« Poprzednie hasło: DOGNAĆ | Następne hasło: DOGNANY » |
DOGNAN (2) part praet pass pf
dognan (1), dognany a. dognan (1); dognan LubPs, dognan a. dognany LibLeg.
o jasne; w formie niezłożonej a pochylone, w formie złożonej prawdopodobnie jasne.
Fleksja
sg | ||
---|---|---|
m | N | dognån |
sg m N (praed) dognån (1). ◊ pl A dognan(e) (1).
Sł stp s.v. dognać, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Dopędzony, dogoniony [do kogo, do czego] (1):
Zwrot: »szlakiem [= śladem] dognany« (1): Theda czy Lvdzie wſſchy oney bandą vynovaczy [...] ſzbyegy ony y dobithky do syebye przypandzone y slyakyem dognane vydacz LibLeg 6/156v.
Szereg: »przypędzony i dognany« (1): LibLeg 6/156v cf Zwrot.
W przen (1):
Zwrot: »do upaści dognan« = doprowadzony do upadku, zagłady (1): Zywot náſz yeſt ták nędznye ſpołu z zyemyą zrownan/ Práwye yuż do vpaśći ták ieſt márnye dognan [conglutinatus est in terra venter noster Vulg Ps 43/25] LubPs M2.
Synonim: przypędzony.
Cf DOGNAĆ
BZ