[zaloguj się]
[pdf]

DOŁOŻNY (5) ai

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w dołożyć).

comp dołożni(e)jszy (1).

Fleksja
sg
fNdołożnå nN
G Gdołożni(e)jsz(e)go
Adołożną A
pl
N subst dołożn(e)

sg f N dołożnå (1). ◊ A dołożną (2). ◊ n G dołożni(e)jsz(e)go (1). ◊ pl N subst dołożn(e) (1).

Sł stp: dołożni, Cn notuje, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) ‒ XVIII w.

Bardzo dobry, doskonały, właściwy, odpowiedni, istotny; wystarczający; absolutus, accuratus, amussitatus, completus, consummatus, exactus, expletus, perfectus Cn (5): Kſyąſzki o wychowányu dzyeći bárzo dobre/ pożytecżne/ y potrzebne/ s ktorych rodźicy ku wychowányu dzyeći ſwych/ náukę dołożną wycżerpnąć mogą. GliczKsiąż A; przyłożę yeſſcże o tem ſentencią Quintilianuſá oratorá wyęcey dołożną/ ktora yęzykyem polſkim ták ſie ma. GliczKsiąż K3, H6v.
Szeregi: »baczny, użyteczny a dołożny« (1): iáko bácżne/ vżythecżne/ á dołożne piſánia o rzecżach tych zwłaſzcżá/ ktore vprzeymie á oſobliwie ſámemu cżłowiekowi/ iákoby ſie przećiw drugiemu ſwemu rowniemu záchowáć y ſnim ſie obchodzić miał/ drogę ſcielą á okázuią. GliczKsiąż A2.

»potrzebny a dołożny« (1): niemáſz záiſte potrzebnieyſzego á dołożnieyſzego zábáwienia ná to wſzytko Iásnie Oſwiecone á Miłosćiwe Kſiążętá/ Panowie moi Miłosćiwi/ iáko [...] piſánia o rzecżach tych zwłaſzcżá/ ktore vprzeymie á oſobliwie ſámemu cżłowiekowi [...] drogę ſcielą á okázuią. GliczKsiąż A2.

Synonimy: cały, czysty, dobry, doskonały, własny, właściwy, zupełny.

BZ