bez pracey SkarŻyw 260.

»doczesne (-a) dobra (a. dobre), mienie, majętność itp.« [szyk 22 : 15] (37): RejPs 72v; A nie zwięzuy myſli ni ſumnienia Prze mały kęs docżeſnego mienia RejJóz Q4; MurzHist N3; MurzNT 33v; LubPs D4 marg; BibRadz I *3, 141b marg, 276b marg; Aby wedle ſwiáthá ſtárał ſie o rozmnożenie dobr doczeſnych náſzych/ á wywyſzſzał ſthany y domy náſze. RejPos 25lv, 44, 183, 217v, 228, 265 (9); KuczbKat 405; WujJud 64; CzechRozm 241v; Vcżćie ſię bráćia docżeſnemi dobry gárdzić: cżći świeckiey zánic niemieć: á sławę wiecżną miłowáć. SkarŻyw 589, 80, 126, 362, 478; ReszPrz 89; WerKaz 303; WujNT 639, 640; PowodPr 16, 26; SkarKaz 274a, 611b, 637a; CzahTr B4v; O Boże by to ták prędko ſpráwić/ ná czym wſzytko dobre náſze/ duſzne y docześne záwifło. SkarKazSej 671a, 658a.

»doczesne dobrodziejstwa« [szyk 2 : 2] (4): LubPs ff2v marg; RejPos 87; RejZwierc 174; Był ten obyczay v Zydow/ że niewiáſty z máiętnośći ſwych/ żywność y odzienie dawáłyTwym náuczyćielom/ [...] nágradzáiąc dobrodzieyſtwy docześnymi duchowne dobrodzieyſtwá ktore od nich bráły. WujNT 227.

»karanie docześne« = temporalis disciplina JanStat [szyk 20 : 19] (39): LubPs Z3v; KrowObr A3; vbłagamy gniew Boży przez Modlitwy/ Poſty/ Iáłmużny: áby nam Pan Bog y docżeśne karánie/ ktorego nie záwſze ná Spowiedźi przepuſzcża/ odpuśćić racżył WujJud 92v, 192; SkarJedn 274; SkarŻyw 165, 262, 263, 271, 482, 484, 493; ReszList 149; LatHar 286, 287; WujNT 52, 780 [2 r.]; po przywroceniu łáſki Bożey/ potrzebá było doſyć vcżynić karánim docżeśnym/ iáko były wory/ włośiennice/ popioł/ y ine kárnośći. WysKaz 29, 23, 25, 27, 28, 30 (15); SarnStat 678; PowodPr 26; SkarKaz 384b, 385b, 634b, Oooo2a.

»doczesne krolestwo, państwo« [szyk 11 : 3] (12 : 2): Porucżánie ſ. opiece Páńſkiej iż s tych docżeſnych kroleſtw zá ſthatecżność náſzę w wiedzie nas do kroleſtwá ſwego. LubPs O6 marg, T4 [2 r.], T5 marg [2 r.], Y6; KrowObr 23; RejPos 127v, 318v [2 r.]; Zeby ſtego docżeſnego Kroleſtwá/ ſktorego go racżył wźiąć/ duſzę iego do wiecżnego Kroleſtwá przyiąc racżył BiałKaz N; CzechRozm 179; SkarŻyw A2v; LatHar 626.

»doczesne pielgrzymowanie (a. pielgrzymstwo)« (4): RAcz miły panie [...] ochłodzic duſſe naſſe błądzące: wtey gorącey ſuchoſci nieynaczey iako wciemney puſſczy docżeſnego pielgrzymowania naſſego RejPs 92, 172; RejPos 253, 289.

»doczesny pożytek« = commoditas temporalis, profectus temporalis JanStat [szyk 12 : 3] (15): KromRozm II bv; RejWiz 180; BibRadz I *4v; RejPos 176v, 184v, 187v; Heretyk ten ieſt, ktory dla iákiego docżeśne^go pożytku/ á nawięcey dla cżći y zwierzchnośći ſwey/ fáłſzywe y nowe opinie wymyśla/ álbo. ich náśláduie. WujJud 20; CzechEp 50, 425; CzechEpPOrz *, **2; Ten dla docześnych pożytkow chćiał Páná Ieſuſá náśladowáć: y przetoż odpráwion. WujNT 233, 164; SarnStat 986 [2 r.].

