[zaloguj się]
[pdf]

DOKUCZNY (1) ai

Fleksja

N sg f dokucznå.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w.

1. Nieznośny, przykry, uciążliwy: Bo ieſli rzecż przykra/ cżłowieká iednego proznuiącego kármić: á wſzytek dom ieſzcże przykrzeyſza: záiſte náder dokucżna [profecto multo ... molestissimum] być muśi cáłe woyſko proznuiące chowáć. ModrzBaz 117v.
2. [Czyniący gwałt: BIádá zmázánemu y plugáwemu miáſtu dokucżnemu [Vae foedatae et inquinatae, civitati columbae (marg) quae spoliat (–).] BudBib Soph 3/1. (Linde).]

Synonimy: 1. bolesny, ciężki, dolegliwy, przykry, żałosny.

BZ