[zaloguj się]
[pdf]

DOPIERZ (4) av i pt

av (3), pt (1).

dopierz (2), dopier (1), dopir (1); dopierz MWilkHist, PaxLiz; dopier KlonŻal; dopir PaprPan.

Teksty nie oznaczają ó oraz é; o jasne (tak w dopiero).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) ‒ XVIII w.: dopier.

I. Przysłówek (3):
1. Niedawno, świeżo, ostatnio, dopiero co (1): Płácże rzeká ſzumnogłośna Meletes krzykliwy Płynąc pod Smyrneńſkie mury/ bo dopier cnotliwy Náſz Polſki Homerus vmárł KlonŻal B3v.
2. Teraz, obecnie, w tej chwili, właśnie (2): Iam dopierz ocży odemknął Tenći/ ále od nas zniknął. MWilkHist K3; Alić práwie ná ſzcżęśćie/ gdy Páńſtwo iecháło/ Iuż tám Pána Młodego/ widźieć ſie doſtáło. Ktory w záiemnie z Oycem/ z domu dopierz iedźie PaxLiz D3v.
II. Partykuła; dodatkowy wyznacznik uwydatniający wskazując, że czynność nastąpiła zbyt późno lub po pewnym czasie, wyróżnia zdanie okolicznikowe czasowe jako najwcześniejszy możliwy termin albo nieodzowny warunek nastąpienia faktu, o którym jest mowa w wypowiedzeniu: nie wcześniej, nie prędzej niż (1):

Połączenie: »dopir tu« (1): DOpir Polſká ożyłá thu zá cżáſu tego/ Gdy doſtáłá zá Krolá Zygmuntá zacnego. PaprPan Ee2v.

Cf DOPIERO, DOPIEROŻ, DOPIERY

BC