»doczesna rozkosz« [szyk 22 : 9] (31): RejPs 74, 80, 112, 179; RejJóz Q4; RejKup Bv, ee8; KrowObr 225 marg, Rr3; Abowiem then Philozoph nie dzyerżał nicż o nieśmiertelnośći/ iedno w docżeśnych roſkoſzach wſzytko błogoſłáwieńſtwo pokłádał RejWiz 19v, 43v, 106; RejZwierz aa2v, 134; RejAp 88v, 187; RejPos 14, 26, 30v marg, 67, 146 (8); CzechRozm 113; PaprPan CC2v; Miéy nas ná wódzy/ niech nas nieroſpycha Docześna roſkoſz licha. KochTr 19; KołakSzczęśl A4; WujNT 551, Hebr 11/25; CzahTr L3v.

»rzeczy doczesne« = saecularia Vulg [szyk 40 : 26] (66): Nauka aby opuſciwſſy doczeſne rzeczy kwapilibyſmy ſie ku iego ſwiętei miłoſci. RejPs 125 marg, 65v, 112v; GliczKsiąż F2; LubPs N2v marg, aa5 marg; KrowObr 53 [2 r.], 226v marg, Ss4; BibRadz I 73c marg, 381a marg; LeovPrzep E3v; RejPos 36v, 98v, 102, 110v, 128v (17); á ták Pan thym docżeſnym ludziom zá ich dobre vcżynki theż docżeſnemi rzecżámi płáćić racży. RejZwierc 176, 38, 50, 132, 137; WujJud 79; CzechRozm 70, 75v, 111, 111v, 227; PaprPan H3, L2v; ModrzBaz 38, 55v, 78 [2 r.]; CzechEp 4, 4 marg, 281, 287; NiemObr 13; ReszHoz 136 [2 r.]; KochPieś 51; Trzećia wielkość vmyſłu/ która ná wzgárdzeniu rzeczy doczeſnych zależy. KochCn B3; LatHar 6, 22, 95, 603, 630; Oto żywot wiecżny zapłátą ieſt zá opuſzczenie dobrowolne rzeczy docześnych. WujNT 271 marg; maćieli ſądy o rzeczy docześne (marg) temu żywotowi służące. G [= w księgach greckich] WujNT 1.Cor 6/4, s. 148, 1.Cor 6/3; SarnStat 1157.

»doczesne sprawy« [szyk 4 : 1] (5): RejPs 76, 198; GliczKsiąż N6; Abowiem były zátrudnione myſli ich onemi bogáctwy á onemi docżeſnemi ſpráwámi ſwiátá tego RejPos 67, 252.

»szczęście doczesne« [szyk 6 : 3] (9): LubPs Rv marg; BibRadz 2.Tim 3 arg; RejPos 126v; CzechEp 407; Stąd baczymy/ iż ſzczęśćie docześne perſon ábo kroleſtw/ nie ieſt znákiem lepſzych ludzi/ ábo prawdziwſzey religiey. WujNT 23; PowodPr 12, 13 [2 r.], 16.

»doczesna śmierć« [szyk 8 : 6] (14): Iż śmyerć docżeśna choć s ciáłá duch wynidzie/ nam nic ſzkodzić nie może/ gdyż przeſtępuyem s śmyerci do żywotá. LubPs X4v marg, cc2 marg; BibRadz I 44c marg; mogłbych ſie tey docżeśney śmierći ſwey nic nie bać/ gdyż wiem iż iey piſmo nie zowie śmiercią/ iedno przenieſienie s fráſunkow ná roſkoſzy. RejPos 110, 84v, 101v, 109v, 221v, 258; RejZwierc 4v; SkarŻyw 262, 519; WerGośc 266; SkarKazSej 686b.

»zakon doczesny« [szyk 9 : 1] (10): KromRozm II ſ; Roznosć zakonu Moyżeſzowego docżesnego od zakonu Bożego wiecżnego. CzechRozm 89 marg, 87v [2 r.], 88, 88v, 90, *v [2 r.]; Docżeśny [zakon] był ſtary. Bo tylo do cżáſu trwał/ poki ſię obietnice o Meſyaſzu nie ſkończyły SkarŻyw 2.

praw. »zastawy doczesne« (1): poſtanovilysmy, ze zapiſy vykupov viecznych, vyderkuffow, zamiąn, wiecżnych darow, zaſtaw doczeſnych [...] niechaiby byli vedle form zapiſow wſtatuczie opiſſanych achocziabi też krotko opiſane byly, tedy mayą vazycz ComCrac 21v.

