![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: DOPUSZCZAĆ SIĘ | Następne hasło: DOPUSZCZAJĄCY SIĘ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
DOPUSZCZAJĄCY (7) part praes act
o oraz a jasne.
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| m | N | dopuszczający |
| A | dopuszczającégo | |
| pl | ||
|---|---|---|
| N | m pers | dopuszczający |
sg m N dopuszczający (1). ◊ A dopuszczającégo (2). ◊ pl N m pers dopuszczający (4).
Sł stp, Cn brak, Linde w objaśnieniu s.v. dopuściciel.
Znaczenia
1. Pozwalający, zezwalający, wyrażający zgodę; concessus Mącz (4): Concessus, Dopuſzczony/ álbo dopuſzczáyący. Mącz 45b.
komu cum inf (3): Dopuſzczáiący haeretykom zwodzić. WujNT 845 marg [idem] Xxxxx2v, Yyyyy4v.
2. Dopuszczający się, czyniący coś w sensie ujemnym; zaniedbujący obowiązków [czego] (3): druga polowicá [winy] temu/ który Stároſtę álbo Mytniká tego [zaniedbania strożej] dopuſczáiącégo nam oſkárży [...] ma bydź dáná. SarnStat 512 [idem 1240]; áby ták tułáiący ſie/ y drapieſtw dopuſczáiący [rapinas committentes JanStat 584] ná wſzyſtkich dobrách ich byli karáni/ żeby zárázem im były wźięté SarnStat 519, 1240.
Synonimy: 1. dozwalający, pozwalający, przyzwalający, zezwalający.
Cf DOPUSZCZAĆ, DOPUSZCZAĆ SIĘ, DOPUSZCZAJĄCY SIĘ
ZZie