[zaloguj się]
[pdf]

DOMIESZCZAĆ (9) vb impf

o oraz e jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
2 domieszczåsz
3 domieszczå domieszczają
conditionalis
sg
3 n by domieszczało

praes 2 sg domieszczåsz (2). ◊ 3 sg domieszczå (4). ◊ 3 pl domieszczają (2). ◊ con 3 sg n by domieszczało (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVII w. s.v. domieścić.

1. Doprowadzać do miejsca, umieszczać (1):

W przeciwstawieniu: »domieszczać ... wywodzić« (1): Abowiem thy karzeſz y zbawiaſz/ domieſcżaſz do piekłow y záſie wywodziſz [deducis ad inferos et reducis] Leop Tob 13/2.

2. Doprowadzać do czegoś; w sensie dodatnim: obdarzać, w sensie ujemnym: nabawiać; adducere, afferre, afficere, apportare, auctorare, augere, comparare, competere, compotem facere, conciliare, concinnare, conficere, conflare, creare, deducere, detrudere, facere, facessere, importare, obicere, offerre, parere, perducere, potiri, procreare, subicere Cn (8):

domieszczać czego (6): O doſtoyne zwoleńſtwo nád wſzytki ſwiątośći/ Toć ty iedno domieſzcżaſz beſpiecżnych rádośći. RejWiz 54; WerGośc 220. Cf domieszczać kogo czego.

domieszczać kogo czego (4): Tatz mie we wſſytkich ſmutkoch ij przeciwnoſciách wſpomágá/ ij odplaty wiecżnégo zbawieniá domieſſcżá. OpecŻyw 160v; GliczKsiąż G7v; Toć też y ſtąd iuż widźi káżdy pijánicá/ iáko we źwierćiedle/ cżego pijańſtwo bezecne domieſzcża cżłowieká káżdego WerGośc 224; LatHar 244.

domieszczać kogo w co (1): iżci Krakowſci gwiazdomędrelle barzo pochybiaią/ ani o wielkim morze ani o Szarańczach nam niepowiadaią/ przeco nas w wielkie ſzkody domieſzcżaią. LudWieś A2.

Ze zdaniem dopełnieniowym (1): malesuada fames, Głód domieſzcza człowieká co ſie nie godźi [= pobudza do złego]. Mącz 205c.

W charakterystycznych połączeniach: domieszczać łaski, radości, szkody, zbawienia.

Synonimy: 2. nabawiać, obdarzać, sprawiać.

Formacje pochodne cf DOMIEŚCIĆ.

SB