»doczesny (-e) żywot, życie« [szyk 42 : 29] (70 : 1): RejPs 42, 82v, 161, 181, 189 [2 r.], 209v; RejRozpr E3; GliczKsiąż G7v, G8; A thoć ſą známienite á oſobliwe dobrodzyeyſtwá kroleſtwá páná Kryſtuſowego tu w tym docżeśnym żywocie náſzym. LubPs ee6, X4; BibRadz Matth 6 arg, k. 100c marg, 351b marg; RejAp 121, 168v, 177v, 189; Gdyż ſmierći cżłowieká ſpráwiedliwego piſmo nie zowie ſmiercią iedno zaſnieniem/ á przeſtąpieniem z żywotá docżeſnego do żywotá wiecżnego. RejPos 281, 90v, 158v, 164, 182 marg, 279 (20); Nieboyćie śię tych ktorzy ćiáło zábijáią/ To ieſt żywot ten docżeſny biorą/ ogniem/ miecżem/ etć. GrzegŚm 19, 19; RejZwierc 4v, 128v, 156v; WujJud 79v, 250v; CzechRozm Av, 5, 231, 240, 241; ModrzBaz 8; Zły cżłowiek tylo ten żywot docżeśny y ſzcżeśćie iego/ miał ná myſli/ á do pokuty práwey niechćiał. SkarŻyw 263, 208, 408, 445; KochTr 21; StryjKron 406; CzechEp 4, 98, 316; ReszList 151; WerKaz 291; Teraz w porćie beſpiecznym śiedzę bez kłopotá/ Doſtałem za doczeſny wiecżnego żywotá KochTarn 78; KochWr 23; Phil I4; Z Litośćiwey łáſki twoiey/ Pánie Boże náſz/ rácż rodźice moie/ iáko te przez ktoreś mi żywot docżeśny dał/ [...] od grzechow wſzelkich/ y bronić/ y ocżyśćić LatHar 629, 630; WujNT 155, 435; [nędzny cżłowiek] o dniu dźiśieyſzym/ to ieſt o żyćiu tym docżeſnym wſzyſtko y nawiętſze kłádźie ſtáránie/ á o wiecżnośći nic/ álbo máło co pomyſlawa. WysKaz 5.

»(tak, nie) doczesny (jak) i, (ale) duszny (a. duchowny)« [szyk 3 : 2] (5): Ták docżeſnych iák duſznych ſwiętych dárow ſwoich/ Wſzákże ia niechcę licżyć Boſkich dárow twoich. RejZwierc 266; CzechRozm 75v; WujNT 227, 640; SkarKazSej 671a.

»krotki, (i) docześny« [szyk 3 : 2] (5): CzechRozm Av; Ia ſię męki y śmierći boię/ ále oney wiecżney ktorey końcá niemáſz: á tey twoiey krotkiey y docżeśney nie boię ſię. SkarŻyw 126, 63; WujNT 551 [2 r.].

»marny, (a, i) doczesny« [szyk 9 : 2] (11): RejWiz 180; RejAp 123; bo iuż iey było nie zoſtáło/ iedno tho nędzne poł żywotá tego tu márnego á docżeſnego mieſzkánia iey RejPos 210, 67, 176v, 194, 220, 262, 262v; A obietnice ich/ ták iákoś ſłyſzał iákie ſą y thu o docżeſnym márnym zginieniu ich/ y o ſproſnym rozdrapániu tego zátrudnionego nábycia ich RejZwierc 131v; SkarŻyw 478.

»marny, sprośny a doczesny« (1): ſtáráć ſie o to/ ábychmy prze ten márny ſproſny á docżeſny żywot ſobie tego nie vtráćili. RejAp 189.

»nędzny, (a) doczesny« [szyk 7 : 2] (9): RejPos 146v, 184v, 237v, 253, 275 (8); Prawdáć ieſt iż kto ſie názbyt zábáwił ſwiátem tym mizernym/ á tymi docżeſnemi nędznemi obłudámi iego/ [...] że themu ſmierc muśi być ſtráſzna y żáłoſna. RejZwierc 167.

»doczesny, nietrwały« (2): Mącz 443d; Coż záſię ieſt zacnieyſzego/ iáko więcey o onym wiecżnym á nieſkońcżonym żywocie ſie ſtáráć/ niżli o thym docżeſnym/ nietrwáłym/ y niepewnym? Phil I4.

»doczesny, nikczemny« (1): Bo ia thobie dawam rzecży nieſmiertelne [... ] A ty mnie dawaſz rzecży docżeſne/ nikcżemne/ á krotko trwáiące. RejZwierc 38.

»niski a doczesny« (1): abychmy [...] opuſciwſſy ty: niskie a doczeſne roskoſſy tylko ciebie ſamego pana ſwego ktoryś ieſt wiekuiſte kochanie naſſe: naſladowali RejPs 80.

»doczesny a omylny« [szyk 4 : 3] (7): Już ten tám pokoy docżeśny á omylny idzie od ſwiátá y od kſiążęciá iego. RejPos 334v, 179v, 187v, 265, 335, 335v; RejZwierc 4v.

»doczesny a potoczny« (1): Ale mowi/ iż ſtych rzetzy dotześnych y pototznych/ kthore ſię dzieią pod ſlońcem/ rozumem przyrodzonym żadny tzłowiek niemoże wiedzieć KrowObr 53.

»(tak, nie itp.) doczesny i (a, jako, ale itp.) (przed) wieczny« [szyk 34 : 26] (60): RejPs 53; ComCrac 20; KromRozm II bv; GliczKsiąż 68; LubPs D4 marg, Q4 marg, Vv marg, Z3v; KrowObr A3, 64v, 65; RejWiz 106; BibRadz I *3; A iáko też niewierni ſrogiemi/ ták docżeſnemi iáko y wiecżnemi/ plagámi máią być karáni. RejAp 47, 67v, 88v, 177v; RejPos B2, 2, 2v, 34, 87 (15); Othóż baczyſz/ iż zá grzéch śmiertelny ieſt y docześna y wieczna kaźń od páná Bogá. BiałKat 168v; GrzegŚm 19; RejZwierc 4v, 134v, 268; WujJud 79v; CzechRozm 5, 84, 84v, 86, 179; SkarJedn 376; SkarŻyw 271, 358, 480; CzechEp 98; LatHar 6; Bowiem pobożność zdrowie docżeśne y wiecżne/ Przynośi nam y ktemu ſumnienie beſpiecżne. KołakSzczęśl C2; Bo gdyby byli budowáli złoto/ śrebro/ y drogie kámienie/ byliby wolni od ogniá oboiego/ nie tylko onego wiecżnego/ ále y od tego (docześnego ábo czyścowego) ktory będzie karał te co przez ogień zbáwieni będą. WujNT 584, 431, 462, 584 marg, Yyyyy2, Aaaaaa2; Drugi [człowiek] záſię táki ktorego śmierć w grzechu vcżynkowym záſtałá/ niemáiąc winy odpuſzcżoney áni wiecżney áni doczeſney. WysKaz 31, 31 [2 r.]; SkarKaz 274a. [Ponadto w innych połączeniach strukturalnych 40r.]

»doczesny i przemienny (a. odmienny)« [szyk 4 : 1] (5): Momentaneus, Nie długo trwáyący/ przemienny/ doczeſny. Mącz 230b; CzechRozm 225v, 241; CzechEp 4; Ieden wieczne á nieodmienne miał mieć kápłáńſtwo/ á drugi docześne y odmienne. SkarKaz 156a.

»świecki, (a, i) doczesny« [szyk 2 : 1] (3): á iżbychmy vſtáwiecznie [!] od rzecży tych ſwieckich á docżeśnych ku onym wiecżnym myſli y ſpráwy ſwe ſciągáli RejPos 311; Troiákimi cżłeka P. Bog przywileyami obdárzył: przyrodzonymi/ dárowánymi/ y docżeſnymi świeckimi. SkarŻyw 259; SkarKazSej 658a.

»widomy a doczesny« (1): A yednák ſą też przedſye nád tą trzodą páſtyrzowye widomi á doczeſni/ z ludźi obráni KromRozm III M2v.

»doczesny, (a, i) ziemski« [szyk 8 : 5] (13): KromRozm II bv; RejZwierz aa2v, 134; doſyć było/ áby ſie nam też był ziemſki á doczeſny krol zyáwił. RejPos 36v, 82; WujJud 79; CzechRozm 179; PaprPan Cc2v; CzechEp 4, 13, 316; W Niebieſkie ſie przenośi one ośiádłośći/ Niedbáiąc o docżeſne źiemſkie máiętnośći. KołakCath C3; SarnStat 214.

»zwi(e)rzch(ow)ny, (i) a doczesny« (4): LubPs T4; onych ták po wſzem świećie roſproſzył: chcąc áby ſie do zakonu iego duchownego y wiecżnego/ od onego zwirzchownego/ docżeśniego/ náwroćili CzechRozm 84v, 90, 227.